به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، در ادامه تقدیرهای اصحاب جبهه فرهنگ و هنر انقلاب، سید ناصر حسین پور، محمدحسین نیرومند، بهزاد پروین قدس و نعمت اله سعیدی هم با اهدای برخی از آثارشان، به جمع تقدیرکنندگان از حاج صادق آهنگران پیوستند. بر همین اساس، این چهار تن با ارسال نوشته هایی برای عمارفیلم، به این مهم پرداختند.
بر همین اساس، سید ناصر حسینی پور، جانباز دفاع مقدس، کتاب شناخته شده خود، «پایی که جا ماند» را به آهنگران اهدا کرد. محمدحسین نیرومند، کاریکاتوریست و گرافیست نیز کتاب «کلاه به سرهای ابوغریب» را برای هدیه دادن انتخاب کرد. همچنین «بهزاد پروین قدس» عکاس دفاع مقدس نیز چند عکس خود از صادق آهنگران در جبهه های دفاع مقدس را به وی تقدیم نمود. نعمت اله سعیدی، نویسنده انقلابی نیز کتاب خود، «عفریته و افلاطون» را به عنوان هدیه به این مداح اهل بیت اهدا نمود.
بر اساس این گزارش، پیش از این آقایان علی محمد مودب، مهدی سیار و ابراهیم فیاض نیز برخی از آثار و سروده هایشان را به حاج صادق آهنگران اهدا کرده بودند. گفتنی است بنا بر گزارشهای رسیده این تقدیرها کماکان تا روز اختتامیه جشنواره عمار، 19 دی ماه که از ساعت 18:30 برگزار می شود، ادامه خواهد داشت.
در ادامه می توانید متن تقدیم های ارسالی و دست نوشته های هنرمندان انقلابی را مشاهده نمایید.
متن تقدیمی سید ناصر حسینی پور:
بسم الله الرحمن الرحیم
نوشتن از بلبل امام و گفتن از مردی که طی سالهای دفاع مقدس از حنجرهاش
انرژی و حماسه و روحیه سلحشوری و مقاومت تولید میشد کار آسانی نیست.
آهنگران، نام و واژهای است که با سالهای دفاع هشت ساله این ملت گره خورده
است. سالهایی که در سایه رهبری پیامبرگونۀ امام بزرگوار در عرصۀ میدان،
حنجره آهنگران با عشق به اهلبیت و خاندان عصمت و طهارت بصیرت را ترویج
میکرد. آنچه که دفاع مقدسِ ملت ایران را از دیگر جنگهای دنیا متمایز
میسازد همین فرهنگ و منش و آرمانخواهی و ظلم ستیزی فرزندان روحالله بود.
من به عنوان آزادهای که بخشی از روزگار جوانیام را در زندانهای مخفی
عراق تجربه کردهام و طی آن دوران توفیق داشتهام با تقلید از صدای حاج
صادق آهنگران برای رزمندگان و اسرای ایرانی مداحی کنم، بارها و بارها کینه و
عداوت بعثیها نسبت به آهنگران و هر نوع مداحی حماسیای که به سبک آهنگران
باشد را شاهد بودم. طی آن سالهای سخت، نظامیان بعثی به اسیران دربند،
واکسن ضد عاشورا تزریق میکردند. واکسنهایی که وقتی به بازوان اسیران
دربند تزریق میَشد، اسرا را تب و لرز میگرفت، بدنشان به رعشه میافتاد و
دیگر دستشان توانایی سینه زدن نداشت! این رفتار نظامیان عراقی یعنی ترس از
مداحی، توسل به اهلبیت و هر نوع مداحی حماسی به سبک آهنگران.
امروز همۀ ما عاشق، شیفته و دلباختۀ شهدای دفاع مقدس هستیم. اما این واقعیت
را نمیتوان انکار کرد که آهنگران نام و شخصیتی است که همۀ شهیدان دفاع
هشت ساله ملت ایران و ایثارگران و رزمندگان دوران عشق و حماسه با عشق و
محبت خاصی به این شخصیت و این حنجره نگاه میکنند.
در پایان، کتاب «پایی که جاماند» یادداشتهای روزانه بنده از زندانهای
مخفی عراق را که مزین است به تقریظ مقام معظم رهبری به این شخصیت که همیشه
خودم و برادر شهیدم سید هدایتالله به او عشق میورزیدیم، تقدیم میکنم. از
خدا میخواهم که آهنگران را در اجر دردها و رنجها و شکنجههایی که
کشیدهام شریک کند.
والسلام
سید ناصر حسینی پور
متن تقدیمی محمدحسین نیرومند:
جانبازان حاج صادق
دقیق یادم نیست، قرار بود حاج صادق در تیپ 21 امام رضا (ع) بخواند یا لشکر
پنج نصر، اما یادم هست؛ آن شب هم بچههای تیپ بودن و هم لشکر.
حسینیه منطقه ظرفیت آن همه شلوغی را نداشت. بچهها برای دیدن بلبل خمینی سر
و دست میشکستند. بر اثر ازدحام دیواری فرو ریخت. آن شب سر و دستها شکست.
آمار مجروحین آن شب را ندارم، اما میدانم آن رزوها جانبازِ حاج صادق
آهنگران، در یگانهای رزم زیاد داشتیم. کتاب «کلاه به سرهای ابو غریب» را
به این عزیز تقدیم میکنم.
محمدحسین نیرومند
متن تقدیمی بهزاد پروین قدس:
باسمه تعالی
صادق حنجره خنجر خورده شهیدان است و بس...
سلام بر حسین (ع)
شنیدم که میگویند قرار است از حاج صادق تجلیل شود!! عجب، چه دیر هنگام؟!
دشمن زودتر از ما فهمیده بود که گفت: بلبل خمینی (رضوان الله)
دل به شِکوه باز نکنیم، وقتی خیلی دلتنگ شهدایم به سراغ نوار کاستها میروم.
کربلا ای حرم و تربت خونبار حسین این همه لشکر آمده عاشق دیدار حسین
به صوت حزین و دلنشین ریتم و موسیقی حماسی حاج صادق، به عالم خَلسه میروم و
یاد آقا مهدی باکری، علی تجلایی، اصغر قصاب عبدالهی... هم، هم ملکه ذهن
میگردد و امید شهادت جانی دیگر میگیرد.
آری آوازه حاج صادق مرزها را درنوردیده بود و صوت نجوای دعای کمیل او در
کنار بقیع خوف به جان وهابیت میانداخت...، همان¬جا دربیتاله الحرام بود
که شیعیان بحرین در کنار فریاد برائت آفرین نوای حاج صادق آهنگران را از من
طلب میکردند.
زهی سعادت برای حاج صادق که متلمذین او بهشتیان بودند و دردا برما که مرثیههایمان جای خود را به«پاپ و راک و ...» داد.
صادق حنجره خنجر خورده شهیدان است و بس...
ان شاءالله چند فریم از عکس¬های ثبت شده در ایام 8 ساله حماسه دفاع مقدس از حضور حاج صادق در محفل عاشوراییان تقدیم می-شود.
بهزاد پروین قدس 14 / 10 / 93
متن تقدیمی نعمت الله سعیدی:
به نام خدا
تقدیم به تو ... نه،
به ساحت آن خاک پای تو
آن خاکهای خیس ز اشک دعای تو
ناقابل است ... غیر از تقدیم نامهاش
من جای خویش هرچه فلاطون فدای تو
این شعر نیست، یک طپش فیالبداهه است
چون یک غبار
در ملکوت صدای تو
خاک پای شما
متبرک یاد و خاطرهی شهداست و این خاک بوسیدنیست.
با احترام کتاب عفریته و افلاطون تقدیم¬تان می¬شود
نعمت الله سعیدی
13 دی 93
متن تقدیمی استاد اسفندیار قره باغی
این استاد موسیقی در یادداشتی که به عمارفیلم ارسال
شده است، دو سرود ماندگار خود را به صادق آهنگران اهدا کرد. متن تقدیمی وی
از این قرار است:
«حاج صادق» هر روز از سوی مردم ایران مورد تقدیر قرار می گیرد... چون هر
روزِ هشت سال دفاع مقدس هنوز در خاطره های ایرانیان مانده است... از آغازِ
جنگ، حنجره ایشان به حالت آماده باش در آمد و تصویرگر حماسه و مظلومیت مردم
انقلابی شد...
به پاس آن روزها و سال ها سرودهای «پیروزی» و «نوای چاووش» را که خودم خیلی دوستشان دارم، تقدیم ایشان می کنم.
اسفندیار قره باغی