به گزارش پایگاه 598، الیاس نادران نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، با اشاره به ابعاد
مذاکرات هستهای ایران با 1+5 و نتایج آن به تسنیم گفت: ما نباید از شکست
مذاکرات خوشحال باشیم، چون نتیجه شکست مذاکرات تداوم فشار به مردم است و در
کنار آن به علت ناکارآمدی سیستم مدیریت اجرایی کشور، ممکن است گرفتاری
مردم تشدید شود و اینکه بگوییم "دیدید مذاکرات شسکت خورد" این بازی در زمین
دشمن است و نتیجهاش این است که ما چه شکست بخوریم و چه پیروز شویم باز هم
به منزله شکست محسوب شود.
نادران این رفتار را یک رفتار اصولی و
اصولگرایانه ندانست و تاکید کرد: نگاه ما باید نگاه رهبری باشد. یعنی
اعتماد به تیم مذاکره و اینکه این تیم از تمام ظرفیت خود در جهت گرفتن حقوق
ملت تلاش کند، حالا اینکه بتواند والفجر 8 بیافریند یا اینکه نتواند و
زورش نرسد و کربلای 4 ایجاد شود، این دیگر بسته به ظرفیت مدیریت مذاکرات
است.
وی ادامه داد: فارغ از نتیجه ما باید از تیم مذاکره کننده و
تلاشهای دیپلماتیک دولت آقای روحانی قدردانی کنیم، چون خیلی زحمت کشیدند و
واقعا در مقابل گرگها ایستادند و ما باید دعا کنیم که موفق شوند، نباید
از موفقیت نگران باشیم. چون توفیق اینها در مذاکرات یعنی توفیقات نظام و
رهبری در دنیا و اینکه ما در دنیا توانستهایم حرف خود را به گرگهای جهانی
که هیچ چیزی سرشان نمیشود بقبولانیم، حاکی از این است که ما از موضع قدرت
با آنها حرف زدیم . اینکه دست ما چه چیزی هست که ما از موضع قدرت حرف
میزنیم این محل بحث نیست، مهم این است که آنها مجبور شدند کوتاه بیایند.
نماینده
مردم تهران در مجلس گره زدن زندگی مردم به مذاکرات را یک اشتباه راهبردی
برشمرد و تاکید کرد: این کار چه در دولت فعلی و چه در زمان دبیری آقای
جلیلی غلط بوده و هست، اگر دولتها هم به این مسئله تن بدهند و آن را تبلیغ
کنند، یا اینکه در رفتار مدیریتی، رسانهای و تبلیغیشان بخواهند این را
به معیشت مردم گره بزنند، غلط است.
وی ادامه داد: اگر ما فکر کنیم
که در صورت توافق، مسئله اقتصاد ما حل میشود این تحلیل غلطی است. اصلا
اگر توافق جامعی حاصل شود حداقل تا 6 ماه آینده اقتصاد ما نابسامان تر
خواهد شد و رکود حتما تشدید شده و وضعیت درآمد نفتی ما هم بدتر میشود و
امکان جابجایی کالا برای جبران فشار بر مردم در کوتاه مدت ممکن نیست، تمام
ساختارهایی که برای تحریم ریختیم را باید بر هم زده و ساختارهای جدید را
تعریف کنیم و امکان تعریف ساختارهای جدید در ظرفیت مدیران و دستگاههای ما
وجود ندارد.
نادران اضافه کرد: بنابراین مجلس و دولت باید تحت
مدیریت رهبری تدبیر کنند و به مردم بگویند که مذاکرات به نتیجه برسد یا
نرسد، ما تمام تلاش خود را در جهت احقاق حقوق مردم و منافع ملی و پیشرفت
اقتصادی انجام میدهیم اما این بشود یا نشود به هر حال، امور جاری کشور
باید بگذرد. قیمت نفت در یکی دو ماه اخیر کاهش یافت و ممکن است آنها فشار
را بر ما زیادتر کنند و حتی ممکن است صادرات و قیمت نفت کاهش یابد، لذا ما
باید تمام ظرفیت خود را بر امور جاری زندگی مردم متمرکز کنیم. بخش دولتی و
غیردولتی و عموم مردم به عنوان مصرف کننده و اقشاری مانند تولیدکنندگان و و
بورس و سیستم های بانکی که حلقه هایی از فعالیت های اقتصادی کشور هستند و
اگر کارکرد درستی نداشته باشد کشور نمی تواند درست اداره شود، در تمام
ابعاد این تمرکز باید صورت گیرد.
نماینده مردم تهران گفت: به همین
دلیل رهبری به درستی از گذشته و قبل از دولت احمدی نژاد و حتی در زمان
خاتمی در تدوین و ابلاغ و اجرای سیاست های کلی اصل 44 مطالبه خود را عنوان
کردند و این مطالبه به به 1378 باز میگردد. اصل سیاستهای اصل 44 میگوید
باید گرههای اقتصاد را باز کنید و مردم را در تولید ثروت مشارکت دهید و
همه همت شما این باشد که اقتصاد از نفت کنده شود که البته درک درستی از این
مسئله پیدا نشد و درآمدهای نفتی هم ما را منفعل از فعالیت اساسی کرد.
وی
در همین رابطه با ذکر یک نمونه، گفت: در بنگلادش "گرامین بانک" ایجاد شد
که مسئولیت داشت منابع خرد را جمع کرده و به خانوادههای روستایی وام تولید
دهد و بیش از 90 درصد این وامها بازگشت شد، هیچ تضمینی نگرفت و شرایط
سختی هم نداشت، اما یک اشتغال وسیع در روستاها با همین بنگاههای کوچک راه
انداخت. مواد اولیه را خرید و هم بازار برایشان درست کرد. تازه بنگلادش
کشوری است که 100 کشور از ما عقبتر است.
نادران ادامه داد:
ساماندهی سرمایه های خرد مردم کارکردهای خوبی دارد و اقتصاد مقاومتی که
رهبری بیان کردند که باید متکی به عامه مردم باشد از این منظر است، اما ما
بی اعتنایی میکنیم. من با اینکه یک کارخانه بزرگ راه می افتد مخالف نیستم،
اما ساماندهی سرمایه های خرد مردم در سطح روستاها و سرمایه گذاری هم خیلی
مهم است.
همه همت مدیران ما واردات کالای ارزان از چین استنماینده
مردم تهران با اشاره به وضعیت روستاها در گذشته توضیح داد: تا قبل از دوره
پهلوی روستاهای ما سطح درآمد بالایی نداشتند، اما همه روستاها خودکفا
بودند و نیازهای اولیه زندگی شان در همه زمینه ها را خودشان تهیه میکردند.
آن موقع، حمل و نقل و وسایل ارتباطی هم نبود و اگر بود هم گران بود و
اینها مجبور بودند. ما باید این اقتصاد بسته خودکفا را تبدیل می کردیم به
اقتصاد باز خودکفای با ظرفیت و پیشرفت بالاتر، اما این کار را نکردیم. تازه
امروز هم این ظرفیت وجود دارد و هم ضرورت دارد، اما چون دعو مدیران و آنها
که می خواهند اقتصاد را بگردانند به اقتصاد تجاری است و همه همت شان
مدیریت صادرات و واردات است، فکر میکنند ما دلار تهیه کنیم و برویم با آن
کالای چینی ارزان وارد کنیم کار درستی است، این نگاه ما را در چالهای
انداخته که آمریکاییها از این منفذ به ما ضربه میزنند.
نادران با
ذکر مثالی خاطرنشان کرد: امروز کشور چین، مواد محصولات پتروشیمی ما که ماده
اولیه است و محصول نهایی نیست را از ما میخرد و هزینه حمل را میدهد و در
کشور خود تولید میکند و برای ورود به کشور ما گمرک هم میدهد، اما از
قیمت تمام شده معادل آن در کشور ما ارزانتر در میآوردند. بالاخره یک جای
کار ما ایراد دارد. تازه این در حالی است که آنها انرژی وارداتی هم دارند.
اصلا ماده اولیه پتروشیمی ما را به عنوان یک منبع انرژی میبرند. به عنوان
مثال، آهن ما را از آهن تولیدی خود ما به ما ارزان تر میدهند در حالی که
با همان کیفیت به ما ارائه می کنند.
وی افزود: مشاهده کنید سهم
نیروی کار در یک ذوب آهن سرمایه بری که همه ورودی آن یا سرمایه است یا مواد
اولیه، چقدر است و شما فرض کنید یک سوم قیمت شما را میدهد، اما بهره وری
عوامل تولید چرا بالا است و چرا کار می کنند؟ من دیدم مانند مس کرمان که
ورق را می گیرد و آن را تبدیل به لوله و شمش و چیزهای ظریف میکند، سلامت
این لوله مسی و قطر آن مهم است، چون قرار است در بخش های صنعتی کار کند.
این را روی اتومات میگذارند و ناگهان یک گوشه ای که یک ضایعه پیدا میشود،
یک خط روی لوله میکشد به مسافت صد متر، این لوله میشود ضایعاتی و دوباره
آن را به اول خط میبرند. به من گفتند ضایعات این طوری ما 30 درصد است.
اما در کشور ما شمشی که کلی مرحله را میگذراند و محصول آن یک لوله مسی
میشود که قرار است در بخش های مختلف مقاومت داشته باشد و در بخشهای صنعتی
ما به کار رود، خب ما با یک اهمالکاری تمام این پروسه را صفر کرده و آن
را دوباره به کوره ذوب مس میبریم.
نگاه ما به استفاده از منابع نگاه اقتصاد مقاومتی نیستنادران
با بیان اینکه نگاه ما به استفاده از منابع نگاه اقتصاد مقاومتی نیست
تصریح کرد: اقتصاد مقاومتی یعنی ما در شرایط جنگ هستیم و باید مانند یک
رزمنده عمل کنیم، الان کدام یک از مسئولان ما نگاهشان بوی اقتصاد مقاومتی
می دهد و تلقی جنگ اقتصادی دارند؟ یعنی زندگی شخصی و سیاست گذاری و تصمیمات
و رفتارشان بوی این را می دهد که ما در شرایط تنگ هستیم و باید خروجی ما
بیش از ورودی ما باشد. کجای مملکت اینطور اداره می شود؟.
وی ادامه
داد: اگر شما نگاه اقتصاد تجاری داشتید و متکی به صادرات و واردات شدیدف
نتیجهاش این می شود که گاز را تبدیل به محصولات پتروشیمی می کنند و بیرون
میدهند در حالی که همین گاز را اگر میفروختیم گرانتر در میآمد، یعنی
گاز بدون تبدیل به پتروشیمی برای ما پرسود تر بود، تازه برق هم مصرف
کردهایم و صنعت برق ما از لحاظ ناکارآمدی در هدر دادن انرژی برای تبدیل
انرژی هیدروکربنی به الکتریکی به مراتب از صنعت نفت بیشتر و بدتر است. ما
دلمان را خوش کردیم که در ترازنامه صادرات و واردات برق مثلا دو میلیارد
دلار نفع کردیم، خب بگوییم چقدر هزینه کردیم؟
نماینده مردم تهران
گفت: زمانی گفتند چاه بکنید و اگر آب هم در نیامد به کارگر پول دهید که
اقتصاد رونق داشته باشد، این برای وقتی است که می خواهید برای ملت سرگرمی
ایجاد کنید. اما وقتی این همه امکانات در کشور هست و شما می توانید منابع
را بگذارید و اشتغال را بالا ببرید اما به جای آن مردم را سرکار می گذارید،
اعتقادی به افزایش بهرهوری ندارید. مجلس هم در همین چارچوب است، همه باید
در این زمینه کمک کنند، نه اینکه ما هیچ کاری نمی کنیم، اما نگاه ما نسبت
به ظرفیتهای موجود تبدیل به یک گفتمان نشده است و اعتماد عمومی به صداقت
مسئولین که میخواهند این مسیر را پیش بروند کم شده است.
وی افزود:
مردم میگویند شما کمی کار کنید، ببینیم واقعا نیت شما این است؟ در زمان
جنگ فرمانده ما در قرارگاه نمینشست بگوید شما بروید، خودش جلو میرفت و به
بقیه میگفت شما هم بیایید، فرماندهان جنگ اقتصادی ما چه وزرا و چه مجلس
کدامشان میگویند که ما رفتیم شما هم بیایید؟ مسئولان مینشینند و میگویند
بروید و تازه جهت گیری ها هم جهتگیریهای درستی نیست. یعنی جایی و
نقطهای که مردم را می برند ممکن است در نهایتش چیز خوبی در نیاید. ما با
نفتی ها بحث زیادی کردیم که مگر شما نمی گویید پالایشگاه صد هزار بشکه ای و
پنجاه هزار بشکه ای صرف دارد و تکنولوژی آن هم موجود است، خب همین پول های
خرد مردم و سهام عدالت را صندوق درست کنید تا پالایشگاه بزنند و سود هم
کنند.
به بخش خصوصی اجازه ورود به صنعت نفت را نمیدهندنادران
با انتقاد از اینکه چند سال است قانون اصل 44 را ابلاغ کردیم، ولی یک نفر
هنوز نتوانسته مجوز بگیرد، اظهار داشت: از صنعت پالایشگاهی در دنیا سودآور
تر وجود ندارد. ما قانون گذراندیم بخش خصوصی بروند از صندوق بگیرند. اما
اصلا مجوز نمی دهند. یعنی اجازه ورود کسی را به این حوزه نمیدهند. الان در
همین پتروشیمیها اگر شما بگویید من خروجی فاز یک محصولات شما را که به
چین صادر میکنید، می خواهم تا کارخانه بزنم ، مواد به شما نمیدهد و شما
وقتی اطمینان نداشته باشی چه اتفاق می افتد؟
وی ادامه داد: ما این
بحثها را کردیم، تدبیر ما در حوزه اقتصاد باید این باشد که معیشت مردم به
این مذاکرات گره نخورد. اگر هم در ذهن مردم اینطور است، ما اشتباه کردیم.
آن وقت که مذاکرات آلمااتی بود یکی از اقوام ما از روستا به من زنگ می زد
که من تریلی بخرم یا نخرم، گفتم این چه ربطی به مذاکرات دارد؟ تو زندگی
خودت را بکن. مردم را شرطی کرده اند و یک عده ای در دولت و مجلس و بخش
خصوصی هم می خواهند این کار انجام شود.
ناردان اظهار داشت: حالا نظر
من این است که ما در تحلیل باید بگوییم در مباحث هستهای تیم دارد با
مدیریت رهبری کار را به پیش می برد و ممکن است که موفق شوند و یا نشوند. ما
هیچ فرمانده ای را در کربلای 4 توبیخ نکردیم و نتیجه اش شد کربلای 5. این
چه ربطی به اقتصاد و زندگی مردم و معیشت مردم دارد؟ این ربطی به دولت
روحانی هم ندارد و ما باید از ابتدا و از 10 سال پیش درست تصمیم میگرفتیم.
این تصمیم گیریها باید در مسیری باشد که مردم را مشارکت دهد و موانع را
در ورود مردم به فعالیت اقتصادی به صورت واقعی بردارد و نه شعاری، اگر این
شد چرخ اقتصاد کشور بدون توجه به مذاکرات و تعداد سانتریفیوژ می چرخد.
نماینده
مردم تهران با اشاره به صنایع دفاعی و موشکی ایران اظهار داشت: الان صنایع
موشکی، نانوتکنولوژی و بیوتکنولوژی و صنایع هوافضای ما به مذاکرات وابسته
است؟ خیر اینطور نیست. کار خودش را می کند. من تصور می کنم ما در صنعت نفت
عقب ماندهتر از لحاظ نانوتکنولوژی و بیوتکنولوژی و صنایع هسته ای نبودیم و
اگر اراده بود، نفت باید خیلی از این که هست جلوتر بود.
نادران
خاطرنشان کرد: من با آقای زنگنه صحبت کردم و گفتم که شما این مراکز پژوهشی
فنی دانشگاهی که میگویند میتوانند دکل بسازند و لرزه نگاری کنند و بروند
مخزن را بشناسند، چرا به کار نمی گیرید؟ ما باید این را مطالبه کنیم، همین
را تحلیل کنیم و جمعیت بیانیه بدهد و مصداق آن را هم بیان کند. چه اشکالی
دارد؟ ما که برای خود نمیخواهیم. باید بگوییم چرا موانع را بر نمیدارید.