به گزارش پایگاه 598 به نقل از «وطن امروز»، با توجه به اخبار اعلام شده از سوی وزیر بهداشت دولت یازدهم
مبنی بر استفاده از روغن پالم در برخی محصولات لبنی، انتظار میرفت نظارت
ویژهای بر واردات و مصرف آن اعمال شود اما جدول شماره 3 گمرک با عنوان
«اقلام عمده واردات به ترتیب ارزش دلاری» که مهرماه امسال تدوین شده است،
نشان میدهد واردات روغن پالم در ظروف 200 لیتری و بیشتر در مهرماه 1393 به
56 هزار تن رسیده و ارزش ارزی آن بیش از 51 میلیون دلار است! یعنی افزایش
833 درصدی از نظر وزنی و افزایش 854 درصدی از نظر ارزش دلاری.
همچنین در این جدول، روغن پالم در رتبه هشتم واردات (از نظر ارزش دلاری)
قرار دارد(!) و رتبههای اول تا هفتم به ترتیب مربوط به دانه بجز گندم
دامی، کنجاله و سایر آخالهای جامد، وسایل نقلیه موتوری، برنج نیمهسفید
شده، ماژول نمایشگر و محصولات آهنی یا فولادی است. روغن خام سویا اما 3 پله
پایینتر از روغن پالم و در رتبه یازدهم واردات قرار دارد.
موضوعی که موجب عجیب شدن این میزان واردات روغن پالم میشود این است که
در مهرماه 1392 که تقریبا دو ماه از آغاز به کار دولت یازدهم میگذشت، 6
هزار تن روغن پالم به ارزش تقریبی 5 میلیون دلار وارد کشور شده بود. سوال و
ابهام اینجاست که افزایش 833 درصدی واردات روغن پالم در دولت تدبیر و امید
با چه توجیه و تدبیری انجام شده است؟! و آیا بهتر نبود دولت یازدهم با
توجه به حاشیهها و اخبار منتشر شده مبنی بر استفاده برخی شرکتهای لبنی از
روغن پالم، برای کنترل واردات آن تدابیر ویژهای اتخاذ میکرد؟
در شرایطی که وزیر بهداشت نیز استفاده از روغن پالم توسط چند شرکت لبنی را
تایید کرده و نسبت به آن هشدار داده بود، نهتنها از واردات این محصول
کاسته نشد بلکه میزان آن بهطور عجیب و غریبی افزایش یافته است.
از سوی دیگر رسول دیناروند، رئیس سازمان غذا و داروی کشور 24 مهرماه امسال
گفته بود: «واردات روغن پالم از ۵۰ درصد در سال به ۳۰ درصد کاهش یافته
است» اما همزمان با مصاحبه وی، گمرک جمهوری اسلامی ایران در حال تدوین و
انتشار آماری از واردات روغن پالم بود که به هیچ وجه با اظهارات این مقام
وزارت بهداشت همخوانی نداشت.
ارزش وزنی واردات روغن پالم در شهریور 93 نیز 59 هزار تن و ارزش ارزی آن
55 میلیون دلار بوده است. این ارقام در خرداد، تیر و مرداد امسال به ترتیب
6، 10 و 30 هزار تن و ارزش دلاری آن به ترتیب 6، 9 و 27 میلیون دلار بوده
است؛ به عبارتی در حالی که برخی مدیران و مسؤولان دولتی از کاهش واردات
روغن پالم به کشور خبر میدهند، آمار گمرک حکایت از روند و حقیقت دیگری
دارد.
در مجموع میتوان گفت از فروردین تا شهریور امسال 175 هزار تن روغن پالم
وارد کشور شده است؛ از 3 هزار تن در فروردین امسال تا 56 هزار تن در مهرماه
امسال!
نکته قابل تامل دیگر این است که ارزش وزنی و دلاری «روغن خام سویا» در
جدول گمرک، در رتبهای پایینتر از روغن پالم قرار دارد اما رئیس انجمن
تولیدکنندگان روغن نباتی همزمان با بالا گرفتن بحثهای رسانهای درباره
روغن پالم گفته بود: «30 درصد ترکیب سبد واردات روغن کشور مربوط به پالم،
50 درصد روغن خام سویا و 20 درصد روغن آفتابگردان است که براساس مصوبه دولت
در سال 93 انجمن روغن نباتی ملزم به رعایت آن است... هیچ کالایی بدون مجوز
دولت و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نمیتواند در تولید محصولات
غذایی مورد استفاده قرار گیرد و روغن پالم نیز از این قاعده مستثنا نیست و
بر همین اساس، روغن پالم به میزان 30 درصد در تولید روغن سرخکردنی مورد
استفاده قرار میگیرد».
بنابراین اظهارات رئیس تولیدکنندگان روغن نباتی نیز مطابقت چندانی با آمار
گمرک ندارد چراکه روغن خام سویا در رتبه یازدهم و روغن پالم در رتبه هشتم
جدول گمرک قرار گرفته است.
بهتر است دولتمردان برای رسانهها و افکار عمومی توضیح قانعکنندهای
داشته باشند که نیاز کدام بخش صنعتی، غیرخوراکی یا خوراکی تا این اندازه
برای مصرف و استفاده از روغن پالم افزایش جهشی و ناگهانی داشته است؟ و چطور
میتوانند به افکار عمومی اطمینان دهند هیچ ارتباطی بین افزایش 833 درصدی
واردات روغن پالم و اخبار منتشر شده درباره استفاده از روغن پالم در برخی
محصولات لبنی وجود ندارد؟ مهمتر اینکه چطور میتوان مطمئن بود قطرهای از
این حجم سنگین روغن پالم وارداتی، وارد محصولات لبنی نمیشود؟