در بیان امام صادق(ع)
یکی از مسائلی که مومنین در زندگی با آن درگیرند و نمی شود وجود آن را منکر شد، «مصائب و مشکلات» است، که افراد جامعه رفتارهای متفاوتی در برابر آنها دارند،اما باید دانست در این امر حکمتی نهفته است!
به گزارش پایگاه 598 به نقل از عقیق:
در این باره امام باقر(ع) بیان می دارند :إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالی
إذا أحَبَّ عَبداً غَتَّهُ بِالبَلاءِ غَتّاً وَ ثَجَّهُ بِالبَلاءِ ثَجّاً
فإذا دَعاهُ قالَ لَبَّیکَ عَبدی لَئِن عَجّلتُ لَکَ ما سَأَلتَ إنّی علی
ذلِکَ لَقادرٌ و لَئِنِ ادَّخرتُ لَکَ فَما ادَّخرتُ لَکَ فَهُوَ خَیرٌ
لَکَ؛ خداوند تبارک و تعالی چون بنده ای را دوست دارد در بلا و مصیبتش غرقه
سازد و باران گرفتاری بر سرش فرود آرد و آنگاه که این بنده خدا را بخواند
فرماید: لبیک بنده ی من! بی شک اگر بخواهم خواسته ات را زود اجابت کنم می
توانم اما اگر بخواهم آن را برایت اندوخته سازم این برای تو بهتر است؛ و
نیز امام صادق(ع) می فرمایند :إنَّ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَاداً فِی
الأرض مِن خَالِص عِبَادِهِ مَا یُنزلُ مِنَ السَّمَاء تُحفَةً إلَی الأرض
إلَّا صَرَفَهَا عَنهُم إلَی غَیرِهِم وَ لَا بَلِیَةً إلّا صَرَفَهَا
إلَیهِم؛ خدای عز و جل بندگانی در زمین دارد و در بین بندگان خالصش، کسانی
هستند که هر نعمتی از آسمان به زمین فرود آید، آن را از ایشان باز دارد و
به دیگران دهد و هر گرفتاری که نازل شود، بر ایشان فرود آورد.
همچنین امام باقر (ع) فرموده اند: خداوند عزیز و با جلال از بنده مؤمنش با رنج و بلا دلجویی می کند، همچنان که شخص با هدیه ای که از سفر آورده، از خانواده اش دلجویی می کند و خدا مومن را از دنیا پرهیز می دهد، همچنان که طبیب بیمار را (از بعضی خوردنی ها و آشامیدنیها) پرهیز می دهد.
علاوه بر این امام صادق (ع) در کلامی گرانسنگ بیان داشته اند که :رسول خدا فرمودند: حکایت مومن حکایت ساقه گیاه است که بادها آن را به این سو و آن سو کج و راست می کنند. مومن هم به واسطه ی بیماری ها و دردها کج و راست می شود. اما حکایت منافق، حکایت عصای آهنین بی انعطافی است که هیچ آسیبی به آن نمی رسد، تا اینکه مرگش به سراغش می آید و کمرش را در هم می شکند؛ و این امام همام نیز بیان داشته اند: درکتاب علی آمده: شدیدترین بلاها در بین آفریدگان، نخست به پیامبران و سپس به اوصیاء می رسد و آنگاه به مثل و شبیه ترین مردم به آنها. مومن به مقدار نیکی هایش آزموده می شود. هر که دینش درست و کارش نیک باشد، بلایش شدیدتر است، چرا که خدای عزوجل دنیا را مایه پاداش مومن قرار نداده و نه وسیله عذاب کافر. اما آن که دینش نادرست و کارش سست باشد، بلایش اندک است. بلا به انسان مومن پرهیزکار زودتر می رسد تا باران به سطح زمین.
پی نوشت:
1-کلینی، اصول کافی، ج2 :253، 255، 258، 259.
همچنین امام باقر (ع) فرموده اند: خداوند عزیز و با جلال از بنده مؤمنش با رنج و بلا دلجویی می کند، همچنان که شخص با هدیه ای که از سفر آورده، از خانواده اش دلجویی می کند و خدا مومن را از دنیا پرهیز می دهد، همچنان که طبیب بیمار را (از بعضی خوردنی ها و آشامیدنیها) پرهیز می دهد.
علاوه بر این امام صادق (ع) در کلامی گرانسنگ بیان داشته اند که :رسول خدا فرمودند: حکایت مومن حکایت ساقه گیاه است که بادها آن را به این سو و آن سو کج و راست می کنند. مومن هم به واسطه ی بیماری ها و دردها کج و راست می شود. اما حکایت منافق، حکایت عصای آهنین بی انعطافی است که هیچ آسیبی به آن نمی رسد، تا اینکه مرگش به سراغش می آید و کمرش را در هم می شکند؛ و این امام همام نیز بیان داشته اند: درکتاب علی آمده: شدیدترین بلاها در بین آفریدگان، نخست به پیامبران و سپس به اوصیاء می رسد و آنگاه به مثل و شبیه ترین مردم به آنها. مومن به مقدار نیکی هایش آزموده می شود. هر که دینش درست و کارش نیک باشد، بلایش شدیدتر است، چرا که خدای عزوجل دنیا را مایه پاداش مومن قرار نداده و نه وسیله عذاب کافر. اما آن که دینش نادرست و کارش سست باشد، بلایش اندک است. بلا به انسان مومن پرهیزکار زودتر می رسد تا باران به سطح زمین.
پی نوشت:
1-کلینی، اصول کافی، ج2 :253، 255، 258، 259.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
