ضرورت درمان افسردگي در مبتلايان به سرطان

ايسنا/ يک روانشناس با تاکيد بر اينکه شناسايي افسردگي در مبتلايان به سرطان کار آساني نيست، گفت: پس‌ از آنکه تشخيص سرطان در بيمار داده شد، وجود حس زيان، غم، اضطراب و دور‌ شدن و کناره‌گيري ‌شايع است، اما در ‌صورتي ‌که اين احساسات بيش ‌از چند هفته دوام داشته باشد و در عملکرد معمول بيمار اختلال ايجاد کند بايد به ‌دنبال راهکارهاي درماني باشيم.
دکتر مهرانگيز شعاع کاظمي با اشاره به اينکه نجات يافتگان از سرطان با فکر درباره حس‌ خوب‌ بودن، انرژي داشتن و احساس سلامتي در کارها ايام‌شان را سپري مي‌کنند، گفت: ميان احساس طبيعي غم ‌و‌ سوگ که با تشخيص سرطان و نشانه‌هاي افسردگي واقعي باليني همراه است، اختلاف وجود دارد.
اين دانشيار دانشگاه الزهرا با اشاره به پژوهش‌هاي انجام شده در اين حوزه گفت: يافته‌ها بيانگر اين است که حدود 25 درصد افراد مبتلا به سرطان، از افسردگي باليني رنج مي‌برند. به ‌اين ‌ترتيب، شناسايي نشانه‌هاي افسردگي در اين بيماران، داراي اهميت خاص است.
شعاع‌کاظمي افزود: براي آنکه مشخص شود حالت طبيعي کدام است و نشانه‌هاي افسردگي باليني کدام است، بهتر است اطرفيان بيمار توجه داشته باشند که بعضي از نشانه‌هاي افسردگي به صورت فقدان علاقه نسبت به انجام فعاليت‌هاي روزانه، غم يا احساس خلاء دائمي، اختلالات خواب، کاهش يا افزايش قابل ‌توجه وزن، از ‌دست‌دادن تمرکز، خستگي و افکار و رفتار خودکشي بروز مي‌کند.
اين روانشناس خاطر نشان کرد: در ‌صورتي‌ که هر ‌يک از اين نشانه‌ها بيش‌ از دو يا چند هفته وجود داشته و در مواردي ‌که اين علايم به ‌علت سرطان يا داروهاي مورد استفاده در سرطان به‌ وجود نيامده باشد؛ بايد بيمار از نظر افسردگي ارزيابي شود.
شعاع کاظمي گفت: با ‌وجود تشخيص سرطان، به دشواري مي‌توان گفت که خستگي يا بي‌اشتهايي به ‌علت افسردگي ايجاد شده ‌است يا در ‌نتيجه‌ درمان سرطان به ‌وجود آمده ‌است. اما به هرحال، وجود اين نشانه‌ها حاکي ‌از تشخيص افسردگي باليني است.
وي با تاکيد بر اينکه بازشناسي افسردگي در شخص دچار سرطان کار آساني نيست، گفت: در بسياري موارد نشانه‌هاي به ‌وجود آمده، شبيه نشانه‌هاي سرطان يا عوارض ‌جانبي داروهاي مورد استفاده در درمان است. بعد‌ از آنکه در بيمار تشخيص سرطان داده شد، وجود حس زيان، غم، اضطراب و دور‌شدن و کناره‌گيري ‌شايع است. اما در ‌صورتي ‌که اين احساسات بيش ‌از چند هفته دوام داشته باشد و در عملکرد معمول بيمار اختلال ايجاد کند بايد به ‌دنبال راهکارهاي درماني باشيم.

يک روانشناس افزود: تشخيص زودرس و درمان افسردگي براي بهبودي و کمک به تسکين نشانه‌ها و افزايش کيفيت زندگي بيمار اهميت حياتي دارد و مهم‌تر از همه به بيمار کمک مي‌کند با موفقيت در درمان شرکت کند.
شعاع کاظمي در پايان يادآور شد: نجات يافتگان از سرطان که افسردگي را تجربه مي‌کنند بايد احساس خود را آزادانه بيان ‌کنند و تجربه‌ خود در ‌اين ‌زمينه را با ديگران به اشتراک بگذارند.