غرب در مذاکرات پیش رو با ایران چه توافقی را مد نظر دارد؟ برخی رسانه‌های غربی ضمن گزارش‌ها به این سوال پاسخ داده‌اند. دور تازه مذاکرات در مسقط و هفته آینده انجام می‌شود.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598 به نقل از کیهان، هفته‌نامه اکونومیست در گزارشی نوشت: وندی شرمن سرپرست تیم مذاکره‌کننده
آمریکایی هفته گذشته در سخنانی اعلام کرد که ایران به تعهداتش در قبال
توافق موقت که «طرح اقدام مشترک» نام دارد عمل کرده است. شرمن گفت که
گفت‌وگوها در دوره زمانی تمدید ۴ ماهه پیشرفت خوبی داشته است و بالاتر از
سطح انتظارات عمل کرده است اما آنطور که امید می‌رفت نبود. مشکل همچنان
ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم ایران است.
اکونومیست با بیان موضوعاتی مانند ظرفیت غنی‌سازی، زمان‌بندی لغو تحریم‌ها، مدت توافق و حجم محدودیت‌ها علیه ایران می‌نویسد: پس از انقضای مهلتی که تعیین خواهد شد، ایران از حقوقی عادی همانند همه کشورهای امضاکننده پیمان «منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای»، «ان‌پی‌تی» بهره‌مند خواهد شد. غرب می‌خواهد توافق با ایران ۲۰ سال به طول بینجامد و تحریم‌ها مرحله به مرحله حذف شود. ایران هم خواستار لغو فوری تحریم‌هاست و می‌خواهد تعلیق آنها بیش از ۵ سال به طول نیانجامد.
به نوشته اکونومیست «موسسه کنترل سلاح» در واشنگتن و «گروه بحران بین‌الملل» توافقی سه مرحله‌ای را قابل پیش‌بینی می‌دانند؛ در مرحله نخست در یک دوره ۳ ساله نیمی از ظرفیت فعلی غنی‌سازی ایران مضمحل خواهد شد و دوره «برک اوت» یعنی ظرفیت تولید سوخت برای بمب را از دو و یا سه ماه کنونی به ۹ تا ۱۲ماه افزایش خواهد داد. در دو مرحله بعدی که تا سال ۲۰۳۱ امتداد خواهد داشت[!] ایران اجازه می‌یابد ظرفیت غنی‌سازی‌اش را بازسازی کند که به سختی به سطح فعلی خواهد رسید.
همزمان واشنگتن پست در گزارشی مدعی شد: مذاکرات ایران و آمریکا به کاهش فاصله بین طرفین بر سر تعداد سانتریفیوژهای تهران منجر شده است.
واشنگتن پست افزود: گفته می‌شود ایران درخواست خود را با داشتن ۲۲ هزار دستگاه سانتریفیوژ آغاز کرده و آمریکا محدودیت تعداد دو هزار دستگاه را برای ایران مطرح کرده است. گزارش‌ها از کاهش قابل توجه فاصله بین طرفین خبر می‌دهد. ایران اکنون ۹ هزار و ۴۰۰ دستگاه سانتریفیوژ فعال دارد که آمریکا گفته احتمالا سقف چهار هزار دستگاه فعال را برای سه تا پنج سال می‌پذیرد.
این روزنامه همچنین نوشت: بر اساس این گزارش، اگر ایرانی‌ها در مورد کاهش قابل توجه ذخیره اورانیوم با غنای بالای خود از نزدیک به ۱۰ هزار کیلوگرم تا چندصد کیلوگرم موافقت کنند، احتمالا آمریکا نیز در مورد تعداد سانتریفیوژها مصالحه خواهد کرد.(!)
از سوی دیگر روزنامه نیویورک تایمز مدعی شد ایران پذیرفته در صورت دستیابی به توافقی جامع، بخش زیادی از ذخایر اورانیوم غنی شده خود را به روسیه منتقل کند.
این روزنامه می‌افزاید: «بر اساس توافق ارائه شده، روس‌ها اورانیوم را به میله‌های سوختی مخصوص نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر تبدیل می‌کنند. اورانیوم در صورتی که به شکل میله‌های سوختی دربیاید، دیگر به سختی می‌تواند برای ساخت تسلیحات هسته‌ای به کار گرفته شود. این اقدام می‌تواند تا حد زیادی نگرانی‌های غرب در مورد ذخایر ایران را کاهش دهد، هرچند که چنین توافقی تمامی راه‌های دستیابی به بمب را مسدود نمی‌کند.»
سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان گزارش نیویورک تایمز را تکذیب کرد.
احتمالا به دلیل زیاده‌خواهی‌های بی‌حد و حصر آمریکایی‌هاست که المانیتور از قول «رابرت اینهورن» (از کارشناسان هسته‌ای پیشین در دولت‌های باراک اوباما و بیل کلینتون) نوشت: «هیچ احتمالی برای دستیابی به یک توافق جامع تا ۲۴ نوامبر متصور نیستم. بهترین نتیجه‌ای که می‌تواند حاصل شود، رسیدن به توافق بر سر پارامترهای کلیدی یک معامله هسته‌ای و تعیین چند ماه زمان برای تنظیم جزئیات مربوط به آن پارامترها خواهد بود.»
اکونومیست با بیان موضوعاتی مانند ظرفیت غنی‌سازی، زمان‌بندی لغو تحریم‌ها، مدت توافق و حجم محدودیت‌ها علیه ایران می‌نویسد: پس از انقضای مهلتی که تعیین خواهد شد، ایران از حقوقی عادی همانند همه کشورهای امضاکننده پیمان «منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای»، «ان‌پی‌تی» بهره‌مند خواهد شد. غرب می‌خواهد توافق با ایران ۲۰ سال به طول بینجامد و تحریم‌ها مرحله به مرحله حذف شود. ایران هم خواستار لغو فوری تحریم‌هاست و می‌خواهد تعلیق آنها بیش از ۵ سال به طول نیانجامد.
به نوشته اکونومیست «موسسه کنترل سلاح» در واشنگتن و «گروه بحران بین‌الملل» توافقی سه مرحله‌ای را قابل پیش‌بینی می‌دانند؛ در مرحله نخست در یک دوره ۳ ساله نیمی از ظرفیت فعلی غنی‌سازی ایران مضمحل خواهد شد و دوره «برک اوت» یعنی ظرفیت تولید سوخت برای بمب را از دو و یا سه ماه کنونی به ۹ تا ۱۲ماه افزایش خواهد داد. در دو مرحله بعدی که تا سال ۲۰۳۱ امتداد خواهد داشت[!] ایران اجازه می‌یابد ظرفیت غنی‌سازی‌اش را بازسازی کند که به سختی به سطح فعلی خواهد رسید.
همزمان واشنگتن پست در گزارشی مدعی شد: مذاکرات ایران و آمریکا به کاهش فاصله بین طرفین بر سر تعداد سانتریفیوژهای تهران منجر شده است.
واشنگتن پست افزود: گفته می‌شود ایران درخواست خود را با داشتن ۲۲ هزار دستگاه سانتریفیوژ آغاز کرده و آمریکا محدودیت تعداد دو هزار دستگاه را برای ایران مطرح کرده است. گزارش‌ها از کاهش قابل توجه فاصله بین طرفین خبر می‌دهد. ایران اکنون ۹ هزار و ۴۰۰ دستگاه سانتریفیوژ فعال دارد که آمریکا گفته احتمالا سقف چهار هزار دستگاه فعال را برای سه تا پنج سال می‌پذیرد.
این روزنامه همچنین نوشت: بر اساس این گزارش، اگر ایرانی‌ها در مورد کاهش قابل توجه ذخیره اورانیوم با غنای بالای خود از نزدیک به ۱۰ هزار کیلوگرم تا چندصد کیلوگرم موافقت کنند، احتمالا آمریکا نیز در مورد تعداد سانتریفیوژها مصالحه خواهد کرد.(!)
از سوی دیگر روزنامه نیویورک تایمز مدعی شد ایران پذیرفته در صورت دستیابی به توافقی جامع، بخش زیادی از ذخایر اورانیوم غنی شده خود را به روسیه منتقل کند.
این روزنامه می‌افزاید: «بر اساس توافق ارائه شده، روس‌ها اورانیوم را به میله‌های سوختی مخصوص نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر تبدیل می‌کنند. اورانیوم در صورتی که به شکل میله‌های سوختی دربیاید، دیگر به سختی می‌تواند برای ساخت تسلیحات هسته‌ای به کار گرفته شود. این اقدام می‌تواند تا حد زیادی نگرانی‌های غرب در مورد ذخایر ایران را کاهش دهد، هرچند که چنین توافقی تمامی راه‌های دستیابی به بمب را مسدود نمی‌کند.»
سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان گزارش نیویورک تایمز را تکذیب کرد.
احتمالا به دلیل زیاده‌خواهی‌های بی‌حد و حصر آمریکایی‌هاست که المانیتور از قول «رابرت اینهورن» (از کارشناسان هسته‌ای پیشین در دولت‌های باراک اوباما و بیل کلینتون) نوشت: «هیچ احتمالی برای دستیابی به یک توافق جامع تا ۲۴ نوامبر متصور نیستم. بهترین نتیجه‌ای که می‌تواند حاصل شود، رسیدن به توافق بر سر پارامترهای کلیدی یک معامله هسته‌ای و تعیین چند ماه زمان برای تنظیم جزئیات مربوط به آن پارامترها خواهد بود.»
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
ارسال نظرات
ناشناس
۱۷:۲۳ - ۱۴ آبان ۱۳۹۳
شرمن اگر می‌خواهی شکر بخوری فکر چهار سال بعد کن که به غلط کردم افتادن نیفتی
پاسخ 
جدیدترین اخبار پربازدید ها
