به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598؛ سه آذر زمان تعیین شده از سوی ایران و 5+1 برای رسیدن به توافق نهایی است. این که این توافق از سوی ایران و سایر کشورها صورت می گیرد یا خیر،سوژه اصلی رسانه بوده است. بسیاری از کارشناسان سیاسی بر این باورند که نمی توان به نتیجه مذاکرات حداقل در سه آذر امیدوار بود و کشورهای مذاکره کننده تنها در بر سر موضوعات کلی در حال چانه زنی هستند تا بتوانند در آینده توافق نهایی را به امضاء برسانند.
به هر حال روی کار آمدن حسن روحانی و چینش تیم مذاکره کننده می تواند فرصت مناسب برای کشورهای غربی در خصوص امضای یک توافق نامه باشد تا مسئله هسته ای را ببندند. هر چند که نزدیک به دو سال است که غربی ها نتوانسته اند از این تغییر در سیاست خارجی ایران استفاده کنند.
به هر صورت و با نگاهی به اقدامات کشورهای غربی در مواجهه با ایران نمی توان سیگنال های مثیتی دریافت کرد.هنوز بسیاری از شرکت های داخلی و خارجی به دلیل آنچه که نقض تحریم های ایران خوانده می شود جریمه می شوند و افراد حقیقی و حقوقی بسیاری نیز به دادگاه فراخوانده شده اند.این اقدامات منفی از سوی کشورهای غربی موجب شده تا حدودی مواضع تیم مذاکره کننده ایران از انعطاف کمتری نسبت به دوسال برخوردار باشد
به هر حال امضای توافق نامه خوب و متناسب با منافع ملی تنها خواسته ی مردم ایران از دولت و تیم مذاکره کننده است.اما امضای«برنامه اقدام مشترک» یا همان توافق نامه ژنو تردید های بسیاری را در خصوص تیم مذاکره کننده ایرانی به وجود آورده است.بسیاری از اساتید علوم سیاسی و حقوق بین الملل آن توافق نامه ضعیف خواندند و از ابهامات حقوقی آن سخن گفتند.در توافق ژنو آن چیزی که مقامات کشور توانسته بودند به دست بیاورند چندگشایش های مالی محدود برای آزاد سازی بخشی از درآمدهای نفتی ،تامین قطعات خودرو و هواپیما بود.
اما بعد از گذشت بیش از یک سال از آن توافق نامه شاهد آن هستیم که اتفاق خاصی صورت نگرفته است.قیمت خودرو افزایش پیدا کرده،هیچ قطعه هواپیمای به ایران صادر و تحویل داده نشده و در واگذاری منابع مالی هم گشایش خاصی صورت نگرفته است.اما جو روانی ایجاد شده از سوی رسانه های حامی دولت این توافق ضعیف را به عنوان یک برد تاریخی نشان داده اند.
سال گذشته بود که یکی از نشریات نزدیک به دولت به خاطر اینکه برای توافق ژنو تیتر «جشن هسته ای» را انتخاب کرده بود از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد شایسته دریافت 400 میلیون تومان شد.
به هر حال زمان تعیین شده برای توافق نهایی به روز آخر خود رسیده است.اینکه توافق صورت میگیرد یا خیر،برای مردم ایران اهمیتی ندارد.در واقع همه منتظر یک توافق خوب هستند.توافقی که بتواند حقوق و منافع ملی کشور را تامین کند.
آیا با حصول یک توافق نه چندان شایسته بازهم رسانه های حامی دولت فضای سازی خود را شروع خواهند کرد و تمام اقدامات دولت را تایید خواهند کرد؟نگاهی این رسانه همین امر را نشان می دهد.برای رسانه های حامی هیچ فرقی بین یک توافق خوب و بد وجود ندارد،نفس امضای یک کاغذ برای آنها کافی تا دوباره فضای روانی جامعه را تحریک کنند.
اینکه واقعا این رسانه ها برای اقدامات دولت این فضا سازی ها را انجام می دهند و یا به دنبال دریافت بخشش های میلیونی مقامات دولتی هستند سوالی است که فعلا نمی توان به آن جواب داد.
اما آنچه که اهمیت این است که مردم و سایر رسانه های مستقل از دولت باید کنش متناسبی با این سری اقدامات داشته باشند.