البرادعی چگونه پرونده پارچین را بست و آمانو چگونه آن را گشود؟

به گزارش598 به نقل از رجانيوز، در حالي كه امريكايي‌ها انتظار داشتند اومانو در گزارش خود اعلام كند كه ايران داراي برنامه نظامي هسته‌اي است، وي نه تنها اين كار را نكرده، بلكه با تكرار برخي اطلاعات سوخته كه برخي از آن‌ها در گزارش‌هاي قبلي آژانس رسماً مختومه اعلام شده بود، هم خواسته امريكايي‌ها را برآورده نكرده، هم گزارش خود را به يك رسوايي تمام عيار تبديل كرده است.

يكي از اين نمونه‌هاي رسوايي را گرث پورتر روزنامه‌نگار مشهور امريكايي در سايت كانترپانچ بررسي كرد و نشان داد دانشمندي روس (اوكرايني الاصل) كه در گزارش اومانو به‌نحوي پدر هسته‌اي ايران معرفي شده است، اساساً در زمينه هسته‌اي تخصصي ندارد، بلكه تخصص او در حوزه نانو الماس‌ها است.

اما يكي ديگر از نمونه‌هايي كه گزارش آمانو را با توجه به يافته‌ها و گزارش‌هاي قبلي آژانس كاملاً بي‌اعتبار مي‌كند، موضوع پارچين است.

آمانو در دو پاراگراف 49 و 50 از تازه ترین گزارش خود درباره برنامه هسته ای ایران که هفته پیش منتشر شد، ایران را متهم کرده است که در تاسیسات پارچین مشغول انجام آزمایش های هیدرو دینامیکی و همچنین طراحی یک محفظه فلزی بزرگ برای تست های انفجاری سلاح هسته ای است.

به دنبال این اتهامات، ایران طی گزارشی تاکید کرد که این اطلاعات کاملا ساختگی است و نشان می دهد آژانس حتی به سوابق بازرسی ها خود هم که توسط افرادی چون اولی هاینونن و فردریک کلود انجام شده، پای‌بند نیست.

اکنون و در آستانه نشست شورای حکام، «ایران هسته ای» حقایق بیشتری از این موضوع را افشا می کند.

ماجرای پارچین چیست؟

بر اساس گزارش ايران هسته‌اي، در سپتامبر 2004 (25 شهريور 1383) سايت مؤسسه علوم و امنيت بين‌الملل (‌ISIS) تصاويري از پارچين منتشر كرد و طي تفاسيري از عكس‌ها، ساختمان‌ها و مناطق آنجا ادعا کرد که آزمايش‌هاي مواد منفجره قوي و تأسيسات تحقيقات و آزمايش هسته اي براي آزمايش جنگ‌افزار هسته‌اي در آنجا انجام شده است.

همچنين در اين تحليل، از وجود تجهيزات عكسبرداري سريع و Flash Xray و ساير تجهيزات نام برده شد. این تحلیل ساختگی بلافاصله بازتابی وسیع پبدا کرد و در تمام نشريات و وسايل ارتباطي جمعي غرب تکرار شد.

به دنبال این گزارش، اولی هاينونن که در آن وقت معاون امور پادمان آژانس بود با اشاره به مقاله ISIS برای "‌بررسي فقدان مواد و فعاليت‌هاي اظهار نشده" و شناسايي تجهيزات كليدي اشاره شده در اتهامات امريكا و نمونه برداري محيطي، درخواست بازرسي از پارچين را کرد.

نمايندگان جمهوري اسلامي ايران در دیداری در هجدهم دي 1383 (هفتم ژانويه 2005) كه با‌ هاينونن در وين داشتند، از وي پرسیدند كه دليل شما مبنی بر اينكه می‌خواهید بنا بر اين اتهامات دروغ، از پارچين بازديد كنيد، چيست؟ وي پاسخ جالبي داد و گفت: «وقتي شما در يك محل حوضي مي‌بينيد و در كنار آن "‌پر" اردك و سپس جاي پنجه اردك را مي‌بينيد و صداي "كواكوا" اردك را مي‌شنويد، مطمئن مي‌شويد كه در اين حوض اردك بوده است»!

هاینونن ادامه داد: «به همین شکل، ما در عكس‌هاي ماهواره‌اي ديديم كه در پارچين يك ساختمان به شكل "‌V" و شبيه ساختمان سلاح هسته اي Aldermaston انگلستان و محل قرار دادن Flash X وجود دارد».

وی اضافه کرد: «همچنين برخي محل‌ها، شبيه محل‌هاي تست سلاح هسته اي لوس آلاموس امريكاست. وجود بونكر‌هايي مناسب براي مشاهده آزمايش سلاح هسته اي، مطرح است».

سرانجام در اين نشست، يكي ديگر از بازرسان به نام فردريك كلود با مليت فرانسوي كه مسئول عكس‌هاي ماهواره اي آژانس بود، از روي نقشه درخواست بازديد از محل‌هاي خاصي را كرد. وقتي از وي پرسیده ‌شد براي چه اين محل‌ها را برگزیديد، پاسخ داد: «چون اين محل‌ها بيشتر به محل‌هاي هسته اي از جمله آزمايش هيدروديناميك و هيدرواستاتيك شبيه است» و این دقیقا همان اتهامی است که یوکیا آمانو در پارارگراف های 49 و 50 گزارش اخیر خود مطرح کرده است.

سرانجام بازرسان در تاريخ 24/10/83 (چهاردهم ژانويه 2005) از محل‌هايي كه خودشان تعيين كرده بودند، از پارچين بازديد كامل و نمونه‌برداري کردند.

اما نتیجه بازرسی چه بود؟

وقتي بازديد انجام شد، بازرسان مشاهده كردند كه ساختمان V شكل كه به قول آنها مشابه ساختمان آزمايش هاي هسته اي انگلستان بود، يك ساختمان اداري بيش نبود! و محل هايي كه به عنوان تست هسته اي تشخيص داده بودند، در حقيقت انبار و يا ساختمان نيمه كاره و يا محل توليد باطري معمولي با ولتاژ پائين و در مواردی سرویس بهداشتی بود. تعدادي زيادي نمونه برداري نیز انجام شد كه بعداً مشخص شد نشان دهنده هیچ آلودگی نیست و به همین علت آژانس پرونده پارچین را بسته اعلام کرد.

آژانس در گزارش خود درباره بازديد از پارچین چنين نوشت: «آژانس در اين بازديد (ژانويه 2005 از پارچين) پنج ساختمان را انتخاب كرد. آژانس توانست آزادانه به ساختمان ها و اطراف آنها دسترسي پيدا كند و همچنين اجازه يافت از آنها نمونه برداي كند. نتايج اين نمونه برداري وجود مواد هسته اي را نشان نداد و آژانس اثري از تجهيزات يا مواد چند منظوره در اماكني كه مورد بازديد قرار داد، مشاهده نكرد».

پس از بازديد اول پارچين، آژانس برخلاف قولي كه داده بود، مجدداً در 7/2/2005 درخواست بازديد دوم از پارچين را مطرح كرد. ایران ضمن اعتراض‌هايي كه به آژانس كرد، سرانجام با توجه به خواهش البرادعي مبني بر اينكه "من با يك بازديد نمي توانم جامعه جهاني را قانع كنم" به شرط اينكه پرونده پارچين براي هميشه بسته شود، با بازديد دوم از هر محلي كه آژانس تعيين مي كند، موافقت کرد.

بر این اساس، آقاي هاينونن قول داد كه اگر نتيجه بازديد دوم نيز همانند بار اول باشد، پرونده پارچين براي هميشه بسته خواهد شد. نهايتاً در تاريخ 10/8/84 (1 نوامبر 2005) آقاي فردريك کلود از روي نقشه و عكس هاي ماهواره اي كه خودش برداشته بود، چند جا را تعيين كرد و مورد بازرسي و نمونه برداري مجدد قرار گرفت. مجدداً همه ادعاها دروغ از آب درآمد و هیچ نشانه‌اي از مواد هسته ای یا فعالیت برای تولید سلاح هسته ای مشاهده نشد.

هاينونن در حين بازديد خواهش كرد كه "به خاطر من اجازه بدهید دو نقطه ديگر را هم بازديد كنند" كه به آنها اجازه داده شد ولي اين دو نقطه شامل يك انبار كوچك و يك دستگاه توالت بود! در همين بازديد بود كه آقاي هاينونن ربط این تأسیسات را با پروژه ادعايي 111 مطرح كرد ولي ظاهراً خودش متوجه شد كه آن ادعا نيز كذب است. نتیجه این بازدید آن‌قدر افتضاح بود که پس از بازديد دوم، منافقين اعلام كردند ايران آژانس را فريب داده است ولي خانم مليسا فلمينگ سخنگوي آژانس، حرف هاي آنها را فاقد اعتبار اعلام کرد.

بر این اساس، محمد البرادعی در پارارگراف 16 از گزارش مورخ 27/8/1384 خود نوشت: «ايران به آژانس درباره ساختمان هاي درخواست شده در منطقه مورد علاقه آژانس دسترسي داد و نمونه برداري انجام شد. آژانس هيچ فعاليت غيرمعمول در اين ساختمان ها مشاهده نكرد. ارزيابي نهايي منوط به آناليز نمونه هاي محيطي است». ( 87 /2005/ Gov)

وی سپس در تاريخ 27 فوريه 2006 پس از منفي بودن نتيجه نمونه گیری ها در گزارشی دیگر نوشت: «در اول نوامبر 2005 به آژانس اجازه دسترسي به يك مركز نظامي در پارچين داده شد. چندين نمونه محيطي برداشته شد. آژانس هيچ فعاليت غير معمول در اين ساختمان ها مشاهده نکرد و در نتيجه آزمايش هاي محيطي هيچ‌گونه مواد هسته اي را نشان نداد». ( Gov/2005/15, para 32 )

اکنون یوکیا آمانو با این سوال مواجه است که چگونه همه این حقایق را نادیده گرفته و بر مبناي مواردی کهنه و قدیمی، ادعای وجود فعالیت نظامی در پارچین را مطرح کرده است؟

گزارش مرتبط:

رسوايي جديد براي گزارش آژانس درباره سوابق دانشمند روس/ متخصص نانوالماس، پدر هسته‌اي ايران شد!