به گزارش
سرویس سیاسی پایگاه 598،
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری پس از گذران ماه های سخت و تجربه حضور چهره
های مختلف سیاسی بالاخره با رای اعتماد مجلس به محمد فرهادی روی آرامش را
به خود دید و در این مدت کوتاه، تغییرات صورت گرفته حکایت از بازگشت آرامش و
مشی اعتدالی بر این وزارت خانه را دارد. در این بین ساماندهی برخی از
مراکز و نهادهای آموزشی بلاتکلیف به عنوان یکی از اولویت های کاری وزیر
جدید بیان شده بود که انتخاب گزینه های سرپرستی دانشگاه تهران از مهمترین
این موارد بود.
چندی پیش محمد فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
امروز در حاشیه امضای
تفاهمنامه با سازمان محیط زیست در جمع خبرنگاران در خصوص وضعیت سرپرست
دانشگاه تهران سخن از تعیین تکلیف شخص دکتر روحانی برای انتخاب ریاست
دانشگاه تهران به میان آورد و بیا ن داشت: 7 نفر را به شورای عالی انقلاب
فرهنگی معرفی کردیم و گزینه
ریاست دانشگاه تهران نیز را ارسال خواهیم کرد و رئیسجمهور شخصاً درباره
ریاست دانشگاه تهران نظر دارد.
همچنین محمد فرهادی درباره زمان انتخاب سرپرست دانشگاه تهران اظهار داشت: من چیزی در این
باره نمیدانم، البته تأخیری در این خصوص نداریم؛ تعدادی از رؤسای
دانشگاهها را به شورای عالی انقلاب فرهنگی معرفی کردهایم، اما جلسه شورا
طی یک ماه گذشته بهدلیل برخی از همزمانیها برگزار نشد.
هر
چند که در وظایف و اختیاراتی که برای رئیس جمهور در قانون اساسی مشخص شده
است انتخاب، نظارت و هماهنگی با وزراء با بیان توضیحاتی آمده است اما در
شیوه های صحیح مدیریتی و عرف مدیریت سیاسی کشور دخالت مستقیم رئیس جمهور در
انتصاب
افراد در زیر مجموعه های دولت و وزارت خانه ها امری ناپسندیده می باشد و
این بحث حتی در زمان تبلیغات انتخاباتی نیز مورد انتقاد بسیاری از
کاندیداها از جمله دکتر حسن روحانی بوده است.
حال این سوال مطرح می
شود که ریاست محترم جمهوری چه ملاحضه و حساسیتی در خصوص انتخاب رئیس
دانشگاه تهران دارند که این اختیار را از وزیر منتخب خود گرفته و نظر شخص
خودشان را جایگزین آن می کنند. سلب آزادی عمل و اعتماد نکردن به توانمندی
وزیر علوم در انتخاب ریئس یک دانشگاه علائم خوبی از پیاده سازی یک روش
مدیریتی جامع در دولت نمی باشد که با توجه به شعارهای انتخاباتی دکتر
روحانی این گونه رفتار ها جای تامل بسیار دارد.