بمناسبت یادواره سیامین سرداران و فرماندهان شهدای استان قم؛
تکذیب امضای بیانیه موسوم به 36 نفره از سوی شش نفر از افراد شاخص جریان
فتنه که نام آن‌ها در میان امضا کنندگان آمده بود، موجب بروز واکنش‌های
دستپاچه در رسانه‌های جریان فتنه شده است.
به گزارش رجانیوز، در حالی که دو هفته قبل، بیانیه موسوم به 36 نفره، در راستای پروژه "تلفیق فشارها" و همزمان با عملیات روانی غرب علیه کشورمان در سه موضوع هسته‌ای (گزارش در آستانه انتشار آمانو)، تروریسم (ادعای طراحی ایران برای ترور سفیر عربستان) و حقوق بشر (گزارش احمد شهید) منتشر شد و رسانه‌های ضد انقلاب از این بیانیه به‌عنوان "سند راهبردی" یاد کردند، روز گذشته شش نفر از اصلی‌ترین امضا کنندگان این بیانیه، هرگونه اطلاع از چنین بیانیه‌ای را تکذیب کردند.
مانور شدید بر روی این بیانیه وطن‌فروشانه که صرفا به منظور جلب نظر غرب و به ویژه سران کاخ سفید منتشر شده بود، تا جایی پیش رفت که آبروی رسانه‌ای فتنه‌گران در حمایت از آن معرفی شد و بر همین اساس، از اولین ساعات انتشار این بیانیه، سایت‌ها و شبکه‌های فتنه به طور مشترک و با ادبیاتی واحد از اعمال فشار به امضاکنندگان آن برای بازپس‌گیری امضای خود خبر دادند؛ رویکردی که به‌طور متناوب از سوی این افراد به ویژه در جریان حوادث پس از انتخابات و دستگیری تعدادی از سران آشوب‌های خیابانی نیز مورد استفاده قرار گرفت.
در این میان، پیش بردن همزمان ادعای "فریاد آزادگی زندانیان در بند" و "اعمال فشار به زندانیان برای پس گرفتن امضا" حتی با بازخورد منفی از سوی مخاطبان این رسانه‌ها نیز روبرو شد. تا جایی که بسیاری از نظرات مربوط به اینگونه مطالب در سایت‌های ضدانقلاب، به اذعان نسبت به تناقض اینگونه اقدامات می‌پرداخت.
با این حال، روز گذشته نامه‌ای از سوی شش نفر از اصلی‌ترین امضا کنندگان بیانیه موسوم به 36 نفره منتشر شد که در این نامه، امضای آن بیانیه و هرگونه اطلاع این افراد از بیانیه یاد شده و همچنین تایید آن، تکذیب شد.
در بخشی از این نامه آمده است: «بلوغ سیاسی اصلاح طلبان به درجه‌ای از عقلانیت رسیده تا نیازی به صدور بیانیه‌های مخدوش و با اسامی جعلی و به دور از اخلاق سیاسی نداشته و با شجاعت نظر خود را اعلام و پای آن بایستد. لذا برخی مطالب منتشر شده و منتسب به جمعی از نیروهای سیاسی که اخیراً با عنوان نامه یا بیانیه صادر می‌شود (بیانیه ۳۶ زندانی سیاسی) و منشا آن هم مشکوک می‌باشد. هیچگونه نسبتی با ما نداشته و اگر لازم باشد، از طریق مجاری مورد اعتماد نظرات خود را اعلام می‌نماییم.»
به‌دنبال انتشار این نامه، برخی رسانه‌های جریان فتنه از صبح امروز ادعا کرده‌اند که تکذیب بیانیه موسوم به 36 نفره تحت فشار بوده است، اما این ادعا نیز به‌دلیل وجود اسامی افراد شاخص در نامه تکذیب، نتیجه‌ای در بر نداشته، چرا که اگر سیستم امنیتی کشور قصد داشت تا با آنچه که اعمال فشار بر زندانیان خوانده می‌شود، اعتبار بیانیه پیشین را زیر سوال ببرند، می‌توانست از افراد دیگری که سابقه فعالیت کمتر و به همین دلیل وابستگی و دلبستگی کمتری به این جریان دارند، استفاده کننددر حالی که امضاکنندگان نامه تکذیب، بهزاد نبوی، علیرضا رجایی، فیض‌الله عرب سرخی، محسن میردامادی، عبداله رمضان زاده و داود سلیمانی هستند.
از سوی دیگر، چگونه ممکن است ابتدا اجازه انتشار این بیانیه را از درون زندان داده شود و سپس برای بازپس‌گیری آن دست به اعمال فشار زده بشود؟ واقعیت آن است که بر اساس اعلام منابع آگاه، فردی که نگارش بیانیه موسوم به 36 نفره را برعهده داشته، آن را به نام سایر افراد به بیرون از زندان منتقل کرده است.
با این حال، بررسی محتوای نامه دوم که به تکذیب بیانیه ۳۶ نفره می‌پردازد نیز نشان از استارت یک پروژه دیگر این بار با محوریت تطهیر فعالان فتنه و تشویق احزاب و گروه‌های متمایل به فتنه برای حضور جدی در انتخابات اخیر مجلس دارد و بر مبنای همان سه سناریوی موازی «تحریم»، «مشارکت مشروط» و «مشارکت فعال» تدوین شده که در نهایت هر دو سناریوی اول به عنوان مکمل مورد سوم که به عنوان سناریوی اصلی است، اجرا خواهد شد.
بر این اساس، بخشی از جریان فتنه که عمدتاً اپوزیسیون خارج از کشور و برخی از زندانیان سیاسی هستند، بر تحریم انتخابات تأکید می‌کنند تا بر مبنای این تحلیل که نظام به حضور آن‌ها در انتخابات نیاز دارد، شرایطی ایجاد شود که تا زمان اجرای سناریوی سوم، کمترین هزینه از سوی جریان فتنه پرداخته شود و در عین حال، بیشترین امتیاز نیز از نظام گرفته شود.
همچنین، انرژی بخش‌های تندرو و بدنه محدود باقی مانده که نسبت به اصل فعالیت انتخاباتی آن‌هم در شرایط حصر موسوی و کروبی و بازداشت تعدادی از فعالان فتنه ابهام جدی دارند، در این فاز تخلیه خواهد شد. اما بر اساس فاز دوم یعنی «مشارکت فعال» همچنان برخی افراد از جمله خاتمی به بیان مطالب دو پهلو و شرط گذاری برای حضور در انتخابات می‌پردازند و در ضمن به‌تدریج ضریب حضور اجتماعی خود را نیز افزایش می‌دهند.
نهایتا اما این دو سناریو به‌عنوان سناریوهای فریب جریان داخلی فتنه عمل کرده و در خدمت سناریوی سوم یعنی «مشارکت فعال» خواهند بود که عمدتاً از سوی شخصیت‌های متمایل به فتنه در حزب کارگزاران دنبال می‌شود. در این فاز از برخی افرادی که به‌عنوان «اصولگرا» نیز شناخته می‌شوند اما با جریان فتنه مرزبندی نداشته و به‌عنوان مخالفان دولت نیز شناخته می‌شوند، یارگیری خواهد شد و تحت عنوان جریان «اعتدال» فعالیت خواهند کرد.
پروژه "تلفیق فشارها" با هم‌افزایی با جریان داخلی فتنه در حالی علیه کشورمان کلید خورده است که امریکایی‌ها به‌شدت در تحولات بیداری اسلامی در منطقه احساس باخت می‌کنند و با مشخص شدن نتایج انتخابات‌های صنفی در مصر و انتخابات پارلمانی در تونس نیز به این نتیجه رسیده‌اند که نه تنها در پیش‌بینی تحولات غافلگیر شده و جا مانده‌اند، بلکه در مدیریت این تحولات نیز ناکام بوده‌اند، و با نمایش موقعیت بر‌تر و محوری ایران، قصد مشغول سازی داخلی و درگیر کردن جمهوری اسلامی با مسائل انحرافی را دارند.
به گزارش رجانیوز، در حالی که دو هفته قبل، بیانیه موسوم به 36 نفره، در راستای پروژه "تلفیق فشارها" و همزمان با عملیات روانی غرب علیه کشورمان در سه موضوع هسته‌ای (گزارش در آستانه انتشار آمانو)، تروریسم (ادعای طراحی ایران برای ترور سفیر عربستان) و حقوق بشر (گزارش احمد شهید) منتشر شد و رسانه‌های ضد انقلاب از این بیانیه به‌عنوان "سند راهبردی" یاد کردند، روز گذشته شش نفر از اصلی‌ترین امضا کنندگان این بیانیه، هرگونه اطلاع از چنین بیانیه‌ای را تکذیب کردند.
مانور شدید بر روی این بیانیه وطن‌فروشانه که صرفا به منظور جلب نظر غرب و به ویژه سران کاخ سفید منتشر شده بود، تا جایی پیش رفت که آبروی رسانه‌ای فتنه‌گران در حمایت از آن معرفی شد و بر همین اساس، از اولین ساعات انتشار این بیانیه، سایت‌ها و شبکه‌های فتنه به طور مشترک و با ادبیاتی واحد از اعمال فشار به امضاکنندگان آن برای بازپس‌گیری امضای خود خبر دادند؛ رویکردی که به‌طور متناوب از سوی این افراد به ویژه در جریان حوادث پس از انتخابات و دستگیری تعدادی از سران آشوب‌های خیابانی نیز مورد استفاده قرار گرفت.
در این میان، پیش بردن همزمان ادعای "فریاد آزادگی زندانیان در بند" و "اعمال فشار به زندانیان برای پس گرفتن امضا" حتی با بازخورد منفی از سوی مخاطبان این رسانه‌ها نیز روبرو شد. تا جایی که بسیاری از نظرات مربوط به اینگونه مطالب در سایت‌های ضدانقلاب، به اذعان نسبت به تناقض اینگونه اقدامات می‌پرداخت.
با این حال، روز گذشته نامه‌ای از سوی شش نفر از اصلی‌ترین امضا کنندگان بیانیه موسوم به 36 نفره منتشر شد که در این نامه، امضای آن بیانیه و هرگونه اطلاع این افراد از بیانیه یاد شده و همچنین تایید آن، تکذیب شد.
در بخشی از این نامه آمده است: «بلوغ سیاسی اصلاح طلبان به درجه‌ای از عقلانیت رسیده تا نیازی به صدور بیانیه‌های مخدوش و با اسامی جعلی و به دور از اخلاق سیاسی نداشته و با شجاعت نظر خود را اعلام و پای آن بایستد. لذا برخی مطالب منتشر شده و منتسب به جمعی از نیروهای سیاسی که اخیراً با عنوان نامه یا بیانیه صادر می‌شود (بیانیه ۳۶ زندانی سیاسی) و منشا آن هم مشکوک می‌باشد. هیچگونه نسبتی با ما نداشته و اگر لازم باشد، از طریق مجاری مورد اعتماد نظرات خود را اعلام می‌نماییم.»
به‌دنبال انتشار این نامه، برخی رسانه‌های جریان فتنه از صبح امروز ادعا کرده‌اند که تکذیب بیانیه موسوم به 36 نفره تحت فشار بوده است، اما این ادعا نیز به‌دلیل وجود اسامی افراد شاخص در نامه تکذیب، نتیجه‌ای در بر نداشته، چرا که اگر سیستم امنیتی کشور قصد داشت تا با آنچه که اعمال فشار بر زندانیان خوانده می‌شود، اعتبار بیانیه پیشین را زیر سوال ببرند، می‌توانست از افراد دیگری که سابقه فعالیت کمتر و به همین دلیل وابستگی و دلبستگی کمتری به این جریان دارند، استفاده کننددر حالی که امضاکنندگان نامه تکذیب، بهزاد نبوی، علیرضا رجایی، فیض‌الله عرب سرخی، محسن میردامادی، عبداله رمضان زاده و داود سلیمانی هستند.
از سوی دیگر، چگونه ممکن است ابتدا اجازه انتشار این بیانیه را از درون زندان داده شود و سپس برای بازپس‌گیری آن دست به اعمال فشار زده بشود؟ واقعیت آن است که بر اساس اعلام منابع آگاه، فردی که نگارش بیانیه موسوم به 36 نفره را برعهده داشته، آن را به نام سایر افراد به بیرون از زندان منتقل کرده است.
با این حال، بررسی محتوای نامه دوم که به تکذیب بیانیه ۳۶ نفره می‌پردازد نیز نشان از استارت یک پروژه دیگر این بار با محوریت تطهیر فعالان فتنه و تشویق احزاب و گروه‌های متمایل به فتنه برای حضور جدی در انتخابات اخیر مجلس دارد و بر مبنای همان سه سناریوی موازی «تحریم»، «مشارکت مشروط» و «مشارکت فعال» تدوین شده که در نهایت هر دو سناریوی اول به عنوان مکمل مورد سوم که به عنوان سناریوی اصلی است، اجرا خواهد شد.
بر این اساس، بخشی از جریان فتنه که عمدتاً اپوزیسیون خارج از کشور و برخی از زندانیان سیاسی هستند، بر تحریم انتخابات تأکید می‌کنند تا بر مبنای این تحلیل که نظام به حضور آن‌ها در انتخابات نیاز دارد، شرایطی ایجاد شود که تا زمان اجرای سناریوی سوم، کمترین هزینه از سوی جریان فتنه پرداخته شود و در عین حال، بیشترین امتیاز نیز از نظام گرفته شود.
همچنین، انرژی بخش‌های تندرو و بدنه محدود باقی مانده که نسبت به اصل فعالیت انتخاباتی آن‌هم در شرایط حصر موسوی و کروبی و بازداشت تعدادی از فعالان فتنه ابهام جدی دارند، در این فاز تخلیه خواهد شد. اما بر اساس فاز دوم یعنی «مشارکت فعال» همچنان برخی افراد از جمله خاتمی به بیان مطالب دو پهلو و شرط گذاری برای حضور در انتخابات می‌پردازند و در ضمن به‌تدریج ضریب حضور اجتماعی خود را نیز افزایش می‌دهند.
نهایتا اما این دو سناریو به‌عنوان سناریوهای فریب جریان داخلی فتنه عمل کرده و در خدمت سناریوی سوم یعنی «مشارکت فعال» خواهند بود که عمدتاً از سوی شخصیت‌های متمایل به فتنه در حزب کارگزاران دنبال می‌شود. در این فاز از برخی افرادی که به‌عنوان «اصولگرا» نیز شناخته می‌شوند اما با جریان فتنه مرزبندی نداشته و به‌عنوان مخالفان دولت نیز شناخته می‌شوند، یارگیری خواهد شد و تحت عنوان جریان «اعتدال» فعالیت خواهند کرد.
پروژه "تلفیق فشارها" با هم‌افزایی با جریان داخلی فتنه در حالی علیه کشورمان کلید خورده است که امریکایی‌ها به‌شدت در تحولات بیداری اسلامی در منطقه احساس باخت می‌کنند و با مشخص شدن نتایج انتخابات‌های صنفی در مصر و انتخابات پارلمانی در تونس نیز به این نتیجه رسیده‌اند که نه تنها در پیش‌بینی تحولات غافلگیر شده و جا مانده‌اند، بلکه در مدیریت این تحولات نیز ناکام بوده‌اند، و با نمایش موقعیت بر‌تر و محوری ایران، قصد مشغول سازی داخلی و درگیر کردن جمهوری اسلامی با مسائل انحرافی را دارند.
اخبار ویژه
از ایران تا لبنان، صدای همدلی و کمکرسانی
تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
