به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه 598، حجتالله ایوبی رییس سازمان سینمایی کشور در گفتگویی که به تازگی با یکی از خبرگزاری های داخلی انجام داده است ضمن تعریف و تمجید از سیاست های فرهنگی دولت فرانسه از لزوم الگو پذیری کشور از روش های مدیریت فرهنگی دولت فرانسه سخن گفته است.
ایوبی که مقابله با تهاجم فرهنگی آمریکا را هدف و دغدغه مشترک ایران و فرانسه می داند سخنانی قابل تاملی را در خصوص لزوم جهانی شدن بیان می دارد که پایگاه 598 جهت آشنایی بیشتر مخاطبین با تفکرات یکی از مدیران ارشد فرهنگی دولت یازدهم بخشی از این مصاحبه را بازنشر می نماید.
" به نظر من یکی از وظایف اساسی نمایندگان فرهنگی این است که تجربیات مثبت و منفی خود را نوشته و شرح بدهند. در رابطه با خودم اینطور برداشت کردم که تجربیات فرانسوی ها از چند جهت برای ما قابل بررسی است. کتاب دیگری به نام «دولت و هنر» دارم که به آن هم علاقمند هستم. در آن کتاب آورده شده است که فرانسوی ها از سال 1958 تا به الان و درتمام دولت های چپ و راست مهمترین سیاست فرهنگی خود را مبارزه با هالیوود و مقابله با تهاجم فرهنگی آمریکا قرار داده اند.
این کلمه «تهاجم» را قبل از اینکه ما به کار بگیریم آنها به کار برده بودند و برای مقابله با این تهاجم چند طرح جهانی را مطرح کردند. یکی از آنها «تنوع فرهنگی» است که در یونسکو به تصویب رسید. دیگری هم «تمایز فرهنگی» است که در مقابل «گات» به وجود آمد.جالب اینکه هر دو مورد نیز موجب خشم آمریکا شد.
این یک امر پذیرفته شده است که هر وزیری که در فرانمسه میآید وظیفه دارد برنامههای خود را برای مقابله با تهاجم فرهنگی آمریکا بگوید
در طرح «تمایز فرهنگی» فرانسویها آورده شده بود که باید از ورود کالای فرهنگی آمریکایی به گمرک تا اندازهای جلوگیری شود. طرح «تنوع فرهنگی» را هم فرانسویها در سال 2001 در مقابل پدیده جهانی شدن فرهنگها یا همان آمریکایی شدن فرهنگها به سازمان ملل آوردند.
مقابله با تهاجم فرهنگی آمریکا، دغدغه مشترک ما و فرانسویهاست. البته ما بیشتر شعار میدهیم ولی آنها عمل هم میکنند. یعنی واقعا برای عملیاتی شدن آن هزینه کردهاند. در حوزههای مختلف سینما، موسیقی و دیگر عرصههای هنری راهکار دارند. این یک امر پذیرفته شده است که هر وزیری که میآید وظیفه دارد برنامههای خود را برای مقابله با تهاجم فرهنگی آمریکا بگوید.
برای مثال در حوزه سینما در فرانسه تعداد محدودی سالن برای نمایش فیلمهای هالیوودی وجود دارد و مدیران حق ندارند که بیشتر از آن تعداد سالن، فیلمهای هالیوودی را به نمایش بگذارند. مالیات فیلمهای سینمای هالیوودی سه برابر بیشتر از فیلمهای فرانسوی است. تلویزیون فرانسه حق ندارد فیلمهای سینمایی آمریکایی را از یک اندازهای بیشتر نشان بدهد و از این دست مسائل که همه این اقدامات برای حراست از فرهنگ و هنرشان تدیون شده است. موارد مشابه زیادی وجود دارد که در آن کتاب آوردهام. هدف من از آن کتاب این بود که بگویم آنها برای حفظ فرهنگشان چه میکنند و ما چه میکنیم؟ تجربه آنها از این جهت میتواند برای ما مهم باشد."