کد خبر: ۲۶۷۲۰
زمان انتشار: ۱۹:۳۴     ۲۵ آبان ۱۳۹۰
بحث يادگاري و يادگارنويسي رو ميشه از هنر و زندگي غارنشيني شروع كرد، يا از ريشه هاي روانشناسانه ش، فطرت و غريزه و ميل به جاودانگي و ... . من اما در مورد الان حرف ميزنيم و در مورد خودمون. حالا و همين جا كه هستيم. "ما" به گزارش جهان محمدنیک دل در وبلاگ پویه نوشت: در ادامه كه عكسارو مي­بينيم نگيم كه: «نچ نچ نچ...» يا «نيگا نيگا نيگا... ببين ...ها! چيكار كردن!...». چه به هر حال اين "ما" هستيم. همين امروز و همين جا در ايران. ميدونم كه خيلي از "من"ها دوريم از اينكه اين روي يه بناي عمومي (حالا نگيم تاريخي) بشنيم يه دست خط يادگار بذاريم. با خودكار، مداد، گچ، زغال!!! يا كنده كاري(هنرحكاكي!). اما به هر حال اين معدل فرهنگي ماست و تو كارنامه فرهنگي قرن چهاردهم شمسي ايران به نام "ما" ثبت خواهد شد.
 
             
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها