حرم امام رضا(ع)درمحاصره پست مدرن+عكس

نكته آنجاست كه معماری و شهرسازی نیز تابعی از همین گزاره هایی است كه الزامات هویت شهری مشهدالرضا را شكل می دهند.
یادش بخیر سالها پیش كه برای اجرای طرح توسعه حرم زمینهای اطراف آن خریداری شده بود؛ بر تابلوهای كوچكی كه در خیابانها نصب شده بود نوشته بود: "لطفا با حضور قلب عبور كنید؛ اراضی طرح توسعه حرم"

اما به راحتی و با انجام یک پروژه توسعه با عنوان زیرگذر حرم، مرز درون و برون از میان برداشته می شود و اهمیت حضور قلب رنگ می بازد.

سالهاست از آن روزگار گذشته و حالا چند صباحی است كه به همت دوچندان بورژواها و سودای طمع آنان كه سود مالی و اعتبارات بانكی خود را در گرو برج سازی در حریم حرم آن امام می بینند؛ سیما و منظر سنتی و اسلامی این شهر آلوده شده است. چهره مشهد، دیگر تغییر كرده ست.

در این باب سخن بسیار است. اما چیزی كه بیش از همه آنان را كه دل در گرو آستان قدس حضرتش دارند، رنجور می كند؛ نوعی از معماری و شهرسازی است كه نه تنها منطبق باهویت مذهبی و معنوی این شهر نیست بلكه در تعارض با شهرسازی اسلامی نیز هست. مشهد الرضا آنچنان كه از نامش نیز هویداست؛ از شهادت هفتمین فرزند حضرت زهرا چشمه می گیرد و اوست كه باید فصل الخطاب و كانون توجهات شهرسازی و معماری آنجا باشد.
اما حتی خیابانهای منتهی به حرم نیز كه محور اصلی و راه رسیدن به حرمند (با دقت بخوانید، راه رسیدن به حرم!) هیچ نشانی از راه ندارند. راه باید مبین مقصد باشد و در عالم تمثیل، بر منتهای خود دلالت كند.

به راستی خیابان امام رضا (ع) چه نشانی از این نام دارد؟

جز آنكه جولانگاه معماری پست مدرن شده است و بر سبیل زراندوزان می تازد؟ وقیح تر آنكه این خبط وخطا از نهادهایی سر می زند كه با نام ائمه ثبت شده اند و آن را بر سردرهای خود نصب نموده اند؛ اما در یك عقب نشینی آشكار سر بر چاه ویل پست مدرنیسم فرو كرده اند.

ساختمان هتل ثامن الحجج مشتی است نمونه خروار و گواهی بر این مدعا:

این هتل هیچكدام از قوانین شهری و از جمله عقب نشینی در ارتفاع به منظور رعایت كوریدور بصری و تحت الشعاع قرار ندادن منظر حرم را رعایت نكرده است.
خیابان امام رضا مملو از هتل هایی است كه تماما به شیوه قارچ گونه از شوره زار مدرنیسم سر برآورده اند.

مسجد امام رضا نیز كه سال گذشته به همت شهرداری تهران ساخته شد؛ از مجموعه هایی است كه با قواعد پست مدرنیسم و معماری فولدینگ ساخته شد.
به راستی چرا؟