گزینه های روی میز برای جانشینی قلعه نویی

به گزارش پايگاه 598 به نقل از جام نیوز، باشگاه استقلال اکنون با فضایی برگرفته از شک و دودلی روبه‌رو است به نوعی که هم مدیران تکلیف خود را با قلعه‌نویی به‌طور قطعی نمی‌دانند و هم خود قلعه‌نویی نمی‌داند مدیران چه رفتاری با او خواهند داشت.

تنها کسی که می‌تواند پرده از ابهام‌ها بردارد خود قلعه‌نویی است و بهرام افشارزاده و اعضای هیات‌مدیره نیز منتظرند او درباره آینده کاری‌اش تصمیم بگیرد.

نقطه پاسخ دهی به این حجم از ابهام‌ها می‌تواند پس از بازی با ذوب‌آهن باشد. شاید اگر استقلال در این بازی به برتری برسد بارقه‌ای از امید برای کسب یک جام در فصل جاری ایجاد شود اما اگر آبی‌ها مانند دربی بازنده این بازی سرنوشت‌ساز باشند ممکن است امیر قلعه‌نویی کناره‌گیری‌اش را اعلام کند.

امیر می‌داند که با از دست دادن جام حذفی عرصه بر او تنگ‌تر خواهد شد و آن عده تماشاگرانی را که موافق خود می‌دید نیز ممکن است از دست بدهد.

برای قلعه‌نویی شنیدن شعار حیا کن رها کن از سوی تماشاگران واقعه خوشی نیست و چنانچه او اصرار به ادامه کار در استقلال پس از بازی با ذوب با پیش فرض باختن در این بازی داشته باشد فضای نامطلوبی در بازی‌های خانگی لیگ انتظارش را می‌کشد.

امیر نیز آنقدر کم‌هوش نیست که این معادلات را در ذهن بالا و پایین نکرده باشد و با حساسیت به آینده خود می‌نگرد و به همین دلیل است که چنانچه استقلال به ذوب‌آهن ببازد او استعفایش را اعلام خواهد کرد تا مدیران هم اندکی تصمیم‌گیری برای‌شان آسان شود.

استقلال اکنون در مرحله‌ای است که می‌شود تغییر سرمربی‌اش را محتمل دانست. اگرچه سابقه قلعه‌نویی دست و پای مدیران این باشگاه را برای اعمال سریع تغییرات بسته است.

مدیران باشگاه استقلال اما باید این احتمال را در گوشه ذهن خود داشته باشند و به دنبال راهکارهایی برای روزی باشند که احیانا قلعه‌نویی دیگر سرمربی استقلال نیست.

در باشگاه پرسپولیس وقتی علی دایی روی دور ناکامی افتاد حمیدرضا سیاسی، رییس هیات‌مدیره در خفا مذاکره با حمید درخشان را پیش برد و وقتی اوضاع بحرانی‌تر شد و دایی را از کار برکنار کردند درخشان فی‌الفور به ‌عنوان سرمربی برگزیده شد. در واقع سرخ‌ها وقت آنچنانی برای ایجاد یک شوک مثبت به تیم‌شان را هدر ندادند و مدیران باشگاه استقلال نیز باید همین رویه را پیش ببرند.

در حال حاضر اگر قلعه‌نویی از استقلال جدا شود گزینه‌های داخلی آنچنانی پیش روی مدیران این باشگاه قرار ندارد. میان مربیان باسابقه استقلالی که کند و کاو کنیم به چهره‌های زیادی برنمی‌خوریم.

پرویز مظلومی با سابقه 2 فصل پی در پی مربیگری در استقلال اکنون بدون تیم است و شاید یکی از گزینه‌های مورد نظر باشد اما سوال این است که آیا او ریسک مربیگری در میانه‌های فصل را دوباره به جان می‌خرد یا خیر؟

یکی دیگر از گزینه‌های استقلال می‌تواند صمد مرفاوی باشد. مردی که این روزها در صبای قم حال و روز خوشی به دلیل انبوهی از مشکلات مالی ندارد و حتی در میانه‌های نیم‌فصل به دلیل فوران مشکلات، استعفایش را هم اعلام کرد. مرفاوی از آن دست مربیانی است که استقلال را تحت هر شرایطی قبول می‌کند.

سومین گزینه باتجربه پیش روی مدیران باشگاه استقلال علیرضا منصوریان است؛ مربی موفق باشگاه نفت تهران. منصوریان را هم می‌شود روی نیمکت استقلال تصور کرد به شرط آنکه او دل جدایی از نفت را داشته باشد و ایضا مدیران این باشگاه مانعی سر راهش نشوند.

در میان مربیان داخلی تنها این 3 گزینه باتجربه پیش روی استقلال هستند اما باید گزینه‌های فرعی را هم در گوشه ذهن داشت. مهدی پاشازاده به رغم آنکه در لیگ برتر مربیگری نکرده اما از جمله گزینه‌ها محسوب می‌شود البته چندان شانسی نمی‌شود برای او قایل بود.

تعدد گزینه‌ها با انتخاب احتمالی مربی خارجی بیشتر می‌شود. برخی اعتقاد دارند که باشگاه استقلال باید یک مربی خارجی بزرگ درحد کارلوس کی روش انتخاب کند. این نظریه را می‌شود به زمانی که رایکوف مربی استقلال بود و نسلی از بازیکنان و مربیان موفق و صاحب سبک از خود برجا گذاشت منطبق دانست.

استقلال که در سال‌های اخیر هرگز با مربی خارجی همکاری نکرده شاید در دوران مدیرعاملی افشارزاده باب جدیدی را باز کند و با استخدام یک مربی بزرگ آینده‌ای تازه را پیش روی این باشگاه و هوادارانش رقم بزند.