بوی محرم بر مشام می رسد، بازار آسیب شناسی و نقد و بررسی پیرامون شیوه عزارداری و سبک و سیاق مداحی و روضه خوانی نیز گرم می شود.
به گزارش سرویس دین و اندیشه بی باک،
یکی از خبرگزاریهای کشور در وصف کویتی پور نوشته است: " غلام کویتی پور
نیازی به معرفی ندارد. وقتی یاد و نامی از خرمشهر به میان می آید ، «ممد
نبودی ببینی» اش همین طور در ذهن فراموش کارمان رژه میرود و حالمان دگرگون
میشود. او از بزرگان عرصه مداحی و نواهای مذهبی ایران است او بهترین
گزینه ای بود که میتوانست درباره ورود ابتذال در مداحی این روزها و
ترفندهای مختلف مداحان جوان برای جذب بیشتر مخاطب صحبت کند.
"
این
خبرگزاری بعد از توصیف اینچنینی از کویتی پور اظهارات وی را در قالب یک
مصاحبه نقل می کند که انگار کویتی پور حسابی از برخی سبکها و مفاهیم
نازیبایی امروزی عزاداریها و مداحی ها گلایه و انتقاد دارند.
کویتی
پور در این مصاحبه می گوید: « در مداحی این روزها هم در موسیقی و هم در
مفهومی که از ائمه اطهار و مخصوصا واقعه کربلا بیان میشود، انحرافات
زیادی قابل مشاهده است. درباره موسیقی به شخصه باید بگویم که هیچکس
نمیتواند ادعا کند کارهایی که من در طی این همه سال فعالیت خواندهام کپی
کار دیگری است. یعنی حتی یک کار هم نمیتوانید پیدا کنید که ملودی آن،
کپی کارهای ایرانی یا خارجی باشد. ولی متاسفانه امروزه شاهد هستیم که بعضی
از مداحان بر روی فلان ملودی که کلیپهای آنچنانیاش در ماهواره پخش
میشود، روضه امام حسین (ع) میخوانند.
وی
ادامه داد: به عنوان نمونه یکبار وقتی در مجلسی بودم که از مقامات بزرگ
مذهبی و کشوری هم حضور داشتند، یکی از روضهخوانها داشت برروی ملودی «آره
وای وای، وای وای وای وای» روضه حضرت ابوالفضل (ع) میخواند. این کارها هم
توهین به بزرگان دینی است و هم توهین به شعور مردم ما. یا خیلی بد است که
روی ملودی «مدرسهی موشها» نوحه بخوانیم. این یعنی چی؟ توهین است دیگر.
اعتراض من به بد بودن ملودی اینکار (از ساختههای آهنگساز آقای علیقلی)
نیست، روح عزاداری ربطی به مدرسه موشها و ملودی آن ندارد.
کویتی
پور همچنین درباره نحوه عزاداری در چند سال اخیر گفت: از طرفی حرکات و
مناسبتهایی در عزاداری ها رایج شده که نمیدانم از کجا آمده و خود
نماییهای من در آوردی که جز خراب کردن روح عزاداری و یک فرهنگ وارداتی
مهاجم چیزی نیست و هدفی را دنبال میکند و اینها همان خواسته دشمنان اسلام
است.».
این مداح با توجه به سکوت این سالها و حضور کمرنگ خود به
واقعیات تلخی اشاره کرد و گفت: «من که 6 سال بود آلبوم نداده بودم. از جایی
هم حقوق نمیگیرم. رادیو و تلویزیون هم که برای خودشان پخش میکنند و چیزی
از این به ما نمیرسد. گفتن ندارد ولی من حتی یک کاغذ پاره ندارم که برای
جنگیدنم پرونده شود. آن زمانها یکی از دوستانم میگفت اینها را ثبت کن
چون بعدها به دردت میخورد، ولی من دنبال این مسائل نبودم. یعنی نه حقوق
بگیر دولت و نظام هستم و نه به دنبال اینها بودهام که از رانت و پارتی
استفاده کنم. البته الان هم اگر بخواهم به راحتی میتوانم یک زندگی خوب
برای خانوادهام فراهم کنم، ولی حیف که ما برای چیز دیگری جنگیدیم!
خیلیها هستند که شده بگویند من اینقدر جنگیدهام و جانبازی دارم و چیزی
هم ندارم، میگویم مگر برای امتیاز جنگیدهای که حالا هم طلبکاری؟.»
به
گزارش بی باک، اینکه کویتی پور چه بوده و چه هست را همگان خوب می دانند و
نیازی به توصیف ندارد امّا اینکه وی در جاده ای یکطرفه تنها دیگران را به
نقد بکشد امّا به نقش خود در برخی انحرافات بوجود آمده در مداحی هیچ اشاره
ای نکند، جای بسی تاسف دارد.
جناب آقای کویتی پور! اگر برخی مداحان
تازه به دوران رسیده که نه استاد دیده و نه معنویت جبهه ها را دیده اند و
نه در راه نوکری برای اهل بیت (علیهم السلام) مویشان را سفیده کرده اند،
گرفتار خطا و اشتباهی شوند ، جای تعجب زیاد ندارد اگرچه باید در مقابل
انحرافات آنها ایستاد و آنها را از این انحراف نجات داد امّا اینکه امثال
حضرتعالی به یکباره دست به بدعت بزنید و موسیقی را وارد عرصه مداحی کشور
بکنید این جای تاسف و تاثر فراوان دارد.
اقای کویتی پور! یادمان نمی
رود که وقتی حضرتعالی بعنوان یک مداح پیشکسوت، تحت تاثیر فضای شوم ایام
دوّم خرداد نوحه های خود را با آهنگ و موسیقی عرضه کردید و شان ذاکران اهل
بیت (علیهم السلام ) را در حد یک خواننده پایین آوردید، بدنبال آن چه
انحرافات و اتفاقات زشت و زننده ای در حال ترویج و گسترده شدن بود که
هوشیاری امت حزب الله و دلسوزان انقلاب و اسلام مانع از رشد مخرب آن شد.
آقای
کویتی پور! بعد از این اقدام شما بود که بازار مداحی با آهنگهای مبتذل و
تند رونق گرفت و برخی تازه به دوران رسیده ها البوم های مداحی خود را با
موسیقی های زننده و تند بیرون دادند و بازار محرم پر شده بود از چنین بدعت
هایی که البته دشمنان هم از این موقعیت نهایت استفاده را کردند و سعی
داشتند تا با ترویج هرچه بیشتر این شیوه به مرور مذاق مردم متدین و مذهبی
کشور را تغییر دهند امّا نفس ملکوتی و پایداری مداحان بزرگی چون حاج منصور
ارضی، حدادیان، طاهری، سلحشور و ... بر مداحی و رضه خوانی اصیل تا حد زیادی
جلوی این انحراف بزرگ در مداحی را گرفت.
لذا جا دارد همگان قبل از
نقد و آسیب شناسی دیگران و شرایط، به نقد و آسیب شناسی خویش بپردازیند و
نقش خود را نیز در بوجود آمدن آسیبها بررسی کنند.