به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، وزیر ارتباطات در گفتوگو با یکی از روزنامهها، در پاسخ به این سوال که یکی از هدفگذاریهای رئیسجمهوری از ابتدای تحویل دولت یازدهم برقراری تعامل نزدیک بین سه قوه و همکاری نزدیک بین دولت و مجلس بوده است، آیا رئیس جمهور توانسته در عمل نشان بدهد که دستیابی به این هدف در مقاطع مختلف تنها یک شعار نبوده و در عمل به همه تصمیمات، قوانین و سیاستهای مجلس احترام گذاشته است؟ گفت: در شرایط موجود عده محدودی به برقراری آرامش، هماهنگی و تفاهم بین دولت و مجلس و بهخصوص شخص رئیسجمهوری و مجلس علاقهمند نیستند این افراد طی دوران قبل هم سالها به اختلاف بین مجلس و دولت دامن زدند و این آرامش و تفاهم حاضر در سیاستهای آنها جایی ندارد. انجام کارهای تنشزا در شرایط فعلی منافع ملی را تهدید میکند. من فکر میکنم لازم است ذخائر مردمی انقلاب اسلامی ایران را که حمایت از دولت بوده است، سرمشق قرار دهیم. اینکه عدهای با پخش شبنامه میخواهند فضای مجلس را تغییر داده و فضاسازی کرده و جنگ روانی ایجاد کنند، به ایجاد تنش و لطمه به آرامش عمومی و همچنین بی اعتمادی به ارکان نظام میانجامد.
وی با بیان نظر خود درباره مذاکرات هستهای و اینکه فکر میکند این مذاکرات به نتیجه برسد یا خیر، گفت: برخلاف دوستانی که تحولات سیاسی آمریکا و رای آوردن جمهوریخواهان را مانعی برای توافق میدانند من با این گزاره مخالفم همانطور که ایران و سایر کشورها به آنچه در مذاکره انجام شده پایبندند در آمریکا هم این پایبندی وجود دارد. مذاکره 1+5 از موضوعات پیچیده بعد از انقلاب است. موضوعات پیچیده یکی این مذاکرات و دیگری قطعنامه 598 بود که به نظر میرسد این موضوع پیچیدهتر است و آنچه تاکنون پیش رفته کار بسیار بزرگی است و آنچه من در جریان مذاکرات میبینم منافع کشور و خطوط قرمز به خوبی رعایت شده است. حتی اگر بحث تمدید مذاکرات در مسقط در سوم آذر هم مطرح شود این چیزی نیست که با نظر چند نماینده به بنبست برسد، در آمریکا قوه مجریه از نفوذ بالایی برخوردار است و میتواند منویات این کشور را در سیاست خارجی محقق کند. مذاکرات هستهای در مسقط یک مرحله از مذاکراتی است که در گذشته انجام شده و ادامه مییابد و ممکن است همانگونه که در مذاکرات وین و نیویورک قدمهای رو به جلویی برداشته شد مذاکرات سوم آبان نیز یک گام به جلو باشد. آنچه مهم به نظر میرسد این است که توافقات صورتگرفته به صورت یک مجموعه دیده میشود و اگر در مرحله اول مذاکرات در ژنو توافقاتی امضا شد موقعی همراه با توافقات بعدی عملیاتی میشود که ما همه آنها را در قالب یک مجموعه ببینیم. اما آنچیزی که هماکنون برایمان مشخص است این است که مسیر مذاکرات امیدوارکننده و مثبت است.