چماق همه‎پرسی لای چرخ سانتریفیوژها! + نظرات قابل توجه فارسی ‎زبانان به پرسش‎های BBC

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598 به نقل از جام نیوز، طی روزهای اخیر کنگره امریکا با ایجاد موانع دست‎وپاگیر در مسیر مذاکرات هسته‎ای، توافق نهائی با تهران را از دسترس دور نموده و نزدیک شدن قطار دولت دموکرات اوباما به ایستگاه پایانی، نبود چشم‌اندازی روشن برای حصول توافق نهائی با ایران و پالس‌های منفی کنگره -با اکثریت جمهوری‌خواهان- رئیس جمهور امریکا را به این باور رسانده است که از حمایت داخلی برای دستیابی به توافق بی‎بهره است.

ظاهرا توقعات بالا و باج‌خواهی‌های نامحدود امریکا و همپیمانانش در مذاکره با ایران باعث شده تا مسئولان دولتی دریابند که امیدی به حصول نتیجه در مذاکرات نیست.

باج دادن و سکوت در قبال خواسته‌های غیرمعقول و نامشروع غربی‌ها با روحیه و سابقه انقلابی رئیس جمهور و دیگر مسئولان ارشد دولت یازدهم همخوانی ندارد؛ اما از آنجا که دکتر حسن روحانی در اشتباهی تاکتیکی از آغاز فعالیت انتخاباتی خود همه مشکلات کشور را با مذاکرات هسته‌ای پیوند زد و تنها راه برون‎رفت را "گفتگو با قدرت‌های جهانی" خواند، اکنون چاره‌ای جز کوشش برای نیل به توافق با غرب در مقابل خود نمی‌بیند.

ایشان در همین راستا صبح یکشنبه در همایش "اقتصاد ایران" با بیان اینکه سال‌هاست اقتصاد به سیاست داخلی و خارجی کشور یارانه می‌دهد، گفت: «باید یک دهه امتحان کنیم و از سیاست داخلی و خارجی به اقتصاد یارانه بدهیم تا ببینیم زندگی، معیشت و اشتغال جوانان مردم چگونه خواهد شد؟»

رسانه دولتی انگلیس با طرح سؤالات فوق، زیرکانه از پیشنهاد دکتر روحانی به رفراندوم هسته‌ای رسید.

در اینجا باید پرسید که آیا برگزاری همه‎پرسی هسته‌ای از مردمی که 36 سال مقاومت در برابر ابرقدرت‌های جهانی را به سازش با استکبار ترجیح داده‌اند، تنها راه نجات دولت تدبیر و امید برای رهایی از فشار مطالبات عمومی است؟! مطالبات مردمی که به امید آینده‌ای درخشان‌تر همراه با اقتدار بیشتر به دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی خود رأی داده‎اند و موضع واحدشان در خصوص "حق مسلم" برخورداری از فنآوری صلح‎آمیز هسته‌ای بر کسی پوشیده نیست.

این درخواست رئیس جمهور در حالی طرح می‌شود که رهبر معظم انقلاب از آغاز مذاکرات همواره ضمن اعلام حمایت از دستگاه دیپلماسی، در مقاطعی از منتقدان دولت خواستند که سعه صدر بیشتری داشته باشند.

از دیگرسو، ملت شریف ایران و فعالان سیاسی با امید به وعده انتخاباتی دکتر روحانی مبنی بر اینکه "هم چرخ سانتریفیوژها بچرخد، هم چرخ اقتصاد و معیشت مردم" از دولت نوپای یازدهم حمایت کردند تا با حفظ عزت ملی، شاهد رونق اقتصادی نیز باشند.

اما طرح این سخن از جانب رئیس جمهور که "آرمان و اصول ما به سانتریفیوژ وصل نیست" در کنار اظهارات دیگر، این نگرانی را به‎وجود می‌آورد که علی‌رغم حمایت‌های رهبر انقلاب و ملت شریف ایران از تیم مذاکره‌کننده، عده‎ای بر آن شده باشند تا چماق همه‎پرسی را لای چرخ سانتریفیوژها بگذارند!

حال آنکه به شهادت اکثر کارشناسان و نخبگان آشنا با روحیات استقلال‎طلبانه ایرانیان و با عنایت به رفراندوم‎های عملی همچون 22 بهمن، 9 دی، روز قدس و... نتیجه همه‎پرسی هسته‌ای از پیش روشن است و تنها مسئولیت دولتمردان را سنگین‌تر می‎کند.