آیا مخالفین سوریه راه به جایی خواهند برد؟

بولتن نیوز:شمال آفریقا آغازگر راهی شد که پس از گذشت چند ماه از آن نه تنها چهره خاورمیانه را دستخوش تغییرات اساسی کرده است، بلکه به اروپا وآمریکال نیز ریشه دوانیده است. این قیامها که وجه مردمی اش بر دیگر وجوهش برتری داشتف بدون دخالت غرب در کشورهای دیگر نیز این برتری را حفظ کرد. سوریه نیز یکی از کشورهای منطقه بود که با اعتراضات مردمی مواجه شد. تظاهراتی که پس از مدتی با حمایت غرب در این دومینو همراه شد. غرب که به نوعی تمام متحدانش در منطقه را با بیداری اسلامی مردمی از دست داده بود، دمشق را بهترین گزینه برای تغییر دانست تا بلکه از این روزن بتواند به حیات خود و رژیم صهیونیستی در منطقه ای با تحولات نه چندان دلخواه ادامه دهد.

تقلای غرب در سوریه با ارسال سلاح های سبک در پشت پرده از کشورهای همسایه و تلاش برای تصویب قطعنامه در آشکارا ادامه یافت. هر چند که این سیاستهای غرب در سوریه تا کنون نتیجه نداده است اما غرب در این صحنه نبرد بیکار ننشسته است و دور جدید تحرکات را  از چند روز پیش در سوریه آغاز  کرده است. گرچه مکانهایی که مخالفان سوریه در آن به مقابله مسلحانه بر علیه حکومت دست می زنند به لحاظ وسعت جغرافیایی و اهمیت ژئوپلتیکی به قدری ناچیز است که مردم برای درک این موقعیت به نقشه مراجعه می کنند و همین امر نیز باعث نایاب شدن نقشه این کشور شده است، ولیکن غرب نیز به آن معترف است. این واقعیت به جایی رسیده است که وزیر امور خارجه انگلیس در توضیح دلایل عدم شناسایی رسمی اپوزیسیون سوریه گفته است«اپوزیسیون سوریه بر خلاف اپوزیسیون لیبی، یکپارچه نیست و هیچ نقطه ای از خاک سوریه را در کنترل ندارد.»!

در این بین نمی توان از نقش دولت ترکیه در ایجاد آشوب در سوریه چشم پوشی کرد. این کشور با وجود جنایتهای بیشمار حکومت آل خلیفه در بحرین، تنها بر روس سوریه تمرکز کرد تا بلکه در این بین بتواند آنچه را که آمریکا و اتحادیه اروپا در سوریه می جویند، به منصه ظهور برساند. هر چند که ترکیه معتقد است در تحولات منطقه به دنبال منافعش است، اما حمایت از یک گروه اقلیت در برابر اکثریت مردمی، نشان از جریانی در پس پرده دارد که دیر یا زود نقش آمریکایی-صهیونیستی ترکیه را در منطقه رسوا خواهد نمود.

اما اینکه چرا تا کنون با توجه به سلاحهایی که از طرف حکومت ترکیه و اردن و همچنین گروههای تندرو عراقی و لبنانی به دست معترضان سوری رسیده است، هیچ نتیجه ای در خور توجه برای غرب در این منطقه به دست نیامده است را می توان در چند عامل جست

1- کشور سوریه جامعه ای چند تکه است.از نظر نژادی این کشور نژاد عرب،ترک،ارمنی، چرکس‌ها و یهودیان را در خود جای داده است. بافت مذهبی این کشور نیز شامل مسلمانان سنی74%، علویان،شیعه دوازده‌امامی و اسماعیلی13%،  مسیحیان 10%و دروزی ها3% می شود.با آغاز اعتراضات بسیاری از اقلیت های دینی از اعتراضات حمایت نکردند. چرا که در پس زمینه معترضان سوری، گروهکهای سلفی تندو وابسته به وهابیون قرار گرفته بودند و اقلیت های این کشور که از اقدامات تروریستی گروههای تندرو در دیگر کشورها همچون عراق بر علیه اقلیت های دینی آگاه بودند و روی کارآمدن این گروه را به منزله پایان زندگی در سوریه می دانستند،به حمایت از حاکمیت موجود در سوریه پرداختند.

2- بسیاری از معترضان روزهای اولیه قیام مردمی، با اعلام اصلاحات از سوی رئیس جمهور بشار اسد، به انتظار این اصلاحات نشستند و با اقدامات مسلحانه دیگر معترضین همراه نشدند و همین امر نیز باعث ایجاد اقلیت معترضین در نقاط کوچکی در حومه شهرهای سوریه شد.

3-از دیگر دلایل این عزلت معترضین به اجرا درآمدن اصلاحات دولت حاکم بود.یکی از این اقدامات اصلاحی دادن تابعیت سوری به 300 هزار کرد ساکن در این کشور بود.تشکیل کمیته بررسی بازنگری قانون اساسی،تشکیل کمیته قانون احزاب و ارائه آزادی های بیشتر به مردم و برگزاری انتخابات مجلس در فوریه 2012 و قانون اطلاع رسانی نمونه ای از اصلاحاتی بودند که مردم از آن حمایت کردند.

4- اختلافات داخلی در میان معترضان سوری چالش دیگری برای به نتیجه رسیدن اقدامات مسلحانه این گروههاست. اختلافات درونی موضوعی است که در اظهارات وزیر خارجه انگلیس هم مشهود است. ویلیام هیگ با صحه گذاشتن بر اختلافات موجود در بین این گروههای معارض از آنها خواست اختلافات را کنار گذاشته و به مثابه تنی واحد در مقابل اسد بایستند. این مقام انگلیسی همچنین پیشنهاد داد گروههای مخالف همانند شورای انتقالی لیبی عمل کنند که توانست جریان سرنگون کردن معمر قذافی را رهبری کند.

5- حضور گروه تندرو اخوان المسلمین نیز در گردونه تحولات سوریه نیز حائز اهمیت است. حضور موثر این گروه تندرو باعث شده است تا از حجم حمایتهای اروپا از این معترضان کاسته شود چرا که این احتمال وجود دارد که با سرنگونی حکومت بشار اسد، مواضع حکومت جدید متاثر از اخوان المسلمین بسیار تندتر از حکومت بعثی اسد باشد.

6- با وجود اینکه در راس معترضین گروههای تندرو سنی سلفی فعالیت دارند،ولیکن این امر نیز باعث نشده تا ارتش سنی این کشور دچار انشعاب شود و همین یکپارچگی ارتش نیز در به نتیجه نرسیدن اقدامات معترضان موثر بوده است.

7- حمایت جمهوری اسلامی ایران از حکومت بشار اسد و ارسال پالس های بازدارنده به غرب به نوبه خود مانع از این شد تا فشارهای غرب علی رغم درخواست مخالفان بشار اسد،زمینه تهاجم نظامی به این کشور را فراهم نماید. چرا که جمهوری اسلامی ایران بنا بر فرمایش رهبر معظم انقلاب تنها از انقلابهایی حمایت می کند که جنبه مرمی، اسلامی و ضد استکباری داشته باشد. و به اعتقاد جمهوری اسلامی ایران این سه شاخصه در اتفاقات سوریه مشهود نبوده است.

8-  تظاهرات گسترده مردمی در حمایت از بشار اسد زمینه ساز انزوای بیش از پیش تحرکات مخالفان حکومت بود.این حمایتها به تازگی نه تنها در سوریه بلکه در دیگر کشورها نیز قرار است در حمایت از بشار اسد برپا شود.به گزارش مهر،رسانه های عربی از مشارکت برخی چهره های فرهنگی و هنری مشهور مصر و اردن طی امروز در حمایت از بشار اسد در قاهره خبر داده اند.

در این تظاهرات هنرمندانی از جمله "نور الشریف" ، "احمد بدیر" ، عارف الطویل" ، "تولای هارون" ، "نسرین الحکیم"، "محمد رافع" ، "یسرا" ، "رامی کزعور" از مصر و "سامی خضر" از اردن مشارکت خواهند داشت که به احتمال فراوان از مقر اتحادیه عرب در نزدیکی میدان التحریر قاهره آغاز خواهد شد.این شخصیتهای فرهنگی و هنری در مصر همچنین درصدد انجام تحصنی چهار روزه در برابر مقر اتحادیه عرب برای حمایت از نظام دمشق هستند.این شخصیتها اعلام کرده اند که در تظاهرات امروز تصاویر "بشار اسد" را به همراه پرچم سوریه و مصر برافراشته خواهند کرد.