حمید داودآبادی در فیس‌بوک خود نوشت: در برخی دولت های جمهوری اسلامی، برخی مدیران که مسئولیت های مهمی در استان ها و شهرستان ها برعهده داشتند، به «مدیران پروازی» مشهور بودند. آن حضرات از ما بهتران، خانه و زندگی مرفه و آنچنانی بیت المالیده شان در مناطق مرفه بالاشهر تهران بود و محل مدیریتشان در استان ها و شهرستانهای دورافتاده.
این که این حضرات چرا چنین مسئولیت سختی! را پذیرا شدند تا در آینده
بسیار نزدیک و در دولت های بعدی پست و مقام بالاتری بگبیرند، بماند.
آن حضرات خدوم! هفته شان دوقسمت بود. شاید
نصف آن را در محل مدیریت و خدمت خویش بودند و قطعا اکثر آن را در تهران
عزیز بسر می بردند. و چون مدام با هواپیما بین محل سکونت و محل خدمت در
تردد بودند، به مدیران پروازی معروف شده بودند!
طی دو سه سال اخیر، یک نفر پیدا شده که نه مدیر است و رئیس و نه …
ولی شدیدا پروازی است ولی نه از نوع مدیریتی بلکه از جنس سرداری و فرماندهی.
یک روز در آمرلی عراق دیده می شود که داعشی ها را به خاک سیاه می نشاند.
یک روز در سوریه به چشم می خورد که تکفیری ها را به شکست می کشاند.
روز دیگر در لبنان و روز دیگر در …
خلاصه هرجا که نشانی از ذلت و شکست دشمن صهیونیستی و مزدوران تکفیری اش به
چشم می خورد، این سردار پنداری که "طی الارض” می کند، در آنجا حاضر است.
انگاری تقدیر بر این است که شکست لشکریان وحشی صهیون و وهابیت و سلفی، به دست این علمدار خامنه ای، حاج قاسم سلیمانی رقم بخورد.
حاج قاسم سلیمانی، نه تنها دشمنان را به هراس انداخته و دوستان را امیدوار و
خوشحال ساخته، که تحلیلگران و کارشناسان غرب و عرب و عبری را انگشت به
دهان گذاشته.
و سرّ طی الارض بودن حاج قاسم سلیمانی هیچ نیست مگر توکل بر خداوند قادر و توانا و افتخار بر سربازی فرمانده و ولی خویش.
چه خوب بود امثال حاج قاسم را آنقدر داشتیم که …
