فوتبال، تجارت است نه ورزش

پایگاه 598 - حسن نوروزی/ ورزش عبارت است از نوعی حرکات فيزيکی که موجب سلامتی انسان می شود. طبيعی است که اگر ورزش برای تندرستی باشد، بايد متناسب با سن، جنس، شغل و ساير خصوصيات آحاد مردم، تعريف شود. مثلاً ورزش يک فرد جوان با ورزش يک آدم سالخورده فرق دارد، و همين طور ورزش يک خانم باردار با يک طلبه يا يک کودک متفاوت است؛ بنابراين نمی توان نوعی خاصی از ورزش را برای عموم جامعه تجويز کنيم.

فوتبال حرفه ای امروز که اخبار و حوادث ريز و درشت آن، فکر و ذهن خيلی ها را درگير کرده، تجارت است نه ورزش. فوتباليست ها به عنوان يک کالا در ازای پول، بازی می کنند و حال و آينده شان را می فروشند و معمولاً پس از سی يا سی و پنج سالگی، فوتبال را کنار می گذارند. فوتبال برای تماشاگران يا بينندگانی که بر روی صندلی نشسته اند یا در خانه شان دراز کشيده اند هم استفاده ورزشی ندارد و موجب تندرستی آنها نمی شود. پس فوتبال حرفه ای کجايش ورزش است؟

فوتبال امروزی بخشی از نظام سرمايه داری است و دارای ساختار سياسی، فرهنگی و اقتصادی خاص خود است. ساختار فوتبال امروزی از طريق ايجاد حب و بغض و ميل و نفرت کاذب بين جوانان و مردم و ملت ها و از طريق نظام دادن به لهو و لعب، موجب می شود عده ای به سود و قدرت و شهرت برسند و چرخ تجارت عده ای تاجر يا دلال رسمی و غيررسمی بچرخد و عده ای هم سرگرم شوند و عده ای دلسوز هم خيال کنند که به دنيا و آخرت جامعه خدمت می کنند! علاوه بر اينکه فوتبال، اثرات منفی يا بازدارنده فرهنگی نيز دارد؛ مثل بی هويت شدن برخی از دوستداران آن يا الگوسازی های غيرفرهنگی، غفلت زایی و ... .

من فکر می کنم اخذ فوتبال حرفه ای از تمدن غرب، از سر اضطرار بوده و بايد چنين باشد؛ يعنی انقلاب اسلامی ناچار است در دوره گذار، از بين فرآورده های تمدن غرب، دست به گزينش بزند و مثل فوتبال حرفه ای (که می توان بخشی از مفاسدش را سانسور کرد) را گزينش کند و در کوتاه مدت و ميان مدت هم از آن استفاده کند و جامعه را از فرآورده های بدتر غرب دور نمايد، اما در درازمدت نمی توان به آن دل بست؛ چون هم چنانکه با بانک و بورس و ... نمی توان زمينه ساز عصر ظهور شد، با مثل فوتبال  (به عنوان يک وهم یا لهو منضبط) هم نمی شود. متأسفانه برای برخی، انگار تا کشف غطاء نشود، يعنی به برزخ نروند، متوجه نمی شوند که در بسياری از امور اين چنينی، دچار وهم و خرافه بودند و هيچکدام از آنها منشأ تکامل حقيقی تاريخ بشر نبوده و لذا دستشان را نمی گيرد.

لازم است تحول علمی و فرهنگی انقلاب اسلامی بايد به سمتی برود که جامعه اسلامی و صدا و سيما و ديگران، آرمان های تمدنی نظام را درک کنند و آماده کاستن از جايگاه فوتبال حرفه ای و بالابردن جايگاه امور مفيد ديگر شوند. بايد طرح نو ورزشی درانداخته شود. اصلاً چرا نبايد اين بحث را به کرسی های نظريه پردازی سپرد و انديشمندان متعهد ورزش، پا پيش بگذارند؟