پیشکسوت باشگاه پرسپولیس گفت: «تنها دلخوشی هواداران، همان بردهای هفتگی این تیم بود که با یکسری تصمیمات اشتباه دیگر خبری از آن هم نیست.»
به گزارش پایگاه 598، مگر می‌شود در تمام این سال‌ها هوادار و طرفدار فوتبال باشی و کریم باقری را دوست نداشته باشی؟ او یک استثناست. زننده گل اول تیم ملی ایران به استرالیا در آن 8 آذر تاریخی، زننده آن گل دیدنی به لبنان در جام ملت‌های 2000، کاپیتان جاودانه تیم ملی و پرسپولیس.
گفتگو با کریم باقری را در زیر بخوانید.
* حضور شما در بازی دوستانه تراکتور نسل قدیم و جدید باعث خوشحالی هواداران تراکتور بود. ماجرای آن بازی چه بود؟
- در حقیقت من تبریز بودم که دوستان قدیمی تماس گرفتند و گفتند برویم سر تمرین تراکتور. ما هم رفتیم و دیدیم بساط بازی دوستانه نسل قدیم و جدید فراهم است. روز خوبی بود.
* هواداران تراکتور وقتی عکس‌های شما با پیراهن این تیم را بعد از 20 سال دیدند، واکنش جالبی داشتند.
- آنها لطف دارند. برای من هم خاطرات زیادی زنده شد البته زمان ما، هواداری از تراکتور به این شکل نبود، تماشاگر کم داشت، اصلاً این شکلی نبود. آن موقع فوتبال تبریز دو قطبی بود؛ تراکتورسازی و ماشین‌سازی البته الان دیگر ماشین‌سازی شرایط خوبی ندارد گرچه شنیده‌ام چند نفر از دوستان جمع شده‌اند و می‌خواهند به این تیم سر و سامان بدهند که مثل تراکتور خودش را بالا بکشد. امیدوارم این اتفاق رخ بدهد تا آن زمان ببینید هواداران ماشین‌سازی کمتر از تراکتور نیستند. تیم ماشین‌سازی هم از این شرایط خارج شود، مردم با آن تیم محبوب‌شان «حال» می‌کنند.
* البته محبوبیت تراکتور هم همیشگی بوده، قبول دارید؟
- بله اما آن زمان این همه تماشاچی نداشت. به هر حال مردم ایران با فوتبال زندگی می‌کنند. حالا هم که شرایط فرق کرده و نه تنها از تبریز که از سراسر استان برای دیدن بازی‌های تراکتور، مردم به ورزشگاه می‌روند. تراکتور چند سال لیگ‌های پایین‌تر بازی کرده بود اما خدا را شکر سرمایه‌گذاری خوبی صورت گرفت تا این تیم هم بیاید و خوشبختانه فوتبال غرب کشور زنده شد.
* فکر می‌کنید تراکتور قهرمان لیگ شود؟
- من نباید در این مورد فکر کنم! شرایط برای همه تیم‌ها سخت است ولی فکر می‌کنم مقام خوبی به دست بیاورد. تیمی که می‌خواهد قهرمان شود، باید جدا از تلاش، بازیکنان مؤثری هم داشته باشد که خدا را شکر تراکتور شرایط خوبی برای خودش درست کرده است.
* در مورد بازیکن بحث شد یاد پرسپولیس افتادیم. نظرتان در مورد پرسپولیس چیست؟
- این تیم شرایط خوبی ندارد. همان‌طور که می‌بینید هواداران نگران هستند. فکر می‌کنم باید هرچه سریع‌تر تکلیف باشگاه مشخص شود. یک برنامه‌ریزی، یک تکلیفی، بالاخره باید یک اتفاقی بیفتد دیگر. به خدا دلم به حال هواداران پرسپولیس می‌سوزد. امیدوارم مسئولان تصمیم خوبی برای این تیم بگیرند.
* شما یک زمانی خواهان خرید پرسپولیس بودید. هنوز هم می‌خواهید چنین تیمی را بخرید؟ اصلاً این پرسپولیس را دوست دارید؟
- من نمی‌خواستم تیم را بخرم، دوستانم پا پیش گذاشتند تا روی پرسپولیس سرمایه‌گذاری کنند که در نهایت به هیچ نتیجه‌ای نرسیدند ما هم دیگر پیگیری نکردیم. من نمی‌دانم چه می‌شود و تکلیف این پرسپولیس چطور مشخص خواهد شد ولی از مسئولان می‌خواهم اول به فکر هواداران باشند و بعد به مسائل دیگر فکر کنند. باید به این باشگاه سر و سامانی داد.
* شما به یاد می‌آورید که پرسپولیس تا به حال حتی یک نماینده در تیم ملی نداشته باشد؟
- این دیگر مشخص می‌کند شرایط ما چقدر بد شده است. هیچ نماینده‌ای در تیم ملی نداریم البته به نظر شخصی من، حداقل کی روش می‌توانست از محمد نوری دعوت کند چون نوری به لحاظ روحی و بدنی شرایط خوبی داشت و می‌توانست به ما کمک کند. گل‌های خوبی هم زده بود ولی به هر حال تصمیم‌گیرنده، شخص دیگری بود و نوری را از لیست تیم ملی خط زد. کار در تیم ملی کاملاً متفاوت است ولی با این حال نمی‌توانیم بگوییم پرسپولیس هم حق داشت چند نماینده را به تیم ملی بدهد.
* در مورد تیم ملی چه نظری دارید؟ قهرمان جام ملت‌ها می‌شویم؟
- ما باید در ابتدا واقع‌بین باشیم و ببینیم چه چیزهایی به تیم ملی داده‌ایم و چه می‌خواهیم. ببینیم امکانات‌مان چه بوده، آیا به تیم ملی رسیدگی کافی داشته‌ایم؟ باید در حدی که امکانات داده‌ایم، نتیجه بخواهیم. نمی‌دانم چه اتفاقی رخ می‌دهد ولی امیدوارم موفق باشیم.
* می‌توانید نظر شخصی‌‌تان را بگویید که جایگاه تیم ملی بین 4 تیم اول آسیاست یا نه؟
- این را هم نمی‌توانم بگویم. ما در این مدت بر خلاف سایر تیم‌ها فقط تمرین کردیم و یک بازی تدارکاتی نه چندان مهم داشتیم. الان حتی صعود از گروه هم برای همه تیم‌ها سخت است چه رسد به حضور در جمع 4 تیم نهایی. با وجود ژاپن، کره، استرالیای میزبان و چند تیم دیگر، شرایط برای ما خیلی سخت شد.
* ماجرای علی کریمی هم پیش آمد و شاید سخت‌تر هم باشد.
- شاید.
* شما از این قضیه چقدر اطلاع دارید؟
- راستش را بخواهید زیاد در جریان موضوع نیستم. توسط اس‌ام‌اس یکی از خبرگزاری‌ها متوجه قهر علی کریمی شدم. نمی‌دانم اصلاً سر چه موضوعی قهر کرده و مشکلات‌شان به چه صورت بوده است اما علی آدم عاقلی است و خودش تصمیم‌گیرنده بود.
* الان بر سر زمان خداحافظی یک باره او حرف و حدیث است که می‌توانست چند هفته قبل یا چند هفته بعد برود. قبول دارید؟
- باز هم می‌گویم من و شما نمی‌دانیم موضوع دقیق قهر کریمی چیست و نمی‌توانیم قضاوت کنیم. بهترین کسی که می‌تواند در این خصوص حرف بزند، خودِ علی است. او باید توضیح بدهد که چه شد. تا قبل از آن، نباید قضاوت کنید.
* برگردیم به ماجرای پرسپولیس. هواداران این تیم وقتی شما را در کوچه و خیابان می‌بینند، چه حرف‌هایی با شما مطرح می‌کنند؟
- آنها نگرانند. همه می‌پرسند چرا شرایط این طور شد و این پرسپولیس درخور نام خودش کار نمی‌کند؟ البته نگرانی هواداران هم به حق است. مسئولان باید کلاه‌شان را قاضی کنند که چه بلایی بر سر پرسپولیس آمده است؟ ما هیچ جوابی نداریم که به هواداران بدهیم. تنها دلخوشی هواداران پرسپولیس، همان بردهای هفتگی این تیم بود که با یکسری تصمیمات اشتباه دیگر خبری از آن هم نیست. من فکر می‌کنم یک نفر باید بیاید که دلش به حال هواداران بسوزد و به خاطر آنها کار کند نه خودش.
* البته این باشگاه دچار "فقر ستاره" هم شده!
- در این مورد شما باید کل فوتبال ایران را ببینید. ما مگر چند ستاره داریم. اصلاً از 20 سال قبل به این طرف چند ستاره برای فوتبال ساخته‌ایم؟ با این حال هنر مربیگری در این است که از همین بازیکنان چطور باید بازی گرفت. قبول کنیم که قدرت و توان بازیکنان همین قدر است و با همین‌ها باید جوابگوی انتظارات مردم باشیم.
* به نظرتان چقدر طول می‌کشد تا یک نسل فوتبالیست خوب مثل همان نسل 98 تیم ملی بسازیم؟
- زمان زیادی می‌برد. کار یک روز و یک سال نیست. باید باشگاه‌ها را خصوصی کنیم تا در بازیکن‌سازی موفق باشند. باید ابزار در اختیار فوتبالیست‌ها قرار دهیم، کار پایه‌ای کنیم و... تا بتوانیم یک نسل خوب بسازیم البته فکر می‌کنم نسل 98 دیگر تکرار نمی‌شود.
* الان که به جدول رده‌بندی نگاه می‌کنیم، یکسری مربی جوان مثل خطیبی، منصوریان، گل‌محمدی، مرفاوی، تارتار، ویسی و... می‌بینیم که اتفاقاً موفق هم هستند. چه زمانی نوبت به کریم باقری می‌رسد که لباس مربیگری به تن کند و به این جمع اضافه شود؟
- ببینید قرار نیست هر کس که فوتبالیست بوده، بعد از اتمام فوتبالش سرمربی شود و یک تیم را به لیگ بیاورد یا یک تیم را از لیگ به دسته پایین‌تر ببرد. یک مثال ساده بزنم؛ آلمان سال 1990 را به یاد می‌آورید؟ بهترین تیم آلمان در تمام دورانش بود که آن همه ستاره داشت. به غیر از یک یا دو بازیکن از آن نسل، چند نفرشان مربی در سطح عالی و بین‌المللی شد؟ اینکه ما چند سال بازیکن تیم ملی و کاپیتان بوده‌ایم یا بازی کردیم و گل زدیم دلیل نمی‌شود که حتماً مربی خوبی هم باشیم. دلیل نمی‌شود که بازیکن خوب، مربی خوبی هم باشد. این دو مسئله با هم خیلی فرق دارد. مربیگری یک فردی را می‌خواهد که به این کارها علاقه‌مند باشد یا هر روز به دانشش اضافه کند. شاید من این مسائل را نداشته باشم. در فوتبال ایران، مربیگری شرایطی دارد که در خودم نمی‌بینم.
* شما رفتید به سمت تیم‌های بین‌المللی، ما هم یک سؤال بین‌المللی داریم؛ به نظرتان کدام بازیکن بهترین بازیکن سال 2014 می‌شود؛ مانوئل نویر، لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو؟
- اول این را بگویم که من علاقه شدیدی به باشگاه رئال‌مادرید دارم و طرفدار رئال هستم و...
* پس نظرتان مشخص است، رونالدو!
- نگذاشتید حرف بزنم! می‌خواستم بگویم هیچ‌کس نمی‌تواند از بین رونالدو و مسی فقط یک نفر را انتخاب کند. کار خیلی سختی است. شاید ما رئالی‌ها دوست داشته باشیم رونالدو بهترین بازیکن شود ولی مسی هم در جام جهانی عالی بود. در طول یک سال، من رونالدو را انتخاب می‌کنم ولی باز هم می‌گویم مسی هم بازیکن کوچکی نیست و می‌تواند رأی خوبی بیاورد.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
