کودکی و نوجوانی
دسالوو در 3 سپتامبر 1931 میلادی در بوستون ماساچوست به دنیا آمد. پدر وی
مردی الکلی و خشن بود که همواره مادر او را آزار میرساند. او از همان دوره
کودکی شکنجه حیوانات خانگی و سرقت از مغازهها را شروع کرده بود.
دسالوو در نوجوانی به خاطر سرقتهایش چند بار راهی زندان شد و در آنجا نیز
از همسلولیهای خود آموزشهای بدتری دید. در دوره نوجوانی او جزو هنگ
سواره نظام و زرهپوش امریکا شد اما به دلیل رفتارهای نادرستش بارها توبیخش
کردند.
جنایت هولناک
بین 14 ژوئن 1962 تا 4 ژانویه 1964 میلادی دسالوو قربانیان خود را که 19
تا 85 سال داشتند در حملات جداگانهای به قتل رساند. تمامی قتلها در منطقه
بوستون صورت میگرفت و بیشتر قربانیان وی در آپارتمانهایشان پس از آزار و
اذیت و شکنجه به قتل میرسیدند. تنها پیرترین قربانی وی از ترس حملات و
حمله قلبی جان سپرده بود و زنان همگی قبل از مرگ بشدت مورد ضرب و شتم قرار
گرفته بودند. اطلاعات پلیس نشان میداد که قاتل به زور وارد خانه قربانیان
نشده و آنها خود در را به روی او گشودهاند.
یکی از زنان که مورد حمله دسالوو قرار گرفته پس از آزار و اذیت از دست او
گریخته و به پلیس عنوان کرده قاتل پس از حمله ناگهان به خود آمده و از او
عذرخواهی کرده و گریخته است.
بازداشت و هیپنوتیزم
مأموران پلیس با شواهد به دست آمده دسالوو را بازداشت کردند و او به
جنایات خود اعتراف کرد. این قاتل «جوراب نایلونی» زمانی لب به سخن گشود که
تحت هیپنوتیزم قرار گرفت. پس از اعتراف او تناقضاتی وجود داشت اما قاتل به
دلیل جرایم جنسی و سرقت در زندان باقی ماند تا تحقیقات دقیقتری برای کشف
قتلهای وی انجام شود. در سال 1967 میلادی دسالوو به حبس ابد محکوم شد و
سرانجام نتیجه آزمایشهای «دیانای» این موضوع را تأیید کرد که وی همه
قتلها را انجام داده است. او هنگام گذراندن محکومیت خود در همان سال از
بیمارستان فرار کرد.
فرار و مرگ
در سال 1967 میلادی دسالوو از بیمارستان بریج واتر همراه دو زندانی دیگر
فرار کرد. پس از فرار با وکیل خود در لین ماساچوست ملاقات کرد و راجع به
پروندهاش سخن گفت. پس از تعقیب و گریز پلیس، دسالوو با شدیدترین شرایط
امنیتی دوباره دستگیر و راهی زندان شد. او هنگام گذراندن دوران محکومیت خود
به برخی از قتلها و جنایاتش اعتراف کرد و پرده از اسرار مرموز جنایاتش
برداشت. در سال 1973 میلادی شش سال بعد دسالوو در پی درگیری با دو زندانی
به نامهای «رابرت ویلسون» و «وینتر هیل گانگ» با ضربات چاقو در زندان به
قتل رسید و پرونده این جنایتکار بسته شد.
پس از مرگ وی و شواهد و نتایج بهدست آمده از آزمایشهای «دیانای»، همه
زنانی که توسط جانی جوراب نایلونی به قتل رسیده بودند شناسایی شدند.