به گزارش پایگاه 598، رفتن یا ماندن کی روش در 5 سال گذشته، تبدیل به یک داستان تکراری شده بود. هر روز یک شایعه و یک خبر. اینکه میرود، میماند، مشکل دارد و...
اما هر بار او برای ماندن اینقدر اشتیاق داشت که سرانجام دوباره روی نیمکت ایران مینشست. او همیشه میگفت اشتیاقش را از مردم ایران گرفته است و از بازیکنانش که حاضرند سرشان را در زمین بدهند. این بار اما قضیه فرق دارد. دیگر کی روش اشتیاقی برای ماندن نشان نمیدهد.
وقتی رودرروی دستیارانش مینشیند، حرف از رفتن میزند؛ اینکه مأموریتش در ایران تمام شده است: «شما میتوانید به کارتان ادامه بدهید ولی من با این شرایط، دیگر نه.»
کی روش ظاهراً ناامید است و حتی وقتی هوادارانش با اشتیاق در فرودگاه از او میپرسند؛ «مربی همه شما را دوست دارند و برگردید»، پاسخ میدهد: «به ایران برمیگردم اما نه به عنوان سرمربی تیمملی.» برای او بازگشت دوباره به ایران، مسیر "جدایی" است.
کفاشیان همیشه در جلساتی که با کی روش داشت امیدوارانه چنین جملاتی را میگفت: «امکانات را مهیا میکنیم... پول جور میشود و...»
این بار اما در جلسه کفاشیان و کی روش، همه چیز به "بنبست" رسید. رئیس فدراسیون فوتبال گفت نمیتواند امکانات را مهیا سازد چون پول ندارد.
درخواستهای کی روش در جلسه روشن بود؛ اینکه زمین کمپ را بسازند - با هزینه حدوداً دو میلیارد تومان - تمام اردوها را مشخص کنند، از تیم حمایت کنند و... کفاشیان اما یک پاسخ داشت: «پول نداریم و از هر جا هم کمک خواستهایم، گفتهاند نه.»
وزیر ورزش هم شنبه شب حرفهای کفاشیان را تأیید کرد و گفت: «رفتن یا ماندن کی روش به ما ربطی ندارد.» و این یعنی آنها کوچک ترین مسئولیتی را در قبال تأمین هزینههای این مربی یا پیشبرد برنامههای تیمملی، قبول نمیکنند.
کی روش در این شرایط رفتن را به ماندن ترجیح میدهد چرا که اعتقاد دارد عزمی برای موفقیت و صعود ایران به جامجهانی وجود ندارد. اگر تا قبل از جام ملتها مشکل کی روش بود که به تیمملی کمک نکنند، حالا مشکل کفاشیان است.
ظاهراً تا زمانی که او باشد، وضعیت به همین شکل خواهد بود. تمام منابع مالی فدراسیون قطع شده است. کمکهای دولتی و البته پولهای بینالمللی که به دلیل تحریم، به دست فدراسیون نمیرسد.
کی روش که میگوید: «اگر ایران حذف شد جواب مردم را چطور باید بدهم؟!» ترجیح میدهد آبروی خود را بردارد و جلوی مردم ایران "شرمنده" نشود. ظاهراً وی به آخر قصه رسیده است.
او آخرین پیغام خود را برای رئیس در یک جمله خلاصه کرده است: «منتظر خبرهای خوبتان هستم؛ اینکه بتوانید امکانات را مهیا کنید تا دوباره ادامه همکاری دهیم.»
اما فعلاً هیچ خبر خوبی در کار نیست و گویا این بار باید جدایی او را از تیمملی، جدیتر از همیشه بدانیم.