غفلت‌تاریخی‌در زمینه توسعه‌گردشگری دریایی

به گزارش پایگاه 598، محمدجواد نعمتی -  بندر گناوه بزرگترین بندر سنتی کشور است که نزدیک به یک هزار فروند شناور شامل لنج‌ها، کشتی‌های مسافری، شناورهای صیادی و تعدادی شناور کانتینری کوچک در آن پهلو گرفته و در مجموع ظرفیت تجاری این بندر را به 500 هزار تن در سال رسانده است. 
 

«عبدالحسین خدری»‌ مدیر بندر گناوه می‌گوید: سرمایه‌گذاری خوبی به منظور توسعه حمل و نقل دریایی در بندر گناوه صورت گرفته و در سال‌های اخیر با ساخت 2 ترمینال مسافری بین گناوه و خارک به نیاز مسافران منطقه تا حدودی پاسخ داده شده است، با این حال هنوز تعریف مشخصی از گردشگری دریایی وجود ندارد و به صورت واقعی این موضوع از سوی مسئولان و مردم پیشگیری نمی ‌شود.
 

وی افزود: در این زمینه یک غفلت تاریخی از سوی سازمان بنادر و دریانوردی صورت گرفته است چرا که این موضوع در حوزه‌های کاری آنها تعریف نشده است در نتیجه سازمان بنادر آن طور که انتظار می‌رفت مسایل این بخش را پیگیری نکرد، این در حالی است که مابقی سازمان‌ها نیز هیچ کدام در این زمینه ورود مناسبی نداشته‌اند. 
 

مدیریت بندر گناوه با اشاره به مفاهیم بین‌المللی گردشگری دریایی گفت: اگر بخواهیم به مفاهیم گردشگری دریایی در جهان نگاه کنیم خواهیم دید که همه مسایل فقط محدود به دریا نمی‌شود بلکه بیش از 50 درصد فرصت‌های گردشگری دریایی در کنار سواحل یا نزدیک به سواحل اتفاق می‌افتد.

این موضوع خواسته یا ناخواسته در کشور ما وجود دارد اما بدون برنامه‌ریزی، سازماندهی و بهره‌وری به حال خود رها شده است، همه دست‌اندرکاران حوزه بنادر شاهد هستند که سواحل کشور آمادگی لازم را ندارند و از طرفی زیرساخت کافی برای جذب گردشگران ایجاد نشده است.

بندر گناوه تنها مکانی بود که در زمینه جذب و حمایت از گردشگران دریایی تاکنون بیشترین سرمایه گذاری و زیرساخت را تدارک دید و مجتمع بزرگی از کمپ‌های ساحلی را به وجود آورد.
 

گناوه به نسبت جمعیتی که دارد بیش از سه سال پیاپی بعد از مشهد بالاترین مقام جذب گردشگر را به خود اختصاص داد ولی با مشکلات عدیده‌ای نظیر ترافیک شهری و آسیب دیدگی اماکن اقامتی روبه‌رو شد.

به گفته او، از آنجایی که هنوز فرهنگ گردشگری در کشور به درستی نهادینه نشده است این زیرساخت‌ها به دلیل بی مبالاتی و کم لطفی برخی گردشگران دست خوش آسیب‌های فراوانی می‌شود به‌طوری که اغلب به بازسازی اساسی نیاز پیدا می‌کنند.
 

خدری با بیان این موضوع که تقاضا برای گردشگری و استفاده موثر از سواحل در کشور وجود دارد گفت: به سبب موانع متعدد این ظرفیت از مرز‌های کشور خارج می‌شود.

در ایران با دو سطح از گردشگران علاقه‌مند به سواحل مواجه هستیم، ابتدا افرادی که از نظر اقتصادی وضعیت بهتری دارند و می‌توانند از امکانات مناسب و زمان‌بندی شده خارج از کشور استفاده کنند در نتیجه برنامه‌ریزی برای آنها چندان منطقی به نظر نمی‌رسد و اشتباه است که بخواهیم روی این قشر سرمایه‌گذاری زیادی انجام دهیم چرا که آنها علاقه‌مند به سواحلی با امکانات بالاتری هستند، در مقابل 70 درصد جمعیت کشور شرایط اقتصادی متوسطی دارند و دور از سواحل زندگی می‌کنند اما علاقه‌مندند از این جاذبه آرامش بخش بهره‌مند شوند.
 

مدیر بندر گناوه بوشهر تصریح کرد: برای مدیریت این تقاضاها زیرساخت‌های کافی باید ایجاد شود تا متناسب با سطح اقتصادی جامعه بتوان خدمات مورد نیاز را برای گردشگران متقاضی تامین کرد. هنوز در ایران الگوی بومی گردشگری دریایی وجود ندارد و از طرفی در سال‌های اخیر الگوهای غلط نیز تحمیل شد‌ه‌اند.

بسیاری از مسئولان تصورشان از گردشگری دریایی فراهم کردن امکانات لوکس یا فعالیت‌های منافی عفت است در صورتی که واقعیت این‌طور نیست زیرا این موارد در کل جهان 2 تا 3 درصد صنعت گردشگری دریایی را شامل می‌شود.

 

 

خدری در خاتمه گفت: گردشگری دریایی یکی از پرسودترین شاخه‌های صنعت گردشگری به شمار می رود اما هنوز سرمایه‌گذاری کافی روی جنبه‌های مختلف آن صورت نگرفته است و برخی مدیران تمایلی به گسترش و اشاعه آن ندارند، من فکر می‌کنم اگر قرار باشد به همین روال ادامه دهیم بهتر است امور دریانوری کشور را به دو اداره دریایی و بندری محدود کنیم.