چهل سال است که قهرمان آسیا نشده ایم و به همین دلیل باید پذیرفت حرف کی‌روش مبنی بر غیر واقع بینانه بودن قهرمانی ایران حرف درستی است.
به گزارش پایگاه 598، حرف آخر کی روش منبع جدید مباحثه بین مخالفان و موافقان این اجنبی چشم آبی شده است. او می گوید: توقع قهرمانی توقع واقع بینانه ای نیست.
حرفهای کی روش البته اشاره داشت به نحوه آماده سازی تیم ملی ایران اما به هر حال مخالف و موافق او در این مسیر صف بستند. برخی این حرف را تایید کردند و بعضی هم آن را بهانه ای کردند برای حمله به کی روش!
واقعیت اما چیست؟ صرف نظر از نحوه آماده سازی تیم ملی ایران در مسیر استرالیا باید تاکید کرد که قهرمانی با ایران در جام ملتهای آسیا بسیار بعید و دور از دسترس است و حقیقتش را بخواهید با قوانین و نظام طبیعت سازگار نیست و نه تنها نحوه آماده سازی بلکه مسایل مالی و اختلافات داخلی و سطح سواد مربیان ایرانی و تنبلی و کم کاری های بازیکنان در لیگ برترهمه موید این نکته است که ایران نباید در حضور نظم و امکانات و استطاعت مالی و سواد مربیان بزرگ و در لیگ‌های ژاپن و کره جنوبی و استرالیا و چین و حتی مدعیان تازه ای مثل قطر، قهرمان دو قاره آسیا و اقیانوسیه شود. اصالتا باید در تایید حرف کی روش پرسید که آخرین قهرمانی ما در آسیا چند سال پیش بوده است؟
آخرین قهرمانی ایران در سال 1976 در ایران به دست آمده است که در آن دیدار ها علی پروین در دیدار فینال گل تیم ملی را به ثمر رساند و کویت شکست خورد. آن روزها حشمت مهاجرانی سرمربی تیم ملی ایران بود و البته فراموش نکنید که خونین ترین بازی آسیا هم در همان دوره بازی ها اتفاق افتاد که بازیکنان کویت و عراق در نیمه نهایی درگیری خونینی را پس از سوت پایان با یکدیگر ثبت کردند.
از آن روز به بعد بارها شکست خورده ایم حتی با نسل طلایی فوتبال ایران که شامل دایی و مهدوی کیا و شاهرودی و باقری و منصوریان و عابدزاده بود. در سال 1996 بهترین تیم تاریخ را با محمد مایلی کهن داشتیم اما به عربستان در نیمه نهایی برخورد کردیم و سوم شدیم. در آن سال 6 گل به کره جنوبی هم زدیم اما به فینال نرسیدیم. ایران حتی با منظم ترین و لایق ترین تیم تاریخ بعد از انقلاب در چین 2004 و با برانکو به میزبان باخت. آن سال یکی از هیجان انگیز ترین دیدارهای آسیا را مطابق معمول ایران و کره جنوبی برگزار کردند که ایران با نتیجه 4 بر 3 بازی را برد و علی کریمی یک سوپر استار واقعی نشان داد اما باز هم از قهرمانی خبری نبود.
ایران بار ها در جام ملتهای آسیا بزرگی کرده و سه بار قهرمان قاره شده اما این قهرمانی ها و آن داستانهای طوفان زرد و حجازی و ... همگی متعلق است به قبل از سال 1976 یعنی تقریبا 40 سال قبل!
آیا باید با این کارنامه و آن تدارکات و این اختلاف‌های داخلی که منجر به
تغییرات شدید در فدراسیون تنها یک روز قبل از پرواز تیم ملی به استرالیا
بدون سرپرست می شود توقع قهرمانی از این تیم داشته باشیم؟ این توقع تنها
متعلق به آنهایی است که دوست دارند هر چه سریعتر حکومت کی روش را بر تیم
ملی ایران پایان دهند و به همین دلیل بالاترین مقام ممکن را برای ایران می
خواهند تا هر نتیجه ای غیر از آن شکستی برای تیم ملی و کی روش محسوب شود.
فراموش نکنید ایران با افشین قطبی در دوره قبلی جام ملتهای آسیا حتی به جمع
چهار تیم پایانی هم نرسید.
مهر
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
