قم ارزان‌ترين شهر در ميان شهرها

به گزارش پایگاه 598 ،  مركز آمار ايران گزارش داد: از نتايج آمارگيري هزينه و درآمد خانوارهاي شهري سال92، متوسط هزينه سالانه يك خانوار شهري 20ميليون تومان است. مركز آمار ايران، نتايج آمارگيري از هزينه و درآمد خانوارهاي شهري سال92 را با مراجعه به 18هزار و 880خانوار نمونه كه جمعيتي برابر با 65هزار و 702نفر را در‌بر‌مي‌گيرد، انجام داده است.

  هزينه‌ها 25درصد افزايش داشته است!

براساس گزارش سال1392مركز آمار ايران، متوسط هزينه سالانه خانوار شهري برابر 20ميليون و 500هزار تومان بوده كه از اين مقدار 26.7درصد مربوط به هزينه‌هاي خوراكي و دخاني و 73.3درصد مربوط به هزينه‌هاي غيرخوراكي است.
متوسط هزينه سالانه خانوار شهري حاكي است اين هزينه‌ها در مقايسه با رقم مشابه سال قبل از آن 25.4درصد افزايش يافته است. هزينه‌هاي خوراكي و دخاني خانوار در سال1392 نسبت به سال قبل از آن 23.3درصد و هزينه‌هاي غيرخوراكي 26.2درصد افزايش يافته است.

در سال 1392 متوسط هزينه خوراكي و دخاني خانوار شهري 5ميليون و 400هزار تومان بوده كه در مقايسه با سال قبل از آن 23.3درصد افزايش را نشان مي‌دهد. براساس نتايج اين بررسي، در بين هزينه‌هاي خوراكي و دخاني هزينه «گوشت» با 21.9درصد كل هزينه‌ها بيشترين هزينه خوراكي خانوارهاي شهري را شامل مي‌شد و پس از آن هزينه‌هاي «آرد، رشته، نان، غلات و فرآورده‌هاي آن» با 21.3درصد، «ميوه‌ها و سبزي‌ها» با 18.4درصد «شير و فرآورده‌هاي آن و تخم پرندگان» با 11.5درصد و «نوشابه‌ها، غذاهاي آماده و دخاني‌ها» با 7.5درصد در مراتب بعدي قرار داشته است. در سال1392 هزينه‌هاي مربوط به «ميوه و سبزي‌ها» 36.9درصد، «ادويه‌ها، چاشني‌ها و ساير تركيب‌هاي خوراكي» 33.5درصد، «نوشابه‌ها، غذاهاي آماده و دخاني‌‌ها» 28.6درصد، «خشكبار و حبوب» 26.9درصد «روغن‌ها و چربي‌ها» 24.5درصد، «شير و فرآورده‌هاي آن و تخم پرندگان» 24.1درصد، «قند، شكر، شيريني‌ها، چاي، قهوه و كاكائو» 22.3درصد، «آرد، رشته، نان، غلات و فرآورده‌هاي آن» 19.8درصد و «گوشت» 13.1درصد نسبت به ارقام هزينه‌ مشابه سال قبل از آن افزايش داشته است.

در سال 1392، متوسط هزينه‌هاي غيرخوراكي يك خانوار شهري 15ميليون تومان بوده كه در مقايسه با سال قبل، 26.2درصد افزايش داشته است. هزينه «مسكن» با سهمي معادل 45.3درصد از كل هزينه‌هاي غيرخوراكي، بيشترين سهم را دارا بوده و پس از آن، هزينه‌هاي«حمل‌ونقل و ارتباطات» با 14.3درصد، بهداشت و درمان با 12.5درصد، «كالاها و خدمات متفرقه» با 11.4درصد و «پوشاك و كفش» با 6.3درصد در مراتب بعدي قرار دارند.
از نظر رشد هزينه‌ها، در سال1392 لوازم، اثاث و خدمات 41.3درصد، هزينه‌هاي «بهداشت و درمان» 33.2درصد، «پوشاك و كفش» 29.3درصد، «كالاها و خدمات متفرقه» با 24.7درصد نسبت به سال قبل افزايش داشته است.

  درآمدها 22درصد افزايش داشته است

براساس گزارش منتشر شده توسط مركز آمار ايران، متوسط درآمد اظهار شده سالانه يك خانوار شهري در سال1392 برابر 20ميليون و 454هزار تومان بوده كه نسبت به سال قبل از آن 22.3درصد افزايش داشته است.
بررسي منابع تامين درآمد خانوارهاي شهري نشان مي‌دهد كه 53.3درصد درآمد آنها از محل «درآمدهاي متفرقه» 30درصد از مشاغل «مزد و حقوق بگيري» و 16.7درصد از درآمد از محل مشاغل آزاد تامين شده است.
بررسي متوسط درآمد سالانه يك خانوار شهري برحسب فعاليت اصلي محل كار سرپرست خانوار نشان مي‌دهد خانوارهايي كه فعاليت اصلي محل كار آنها، «بهداشت و مددكاري اجتماعي» است با درآمد اظهار شده سالانه 38ميليون تومان، بيشترين درآمد و خانوارهايي كه فعاليت اصلي محل كار سرپرست آنها «خانوارهاي معمولي داراي مستخدم» است، با درآمد اظهار شده سالانه 11.5ميليون تومان كمترين درآمد را در سال92 داشته‌اند.

  قم ارزان‌ترين شهر در ميان شهرها

بررسي متوسط هزينه كل سالانه يك خانوار شهري نشان مي‌دهد كه استان تهران با 27ميليون و 800هزار تومان بيشترين و استان قم با 12.6ميليون تومان كمترين هزينه را در ميان خانوارهاي شهري در سال92 داشته‌اند. از نظر هزينه‌هاي غيرخوراكي سالانه يك خانوار شهري براساس نتايج به‌دست آمده از گزارش مركز آمار ايران، استان تهران با 22ميليون و 520هزار تومان بيشترين و استان سيستان‌وبلوچستان با 8ميليون و 800هزار تومان كمترين متوسط هزينه‌هاي غيرخوراكي سالانه يك خانوار شهري را در سال گذشته داراست.

  خوزستان گران‌ترين  از نظر خوراكي‌ها

از نظر هزينه خوراكي و دخاني، استان خوزستان با 8ميليون تومان بيشترين و استان قم با 2.7 كمترين متوسط هزينه خوراكي و دخاني سالانه يك خانوار شهري را نشان مي‌دهد. همچنين استان تهران با 28.5ميليون تومان بيشترين و استان مركزي با 14.5ميليون تومان، كمترين متوسط درآمد سالانه يك خانوار شهري را در سال گذشته به خود اختصاص داده است.  
 
  6/5درصد خانوارهاي شهري بي‌سوادند

براساس گزارش مركز آمار ايران، از نظر ويژگي‌هاي اجتماعي خانوارهاي شهري، متوسط تعداد افراد خانوار 348نفر بوده و توزيع خانوارهاي نمونه برحسب تعداد افراد خانوار نشان مي‌دهد كه خانوارهاي 4نفري با 29.2‌درصد، بيشترين و خانوارهاي 10نفر و بيشتر با 0.2‌درصد كمترين تعداد خانوارهاي نمونه را به خود اختصاص داده‌اند. در ميان خانوارهاي شهري 5.6‌درصد بدون سواد بوده است و خانوارهاي داراي 2نفر باسواد با 29.2‌درصد بيشترين سهم را در كل خانوارهاي نمونه داشته‌اند.

متوسط تعداد افراد شاغل خانوارهاي نمونه 0.9نفر و متوسط تعداد افراد داراي درآمد 1.4نفر بوده است. خانوارهاي داراي يك‌نفر شاغل با سهم 60.9‌درصد از كل خانوارهاي نمونه بيشترين و خانوارهاي داراي 5نفر شاغل و بيشتر با 0.1‌درصد، كمترين تعداد خانوارهاي نمونه را به خود اختصاص داده‌اند، خانوارهاي بدون فرد شاغل 24.3‌درصد از خانوارهاي نمونه را تشكيل داده است.
بررسي فعاليت اصلي محل كار سرپرست خانوار نشان مي‌دهد كه تنها 11.7‌درصد در بخش «عمده‌فروشي، خرده‌فروشي، تعمير وسايل نقليه موتوري و موتوسيكلت‌ها و كالاهاي شخصي و خانگي»، 11.6‌درصد از سرپرستان خانوارهاي نمونه در بخش «صنعت» و در بخش «ساختمان»، 9.9‌درصد در بخش «حمل‌و‌نقل، انبارداري و ارتباطات» 5‌درصد در بخش «اداره امور عمومي، دفاع و تامين اجتماعي اجباري» شاغلند و 3.5‌درصد در بخش «كشاورزي، شكار و جنگلداري» و «آموزش»، 33.8‌درصد «غيرشاغل» و 9.4‌درصد در ساير فعاليت‌هاي اقتصادي اشتغال داشته‌اند.
نتايج طرح نشان مي‌دهد كه در بين خانوارهاي شهري وضع شغلي 29‌درصد سرپرست خانوارها مزد و حقوق‌بگير خصوصي و 21.3‌درصد كاركن مستقل و 33.8‌درصد غيرشاغل هستند.

  34درصد خانوارها در فضايي كمتر از 75متر

طبق اين گزارش، 34‌درصد خانوارهاي شهري در فضاي كمتر از 75 مترمربع سكونت دارند. در اين بخش ابتدا‌ درصد خانوارهاي نمونه شهري برحسب نحوه تصرف مسكن مورد استفاده خانوار نشان داده شده است. در سال1392 از نظر نحوه تصرف 62.6‌درصد خانوارهاي نمونه به‌صورت ملكي (ملكي عرصه و اعيان و ملكي اعيان) و 26‌درصد رهن و اجاره است. بررسي خانوارها از نظر تعداد اتاق در اختيار آنها نشان مي‌دهد كه 40.8‌درصد خانوارهاي نمونه داراي چهار‌ اتاق، 34.6‌درصد داراي سه اتاق، 11.8‌درصد داراي پنج اتاق، 8.5‌درصد داراي دو اتاق، 3.3‌درصد داراي 6 اتاق و بيشتر و 1.0‌درصد داراي يك اتاق بوده‌اند.

  دخل‌و‌خرج روستاييان

همچنين طبق نتايج آمارگيري هزينه و درآمد خانوارهاي روستايي كه سال گذشته از سوي مركز آمار ايران منتشر‌شده، آمارگيري از هزينه و درآمد روستايي كشور در سال گذشته با مراجعه به 19‌هزار‌و‌436 خانوار نمونه با جمعيت 73‌هزار‌و‌857 نفر، طي 12ماه انجام شده است.

  هزينه سالانه روستاييان 13‌ميليون تومان

براساس نتايج اين طرح در سال1392، متوسط هزينه سالانه خانوار روستايي برابر 13‌ميليون تومان بوده است كه از اين مقدار 43.3‌درصد مربوط به هزينه‌هاي خوراكي و دخاني و 56.7‌درصد مربوط به هزينه‌هاي غيرخوراكي بوده است.
متوسط هزينه سالانه يك خانوار روستايي در مقايسه با رقم مشابه در سال1391، 19.8‌درصد افزايش يافته است و هزينه‌هاي خوراكي و دخاني خانوار نسبت به سال‌1391 معادل 22.4‌درصد و هزينه‌هاي غيرخوراكي خانوار 17.8‌درصد افزايش يافته است. 

بررسي تركيب هزينه‌هاي خوراكي و غير‌خوراكي يك خانوار در تمام گروه‌هاي هزينه نشان مي‌دهد كه در 5گروه اول (هزينه 19500ريال و كمتر تا 60001 تا 75000 ريال) سهم هزينه‌هاي خوراكي و دخاني بيش از سهم هزينه‌هاي غير‌خوراكي و در ساير گروه‌ها سهم هزينه‌هاي غير‌خوراكي، بيش از هزينه‌هاي خوراكي بوده است. در سال گذشته متوسط هزينه‌ خوراكي و دخاني يك خانوار روستايي، برابر 5.6‌ميليون تومان بوده است كه در‌مقايسه با سال‌92 به‌ميزان 22.4‌درصد افزايش يافته است.

بر‌اساس نتايج اين بررسي، در بين هزينه‌هاي خوراكي و دخاني بيشترين سهم 24.7‌درصد مربوط به «آرد، رشته، نان، غلات و فرآورده‌هاي آن» بوده است. هزينه «گوشت» با 21‌درصد، هزينه «ميوه‌ها و سبزي‌ها» با 16.4‌درصد «شير و فرآورده‌هاي آن و تخم پرندگان» با 10.4‌درصد، «قند، شكر، شيريني‌ها، چاي، قهوه و كاكائو» با 8.0‌درصد «نوشابه، غذاهاي آماده و دخاني‌ها «با 6.6‌درصد، «خشكبار و حبوب» با 5.0‌درصد «روغن‌ها و چربي‌ها» با 4.9‌درصد «ادويه‌ها، چاشني‌ها و ساير تركيب‌هاي خوراكي» با 3.1‌درصد در مراتب بعدي اهميت قرار داشته است در سال1392 هزينه‌هاي مربوط به «ميوه و سبزي‌ها» 36.2‌درصد «ادويه‌ها، چاشني‌ها و ساير تركيب‌هاي خوراكي» 30.2‌درصد، «نوشابه‌ها، غداهاي آماده و دخاني‌ها» 24.6‌درصد «روغن‌ها و چربي‌ها» 23.9‌درصد، «خشكبار و حبوب» 23.3‌درصد، «شير و فرآورده‌هاي آن و تخم پرندگان» 22.0‌درصد «آرد، رشته، غلات، نانو فرآورده‌هاي آن» 21.2‌درصد، «قند و شكر، شيريني‌ها، چاي، قهوه و كاكائو» 19.7درصد و «گوشت» 13.7‌درصد نسبت به هزينه‌هاي مشابه سال قبل افزايش داشته است.

در سال1392 متوسط هزينه‌هاي غير‌خوراكي يك خانوار روستايي برابر 73497‌هزار ريال بوده است، كه در مقايسه با سال‌1391، افزايشي برابر 17.8‌درصد داشته است. هزينه‌هاي «مسكن» با سهمي معادل 27.6‌درصد از كل هزينه‌هاي غير‌خوراكي، بيشترين سهم را دارا بوده است. هزينه‌هاي «حمل‌و‌نقل و ارتباطات» با 19.8‌درصد «بهداشت و درمان» با 14.8‌درصد «كالاها و خدمات متفرقه» با 13.6‌درصد، «پوشاك و كفش» با 10.5‌درصد «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» با 10.4‌درصد و «تفريحات، سرگرمي‌ها، تحصيل و آموزش» با 3.4‌درصد به‌ترتيب در مراتب بعدي قرار دارد.  در سال1392، «بهداشت و درمان» 24.7‌درصد، هزينه‌هاي مربوط به «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» 23.4‌درصد، «تفريحات، سرگرمي‌ها، تحصيل و آموزش» 18.1‌درصد، «كالاها و خدمات متفرقه» 16.5‌درصد، «مسكن» 16.1‌درصد و «حمل‌و‌نقل و ارتباطات» 16.0‌درصد و «پوشاك و كفش» 13.3‌درصد نسبت به هزينه‌هاي مشابه سال قبل افزايش يافته است.

  درآمدهاي سالانه روستاييان  12‌ميليون تومان

بر‌اساس نتايج به‌دست‌آمده، متوسط درآمد اظهارشده سالانه يك خانوار، روستايي در سال1392 برابر 12‌ميليون‌و100‌هزار تومان بوده كه نسبت به سال قبل از آن، 19.6‌درصد افزايش داشته است، بررسي منابع تامين درآمد خانوارهاي روستايي نشان مي‌دهد كه 43.3‌درصد از منابع متفرقه، 29.4‌درصد از مشاغل آزاد كشاورزي و غير‌كشاورزي و 27.3‌درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق‌بگيري به‌دست‌ آمده است.
بررسي متوسط درآمد سالانه يك خانوار روستايي، بر‌حسب فعاليت‌هاي اصلي محل كار سرپرست خانوار، نشان مي‌دهد خانوارهايي كه سرپرست آنها در بخش «واسطه‌گري مالي» به كار اشتغال داشته‌اند با درآمدي معادل 206.950‌هزار ريال، بيشترين درآمد و خانوارهاي معمولي داراي مستخدم، با داشتن درآمد 104365‌هزار ريال، كمترين درآمد را در سال1392 داشته‌‌اند.

بر‌اساس نتايج اين طرح در سال گذشته، متوسط تعداد افراد خانوار 3.8 نفر بوده است و توزيع خانوارهاي نمونه بر‌حسب تعداد افراد خانوار، نشان مي‌دهد كه خانوارهاي 4نفري با 26.6‌درصد، بيشترين و خانوارهاي 9نفري و 10نفر و بيشتر با 0.6‌درصد كمترين تعداد خانوارهاي نمونه را به خود اختصاص داده‌اند.
خانوارهاي نمونه بدون فرد باسواد 12.9‌درصد بوده است و خانوارهاي داراي 2نفر باسواد با 26.5‌درصد بيشترين سهم را در كل خانوارهاي نمونه داشته‌اند. متوسط افراد شاغل خانوارهاي نمونه 1.2نفر و متوسط تعداد افراد داراي درآمد 1.4نفر بوده است. خانوارهاي داراي يك‌نفر شاغل با سهم 54.4‌درصد از كل خانوارهاي نمونه، بيشترين و خانوارهاي داراي 5نفر شاغل و بيشتر با 0.8‌درصد، كمترين تعداد خانوارهاي نمونه را به خود اختصاص داده‌اند. خانوارهاي بدون فرد شاغل 19.8‌درصد از خانوارهاي نمونه را تشكيل داده است.

بررسي فعاليت اصلي محل كار سرپرست خانوار نشان مي‌دهد كه 34‌درصد از سرپرستان خانوارهاي نمونه در بخش «كشاورزي، شكار و جنگلداري»، 14.8‌درصد در بخش «ساختمان»، 7.3‌درصد در بخش «حمل‌و‌نقل، انبارداري و ارتباطات»، 5.7‌درصد در بخش «صنعت»، 5.3‌درصد در بخش «عمده‌فروشي، خرده‌فروشي، تعمير وسايل نقليه موتوري و موتوسيلكت‌ها و كالاهاي شخصي و خانگي»، 1.4‌درصد در بخش «اداره امور عمومي، دفاع و تامين اجتماعي اجباري» و 5.6‌درصد در ساير بخش‌ها به كار اشتغال داشته‌اند.
نتايج طرح نشان مي‌دهد كه در بين خانوارهاي روستايي وضع شغلي سرپرست اغلب خانوارها كاركن مستقل و پس از آن مزد و حقوق‌بگير بخش خصوصي است.
در بخش امكانات و تسهيلات مورد استفاده خانوار ابتدا‌ درصد خانوارهاي نمونه روستايي بر‌حسب نحوه تصرف مسكن مورد استفاده خانوار نشان داده شده است. در سال1392 نحوه تصرف بيش از 85‌درصد خانوارهاي نمونه به‌صورت ملكي (ملكي عرصه و اعيان و ملكي اعيان) است.

بررسي خانوارها از نظر تعداد اتاق در اختيار آنها نشان مي‌دهد كه 36.0‌درصد خانوارهاي نمونه داراي سه‌‌اتاق، 30‌درصد داراي چهار اتاق، 17.5‌درصد داراي دو اتاق، 9.2‌درصد داراي پنج اتاق، 4.5‌درصد داراي يك اتاق و 2.9‌درصد داراي 6 اتاق و بيشتر بوده‌اند.

  روستاييان خوزستاني ركورددار هزينه

بررسي متوسط هزينه كل سالانه يك خانوار روستايي نشان مي‌دهد كه استان خوزستان با 16ميليون تومان بيشترين و استان سيستان و بلوچستان با هشت‌ميليون تومان كمترين هزينه را در سال1392 داشته‌اند.
بر‌اساس نتايج به‌دست آمده متوسط هزينه‌هاي غير‌خوراكي سالانه يك خانوار روستايي در استان تهران 10ميليون‌تومان است. استان خوزستان با 8ميليون‌ تومان بيشترين و استان تهران با 3ميليون‌تومان كمترين متوسط هزينه خوراكي و دخاني سالانه يك خانوار روستايي را در سال1392 نشان مي‌دهد.
همچنين استان البرز با17ميليون تومان بيشترين و استان سيستان و بلوچستان با 6ميليون‌تومان كمترين متوسط درآمد سالانه يك خانوار روستايي را در سال92 به خود اختصاص داده است.