یکی از اتفاقات جالب «مراسم اربعین» امسال بازماندن گروهی از عراقی‌های مقیم قم، مشهد و تهران از بازگشت به کشور خودشان، در میان ازدحام ایرانی‌های مشتاق پیاده‌روی اربعین بود.
به گزارش پایگاه 598 ، دوستان عراقی می‌گفتند: «ما ۱۱ ماه سال را کار می‌کنیم تا یک‌ماه خرج بدهیم
اما امسال از نیمه راه خدمت به اهل‌بیت برگشت خوردیم!» از شلوغی و کمبود
امکانات در مرزهای ایران چیزی نمی‌گفتند و هنگام توصیف جمعیت مشتاق ارباب،
«ماشاءالله» و «الله‌اکبر» از دهان‌شان نمی‌افتاد. درآمدی که برای خدمت به
زائران سیدالشهدا کنار گذاشته بودند حواله کردند برای اقوام مستقر در نجف و
کربلا و بغداد تا به قول خودشان «دین عراق را ادا کنند».
ماشاءالله به همت و حمیت عراقی‌جماعت! از صائبی گرفته تا شیعه، سنی و مسیحی دست به دست یکدیگر دادند و همچون ملتی مقتدر و متحد به بهترین شکل ممکن مراسم ۲۰میلیونی اربعین سالار شهیدان را با «همه داشته‌هایشان» برگزار کردند. الحق ملت و دولت جنگزده عراق با هزینه‌کرد میلیون‌ها دلاری، نقض قوانین حاکمیت و مرز و «خرج از کیسه جان» ثابت کردند «عراق» شایسته پایتختی حکومت حضرت صاحب(عج) است. به رسم ادب تشکر می‌کنیم از دولت و ملت غیرتمند عراق... عزت مستدام و امنیت برقرار.
حال بیایید پرونده دولت و ملت خودمان را در باشکوه‌ترین و بزرگ‌ترین اجتماع بشری ورق بزنیم. همدلی و تلاش مردم استان‌های خوزستان، کرمانشاه و ایلام در خدمت‌رسانی به جمعیت میلیونی زائران حسینی حقیقتا بی‌نظیر بود. سپاه، بسیج و نیروهای مرزبانی نیز هر آنچه در توان داشتند به میدان آورده و از «امنیت» زائران تا «اسکان و خوراک و حمل و نقل» را در حد ظرفیت این نهادهای مردمی، پوشش دادند.
با این وجود «دولت» در راهپیمایی‌ای که به فرمان رهبر حکیم انقلاب و مراجع عظام تقلید امسال پرشورتر از هر سال دیگری برگزار شد، حقیقتا «کم‌فروغ» ظاهر شد. گله مردم و مسؤولان استانی از ناهماهنگی و کیفیت خدمات‌دهی به زائران در حدی بود که نماینده حج و زیارت حتی تا ساعات آخر پیش از مراسم اربعین فرق میان «ویزای یک دلاری» و «لغو روادید» و بارحقوقی مترتب بر به کار بردن هر کدام از این عبارات را متوجه نشد!
وزارت امورخارجه نیز به‌رغم چشم‌پوشی دولت عراق از درآمد ۲۰۰ میلیون دلاری صدور روادید، کمک شایانی به شفاف شدن وضعیت مرزها و تعیین تکلیف نهایی نحوه ورود و خروج مردم به عراق نکرد! در مقابل تا روز آخر برای مردمی که هیچ دسترسی به داخل کشور نداشتند و ساکن کربلا بودند، پیغام و پسغام می‌فرستادند که به «کنسولگری» کوچک ایران یا «مرز چذابه» مراجعه کنند! یکی از مدیران، با عصبانیت و ناراحتی می‌گفت شاید وزارت امور خارجه انتظار دارد از کنار مرز مهران با «دود و پتو» به مردم در مسیر بازگشت اطلاع دهیم که به «مرز چذابه» مراجعه کنند!
علاوه بر آن در حوزه مرز به‌رغم پیش‌بینی‌های صورت گرفته حتی براساس ارقام سال گذشته زائران کربلا، جز چند چادر هلال‌احمر، «آب آشامیدنی» نیز برای جمعیت تامین نشده بود! حتی شنیده شده برخی مسؤولان دولتی با انتقاد از سیل جمعیت مردم برای حضور در میعادگاه حسینی، علت این موضوع را «نامعلوم» توصیف کرده بودند.
انتظار می‌رفت دولت پس از فروکش کردن به‌اصطلاح «شوک» حاصل از جمعیت برای مرحله بازگشت زائران پس از ۱۰ روز فرصت، تمهیداتی در حد کشور بزرگ و پرامکانات ۷۵ میلیونی ایران در نظر بگیرد اما ناباورانه شاهد بودیم حتی در حوزه «حمل و نقل» نیز تلاش درخور شأنی صورت نگرفت! این در حالی است که به فرض بازگشت همه زائران در یک ساعت و یک روز نیز بسیج «یک‌دهم درصدی» امکانات سیستم حمل و نقل کشور برای سرویس‌دهی بهینه به ملت کفایت می‌کرد.
با این وجود معاون وزیر راه و شهرسازی که از ارتباطات سطح بالایی با شخص رئیس‌جمهور برخوردار است در گفت‌وگوی خبری ۲۲:۳۰ شبکه دو سیما در پاسخ به «دلسوزی مجری» برای زائران خسته و تشنه که ناچار شده بودند پس از ورود به مرز کیلومترها برای رسیدن به اتوبوس‌های گرانقیمت حاضر در ترمینال پیاده‌روی کنند با خنده‌ای بیجا گفت: «سال دیگر به شما حکم می‌دهیم تا بروید در مرز نظارت کنید!» کشاورزیان همچنین در پاسخ به دغدغه‌مندی صدا و سیما درباره قیمت چندصد هزار تومانی بلیط اتوبوس‌های محدود حاضر در مرز نیز گفت: «ارقام بیش از انتظار ما نبود، چرا که رانندگان باید یک طرف مسیر را خالی از مسافر طی می‌کردند!»
بی‌حمیتی مدیر دولتی نسبت به جمعیت 1.5 میلیونی کشور که فرضا «مسافر آنتالیا» هم نبودند در شرایطی صورت می‌گیرد که حتی خودروهای مجهز به ATM به منظور دسترسی مردم به خدمات بانکی نیز در مرز وجود نداشت! یعنی فرضا ثروتمندترین افراد نیز ممکن بود به علت عدم دسترسی به حساب‌های خود در مرز، از پرداخت هزینه ۱۰۰ الی ۳۰۰ هزارتومانی کرایه اتوبوس باز بمانند! با این حال مقامات موثر دولتی به منظور رتق و فتق امور مردم، خود را به مرز و پایانه‌ها نرساندند و همین میزان امکانات ارائه شده نیز حاصل تلاش سپاه و بسیج بود به نحوی که در مصاحبه‌های مردمی پخش شده نیز ملت با کنایه به دولت گفتند: «هر جا دست سپاه باشد عالی است! ما راضی هستیم!»
به نظر می‌رسد به‌رغم نمایش دولت در درگیر نشان دادن خود با منتقدان، حقیقتا عزمی جدی برای «کار و تلاش» در مدیران دیده نمی‌شود، چرا که بهترین راه برای مهار انتقادات بجای مردم، افزودن دولتمردان بر میزان «خدمات‌رسانی» به ملت است که یک نمونه تاریخی آن در «مانور کار» دولت در مراسم اربعین می‌توانست تجلی یافته و ثبت شود. با توجه به حضور مستقیم 1.5 میلیون ایرانی در مراسم، حضور وزرا در مرز و خدمت‌رسانی همه‌جانبه به مردم، به دولت این امکان را می‌داد که بر جمعیتی کثیر تاثیر مثبت گذاشته و رضایت آنها را جلب کند. با این حال بیشترین رضایتمندی مردم در عرصه خدمت نصیب سپاه، بسیج و شهرداری تهران شد.
نکته مهم بعدی این است که راهپیمایی اربعین به علت تجمیع ارتش ۲۰ میلیونی مسلمانان در هماوردی قوا با اقلیت محض داعشی، مانور امنیتی فرامنطقه‌ای بسیار مناسبی بود که وزارت امورخارجه و دولت مستقیما سود حاصل از آن را دریافت کردند. به این ترتیب بی‌انگیزگی دولت در حمایت کافی از راهپیمایی بی‌نظیر اربعین به‌رغم مقایسه نابخردانه میان وزیر امورخارجه و فرماندهان شیردل نظامی کشور، حقیقتا عجیب می‌نماید.
دولت ما می‌توانست با تامین اینترنت، خدمات بانکی، حمل و نقل ایمن، خدمات مرزی و اطلاع‌رسانی دقیق، سهم دستگاه‌های اجرایی کشور در این اجتماع فراملی عظیم را ادا کرده و نامی نیک از «دولت یازدهم» در تاریخ بر جای بگذارد اما به دلایلی که برای ملت معلوم نیست، چنین نکرد! به هر حال هر چه بود و نبود گذشت! شایسته است از همین میزان خدمت‌رسانی نیز تشکر کنیم و برای اصلاح اشکالات از هم اکنون برای سال آینده برنامه‌ریزی کنیم!
منبع: وطن امروز
ماشاءالله به همت و حمیت عراقی‌جماعت! از صائبی گرفته تا شیعه، سنی و مسیحی دست به دست یکدیگر دادند و همچون ملتی مقتدر و متحد به بهترین شکل ممکن مراسم ۲۰میلیونی اربعین سالار شهیدان را با «همه داشته‌هایشان» برگزار کردند. الحق ملت و دولت جنگزده عراق با هزینه‌کرد میلیون‌ها دلاری، نقض قوانین حاکمیت و مرز و «خرج از کیسه جان» ثابت کردند «عراق» شایسته پایتختی حکومت حضرت صاحب(عج) است. به رسم ادب تشکر می‌کنیم از دولت و ملت غیرتمند عراق... عزت مستدام و امنیت برقرار.
حال بیایید پرونده دولت و ملت خودمان را در باشکوه‌ترین و بزرگ‌ترین اجتماع بشری ورق بزنیم. همدلی و تلاش مردم استان‌های خوزستان، کرمانشاه و ایلام در خدمت‌رسانی به جمعیت میلیونی زائران حسینی حقیقتا بی‌نظیر بود. سپاه، بسیج و نیروهای مرزبانی نیز هر آنچه در توان داشتند به میدان آورده و از «امنیت» زائران تا «اسکان و خوراک و حمل و نقل» را در حد ظرفیت این نهادهای مردمی، پوشش دادند.
با این وجود «دولت» در راهپیمایی‌ای که به فرمان رهبر حکیم انقلاب و مراجع عظام تقلید امسال پرشورتر از هر سال دیگری برگزار شد، حقیقتا «کم‌فروغ» ظاهر شد. گله مردم و مسؤولان استانی از ناهماهنگی و کیفیت خدمات‌دهی به زائران در حدی بود که نماینده حج و زیارت حتی تا ساعات آخر پیش از مراسم اربعین فرق میان «ویزای یک دلاری» و «لغو روادید» و بارحقوقی مترتب بر به کار بردن هر کدام از این عبارات را متوجه نشد!
وزارت امورخارجه نیز به‌رغم چشم‌پوشی دولت عراق از درآمد ۲۰۰ میلیون دلاری صدور روادید، کمک شایانی به شفاف شدن وضعیت مرزها و تعیین تکلیف نهایی نحوه ورود و خروج مردم به عراق نکرد! در مقابل تا روز آخر برای مردمی که هیچ دسترسی به داخل کشور نداشتند و ساکن کربلا بودند، پیغام و پسغام می‌فرستادند که به «کنسولگری» کوچک ایران یا «مرز چذابه» مراجعه کنند! یکی از مدیران، با عصبانیت و ناراحتی می‌گفت شاید وزارت امور خارجه انتظار دارد از کنار مرز مهران با «دود و پتو» به مردم در مسیر بازگشت اطلاع دهیم که به «مرز چذابه» مراجعه کنند!
علاوه بر آن در حوزه مرز به‌رغم پیش‌بینی‌های صورت گرفته حتی براساس ارقام سال گذشته زائران کربلا، جز چند چادر هلال‌احمر، «آب آشامیدنی» نیز برای جمعیت تامین نشده بود! حتی شنیده شده برخی مسؤولان دولتی با انتقاد از سیل جمعیت مردم برای حضور در میعادگاه حسینی، علت این موضوع را «نامعلوم» توصیف کرده بودند.
انتظار می‌رفت دولت پس از فروکش کردن به‌اصطلاح «شوک» حاصل از جمعیت برای مرحله بازگشت زائران پس از ۱۰ روز فرصت، تمهیداتی در حد کشور بزرگ و پرامکانات ۷۵ میلیونی ایران در نظر بگیرد اما ناباورانه شاهد بودیم حتی در حوزه «حمل و نقل» نیز تلاش درخور شأنی صورت نگرفت! این در حالی است که به فرض بازگشت همه زائران در یک ساعت و یک روز نیز بسیج «یک‌دهم درصدی» امکانات سیستم حمل و نقل کشور برای سرویس‌دهی بهینه به ملت کفایت می‌کرد.
با این وجود معاون وزیر راه و شهرسازی که از ارتباطات سطح بالایی با شخص رئیس‌جمهور برخوردار است در گفت‌وگوی خبری ۲۲:۳۰ شبکه دو سیما در پاسخ به «دلسوزی مجری» برای زائران خسته و تشنه که ناچار شده بودند پس از ورود به مرز کیلومترها برای رسیدن به اتوبوس‌های گرانقیمت حاضر در ترمینال پیاده‌روی کنند با خنده‌ای بیجا گفت: «سال دیگر به شما حکم می‌دهیم تا بروید در مرز نظارت کنید!» کشاورزیان همچنین در پاسخ به دغدغه‌مندی صدا و سیما درباره قیمت چندصد هزار تومانی بلیط اتوبوس‌های محدود حاضر در مرز نیز گفت: «ارقام بیش از انتظار ما نبود، چرا که رانندگان باید یک طرف مسیر را خالی از مسافر طی می‌کردند!»
بی‌حمیتی مدیر دولتی نسبت به جمعیت 1.5 میلیونی کشور که فرضا «مسافر آنتالیا» هم نبودند در شرایطی صورت می‌گیرد که حتی خودروهای مجهز به ATM به منظور دسترسی مردم به خدمات بانکی نیز در مرز وجود نداشت! یعنی فرضا ثروتمندترین افراد نیز ممکن بود به علت عدم دسترسی به حساب‌های خود در مرز، از پرداخت هزینه ۱۰۰ الی ۳۰۰ هزارتومانی کرایه اتوبوس باز بمانند! با این حال مقامات موثر دولتی به منظور رتق و فتق امور مردم، خود را به مرز و پایانه‌ها نرساندند و همین میزان امکانات ارائه شده نیز حاصل تلاش سپاه و بسیج بود به نحوی که در مصاحبه‌های مردمی پخش شده نیز ملت با کنایه به دولت گفتند: «هر جا دست سپاه باشد عالی است! ما راضی هستیم!»
به نظر می‌رسد به‌رغم نمایش دولت در درگیر نشان دادن خود با منتقدان، حقیقتا عزمی جدی برای «کار و تلاش» در مدیران دیده نمی‌شود، چرا که بهترین راه برای مهار انتقادات بجای مردم، افزودن دولتمردان بر میزان «خدمات‌رسانی» به ملت است که یک نمونه تاریخی آن در «مانور کار» دولت در مراسم اربعین می‌توانست تجلی یافته و ثبت شود. با توجه به حضور مستقیم 1.5 میلیون ایرانی در مراسم، حضور وزرا در مرز و خدمت‌رسانی همه‌جانبه به مردم، به دولت این امکان را می‌داد که بر جمعیتی کثیر تاثیر مثبت گذاشته و رضایت آنها را جلب کند. با این حال بیشترین رضایتمندی مردم در عرصه خدمت نصیب سپاه، بسیج و شهرداری تهران شد.
نکته مهم بعدی این است که راهپیمایی اربعین به علت تجمیع ارتش ۲۰ میلیونی مسلمانان در هماوردی قوا با اقلیت محض داعشی، مانور امنیتی فرامنطقه‌ای بسیار مناسبی بود که وزارت امورخارجه و دولت مستقیما سود حاصل از آن را دریافت کردند. به این ترتیب بی‌انگیزگی دولت در حمایت کافی از راهپیمایی بی‌نظیر اربعین به‌رغم مقایسه نابخردانه میان وزیر امورخارجه و فرماندهان شیردل نظامی کشور، حقیقتا عجیب می‌نماید.
دولت ما می‌توانست با تامین اینترنت، خدمات بانکی، حمل و نقل ایمن، خدمات مرزی و اطلاع‌رسانی دقیق، سهم دستگاه‌های اجرایی کشور در این اجتماع فراملی عظیم را ادا کرده و نامی نیک از «دولت یازدهم» در تاریخ بر جای بگذارد اما به دلایلی که برای ملت معلوم نیست، چنین نکرد! به هر حال هر چه بود و نبود گذشت! شایسته است از همین میزان خدمت‌رسانی نیز تشکر کنیم و برای اصلاح اشکالات از هم اکنون برای سال آینده برنامه‌ریزی کنیم!
منبع: وطن امروز
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
