به گزارش پایگاه 598 به نقل از جوان، با كاهش قيمت نفت كه نوعي جنايت كشورهاي عربي عضو اوپك است يكي از بزرگترين
انتقالات تاريخي ثروت از شرق به غرب رخ خواهد داد. به نحوي كه فقط از محل
كاهش قيمت بنزين، غربيها 230ميليارد دلار سود و پسانداز خواهند كرد و در
عوض درآمد كشورهاي عضو اوپك 590ميليارد دلار كاهش مييابد.
با كاهش
بهاي نفت طي يك هفته گذشته، مشكلات اقتصادي كشورهاي نفتي به ويژه كشورهاي
ايران، ونزوئلا و روسيه تشديد شد و چالشهاي بزرگي را براي اين كشورها به
وجود آورده است؛ چالشهايي كه مسبب امريكايي ـ عربي دارند.
به گزارش
«جوان»، با كاهش قيمت نفت به كمترين ميزان – 68 دلار- طي پنج سال گذشته
كسري بودجه، كاهش ارزش پول ملي، گران شدن واردات، رشد تورم و. . . تنها
بخشي از خطراتي است كه كشورهاي نفتي را وارد شرايط سخت كرده است. دولت
ونزوئلا اعلام كرده است تحمل روند كاهشي بهاي نفت برايش ممكن نيست و اوپك
بايد نشست اضطراري برگزار كند. آنها اما بيكار ننشستهاند و در نخستين
اقدام خود براي عبور از اين بحران، كاهش حقوق كاركنان دولت را در دستور كار
قرار دادهاند و در جبههاي ديگر، پيگير سر و سامان دادن به وضعيتي هستند
كه دهه 70 ميلادي، حكومت ونزوئلا را تغيير داد.
روسيه اما وضعيتي
وخيمتر دارد؛ اين كشور ارزش پول خود را سقوط كرده ميبيند؛ ارزش روبل
روسيه در هفته جاري ركورد زد و به كمترين ميزان در تاريخ اين كشور رسيد.
روبل روسيه در سه سال گذشته روند قابلقبولي را از نظر ثبات ارزشي پيموده
است اما با اعمال تحريمهاي غرب عليه اين كشور و همچنين كاهش شديد قيمت
جهاني نفت، هم اكنون ارزش روبل به شدت كاهش يافته است. ارزش دلار امريكا
نسبت به روبل از ابتداي سال جاري ميلادي تا كنون 50درصد افزايش داشته است؛
ارزش اين واحد پولي تنها طي روز گذشته 5.27 درصد در برابر دلار كاهش يافته
است.
بررسي وضعيت ايراندر ايران نيز وضعيت تقريباً به همين
شكل است و ارزش ريال با نوسان همراه شد، وضعيت كشوري كه بيش از 80 درصد
اقتصادش چه به صورت مستقيم و چه به شكل غير مستقيم درگير نفت است، چندان
قابل پيشبيني نيست. گرچه ايران تجربه قيمت نفت تكرقمي را در تجارب خود
دارد اما وضعيت امروز تفاوتهاي بسياري با دهه پيش دارد. اما اين مشكل براي
ايران زماني جديتر ميشود كه كاهش قيمت نفت مبادلات ايران و روسيه را با
شوك منفي همراه كرد؛ معاون وزير صنعت، معدن و تجارت روز گذشته اعلام كرد
كاهش ۴۰درصدي ارزش پول ملي روسيه طي ماههاي اخير صادرات را با مشكل
روبهرو كرده است.
مجتبي خسروتاج با اشاره به اينكه كاهش ارزش پول ملي
روسيه صادرات را با مشكل روبهرو كرده است، خاطر نشان كرد: تراز تجاري
روسيه سالانه ۲۰۰ ميليارد دلار مثبت بوده كه از مجموع ۵۰۰ ميليارد دلار
تجارت اين كشور ۳۰۰ ميليارد دلار مربوط به نفت و گاز است.
خسروتاج با
تأكيد بر اينكه خروج سرمايه از روسيه در حال اتفاق است و در پي كاهش قيمت
نفت مشكلات روسيه تشديد شده است، افزود: جلسات متعددي در روسيه در رابطه
با تجارت ايران و روسيه در راستاي ارتباطات بانكي توسط مينز بانك برگزار
شده است.
مشكل فعلي ايران با روسيه بر سر مبادلات تجاري دقيقاً همان
چالشي است كه كشورمان با هندوستان دارد؛ ارزش روپيه هند نيز نسبت به دلار
كاهش پيدا كرده است و در اين شرايط هند بر اين اصرار دارد كه بدهي نفتي خود
را با روپيه يا كالاهاي هندي بپردازد كه مورد قبول واقع نشده است. كاهش
قيمت نفت و به تبع آن كاهش ارزش پولهاي ملي ايران و روسيه و برخي ديگر از
كشورها، آسمان را «ابري» كرده است و مشخص نيست برنامه دولت براي ادامه راه
چيست. رسانههاي خارجي در گزارشهاي خود افزايش قيمت نان را نخستين اقدام
دولت ايران براي كسب درآمد عنوان ميكنند.
ماه عسل غربيها و صنعتيهانفت
ايران در تحريم به سر ميبرد و ديگر خبري از توليد حداكثري نيست، سهم كشور
در بازارهاي جهاني نفت به كشورهاي ديگر رسيده است، قيمت نفت دستكاري شده
است، امريكا و اعراب به دنبال حذف ايران از جهان نفت هستند، از بين
توليدكنندگان و مصرفكنندگان فقط توليدكنندگان متضرر شدهاند، كشور در
چند جهت تحريم شده و تنشهاي منطقهاي به اوج خود رسيده است. متحدان امروزي
همان متحدهاي آن دوران نيستند و مصلحتانديشي براي كسب منافع بيشتر «سايز»
زمين بازي را مشخص ميكند.
با اين وجود رئيس صندوق بينالمللي پول كه
صندوقي كاملاً امريكايي است، روزه سكوت خود را در زمينه كاهش قيمت نفت
شكسته و گفته است: «كاهش قيمت نفت در كل براي اقتصاد جهاني عاملي مثبت تلقي
ميشود، هرچند كه ممكن است به برخي كشورهاي صادركننده آسيب بزند.»
كريستين
لاگارد اضافه كرده است كه كاهش قيمت نفت به برخي صادركنندگان، به خصوص
روسيه، ايران، ونزوئلا و نيجريه به سختي لطمه ميزند و اقتصاد آنها را
آسيبپذير ميكند.
انتقال ثروت از شرق به غرب روزنامه واشنگتن
پست هم در اين باره نوشت؛ كاهش قيمت نفت صدها ميليارد دلار را از جيب
صادركنندگان و شركتهاي نفتي خارج و به جيب اقتصادهاي بيمار اروپا و ژاپن و
در آغاز فصل خريد به جيب مصرفكنندگان امريكايي سرازير ميكند. نتيجه اين
فرآيند احتمالاً يكي از بزرگترين انتقالهاي ثروت در تاريخ خواهد بود و در
همه موضوعات از گفتوگوهاي هستهاي ايران گرفته تا سياستهاي بانك مركزي
امريكا در زمينه نوسازي اقتصاد اين كشور تغييراتي ايجاد خواهد كرد.
در
هر روز مالكان خودرو در امريكا در مقايسه با آنچه در ژوئن براي سوخت پرداخت
ميكردند، 630ميليون دلار پسانداز ميكنند و اگر قيمتها براي يك سال در
همين سطح باقي بماند، 230 ميليارد دلار پول باد آورده نصيب آنها خواهد شد.
بخش زيادي از اين پول به سمت اقتصاد سرازير ميشود زيرا احتمالاً
خانوادههاي كمدرآمد كه با كمبود بودجه مواجهند از پولي كه صرف خريد سوخت
نشده است، براي خريد مواد غذايي، پوشاك و ديگر كالاهاي اساسي استفاده
ميكنند. مدير اجرايي شركت دلتا اير لاينز اخيراً در يك مصاحبه با سي بي
اس گفت: به ازاي كاهش هر پني از قيمت سوخت هواپيما، اين شركت 40 ميليون
دلار سود ميكند.
با توجه به قيمتهاي كنوني درآمد سالانه اعضاي اوپك
تا 590 ميليارد دلار كاهش مييابد و در مقابل اين پول درون مرزهاي
بزرگترين واردكنندگان نفت جهان و در رأس آنها امريكا، چين و ژاپن باقي
خواهد ماند.
كاهش قيمت نفت به نفع اقتصاد جهاني استبه گفته
اندرو كنينگهام، اقتصاددان ارشد كپيتال اكونوميكز، در نتيجه كاهش قيمت نفت
اندازه اقتصاد جهاني بين 0.5 تا 1 درصد بزرگتر خواهد شد. پيشبيني ميشود
روسيه شاهد افزايش تورمي تا بيش از 8 درصد باشد و در اين شرايط به فكر گران
كردن گاز خود براي اروپاييهاست.
نفت چند دلاري؟
با همه
سوددهي كاهش قيمت نفت براي غربيها و صنعتيها وضعيت براي كشورهاي توليد
كننده نفت مناسب نيست. ايران براي تحقق بودجه خود به نفت 136 دلاري نيازمند
است؛ اين وضعيت نيز براي كشورهاي ديگر كمي متفاوت است به طوري كه امارات
به نفت 90 دلاري، الجزاير به نفت 119 دلاري، آنگولا به نفت 94 دلاري،
اكوادور به نفت 132 دلاري، عراق به نفت 116دلاري، كويت به نفت 59 دلاري،
نيجريه به نفت 124دلاري، قطر به نفت 58 دلاري و ونزوئلا به نفت 117 دلاري
نيازمند هستند؛ روسيه نيز به نفت 100دلاري احتياج دارد اما چهار كشور حوزه
خليج فارس با هماهنگي كامل با امريكا و البته همراهي كشورهاي صنعتي سعي
دارند امتيازات فراواني را از ايران و روسيه اخذ كنند. گفتني است ميزان
وابستگي كشورهاي روسيه، ونزوئلا و ايران به نفت 90، 94 و 80 درصد است كه
همين موضوع اين كشورها را در رأس كشورهاي بازنده كاهش قيمت نفت قرار داده
است.