به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ پیش از این درگزارشی( اینجا) به مسئله واردات 23 کشتی شکر و ورشکستگی کشاورزان و کارخانجات قند و شکر به این مسئله و عدم حمایت دولت یازدهم از تولید ملی پرداخته بود.
در آن گزارش آمده بود: درحالی که پول چغندکاران اصفهانی و پیرانشهری و ...هنوز پرداخت نشده است و بدهی های 20میلیاردی و 50 میلیاردی شرکتها به کشاورزان، آنها را با مشکلات متعدد مواجه کرده است، ورادات 23 کشتی شکر از برزیل و هند و ...چه توجیهی می تواند داشته باشد؟
یکی از کشاورزان چغندر قند در این رابطه می گوید: تمام مسئولان و بالادستان خواهشمندم به کار کشاورزان رسیدگی کنند تا بیشتر از این متضرر نشویم، چون کاری که ما داریم انجام می دهیم جدا از درآمد زایی برای خودمان آشتغال زایی برای اجتماع هم است.
در دولت یازدهم متاسفانه تعرفه بالای واردات در حوزه های مختلف کمرشکن شده است و بخشهای مختلفی را با ناامیدی در تولید ملی مواجه کرده است. با اینکه حسن روحانی در تبلیغات تلویزیونی پیش از انتخابات با شعار «چقدر برای چینی ها اشتغالزایی می کنیم؟!» نسبت به مسئله واردات بی رویه انتقاد کرد، اما در دولت وی شاهد بیشتر شدن واردات و افزایش مشکلات تولیدکنندگان داخلی هستیم.
مسئله واردات از چین قصه دیگری است که نه تنها ایران بلکه اقتصادهای مطرح دنیا را تحت تاثیر قرار داده است. واردات بی رویه از چین در سالهای پیش از این دولت نیز وجود داشت و البته به شکلی گسترده در رسانه های منتقد و مخالف آن دولت و مدعی حامی این دولت، تقبیح می شد. اگرچه نفس تقبیح «واردات بی رویه و جهت دار» عمل درستی به نظر می رسد، اما دولت یازدهم با مسئله واردات چه کرد؟
واردات از چین که دولت حسن روحانی ناتوانی شدید خود را در کنترل آن نشان داد، تنها در 6 ماهه اول 2014، (زمستان 92 و بهار 93) رشد 122 درصدی داشته است.
رییس جمهور در یکی از جملات تبلیغاتی خود در گزارش صدروزه، گفت:« سالهای اخیر، شغل زیاد درست کردیم، منتها برای چینیها و کره جنوبی مرتب شغل اضافه کردیم».
مبادلات تقبیح شده با چین! طبق گزارش گمرک چین ۲۶.۸ میلیارد دلار تنها در ۶ ماه نخست ۲۰۱۴ بوده است و واردات ایران از چین در این مدت رشد قابل توجه ۱۲۲ درصدی داشته و به 11 میلیارد دلار رسیده است.
اظهارات روحانی در تبلیغات انتخاباتی و اتفاقات اخیر در واردات و صادرات قابل تامل است. روحانی در یکی از سخنرانی های تبلیغاتی در پیش از انتخابات 92 می گوید: مگر رهبری نگفتند اقتصاد مقاومتی. مگر فقط با سر دادن شعار اقتصادی تولید بیشتر می شود. من از اقتصاد مقاومتی اقتصاد استقامتی را تعبیر می کنم که همان مقاومت پایدار است. ما می بایست تولید داخلی را اهمیت می دادیم اگر اقتصاد مقاومتی بود کسی می رفت از آرژانیتن انگور بیاورد ؟ کسی از چین انار می آورد؟ ما فکر می کردیم انار ساوه و یزد زمان را تحت سیطره قرار می دهد. اقتصاد مقاومتی با عمل است نه شعار.
بخشی از فیلم این سخنرانی را در زیر می بینید: