مجیدی:در استودیو 90 اتفاقاتی افتاد که کنترل اعصابم را از دست دادم

به گزارش پایگاه 598 به نقل از جام، وقتی فرهاد مجیدی در برنامه این هفته 90، تیتر تاریخی 12 مهر 1377 "مجیدی: استقلالی‌ها رخصت، به پرسپولیس می‌روم" را با 16 سال تأخیر تکذیب کرد، بی‌درنگ پرتاب شدیم به 16 سال قبل ...

به همان غروب روز یازدهم مهرماه که فرهاد جوانکی بود 22 ساله و داشت با حرارت، درباره ناراحتی‌اش از استقلالی‌ها با یک خبرنگار گپ می‌زد.

آن روز كه فرهاد با اتومبیل خود همراه شهرام زمانی به دیدار علی پروین در نمایشگاه اتومبیل سورتمه رفت و گفت كه می‌خواهد پرسپولیسی شود... و سپس این صحبت ها را به آن خبرنگار گفت: «با پرسپولیسی‌ها حرف زدم اما نمی‌خواهم به پرسپولیس بروم. بیست میلیون تومان از استقلال طلب دارم و می‌خواهم مصاحبه کنم و بگویم یا پولم را بدهید و یا اگر طلب من را نمی‌پردازید، اجازه بدهید به پرسپولیس بروم.»

دقایقی بعد آن خبرنگار به تحریریه روزنامه اش رفت و با شور و حال حرف‌های فرهاد را برای سردبیر روزنامه که خدابیامرز ناصر احمدپور بود، تعریف کرد. وی مصاحبه را نوشت و تیتر زد "استقلالی‌ها اجازه بدهند به پرسپولیس بروم".

مرحوم احمدپور به آن خبرنگار گفت چون می‌خواهد موضوع را تیتر یک کند، فرهاد باید با خودش تماس بگیرد. به چند دقیقه نکشید که فرهاد تماس گرفت. فرهاد در تیم امید بهمن و منتخب تهران شاگرد احمدپور بود و معمولاً در مورد تصمیم‌های مهم فوتبالی‌اش با او مشورت می‌کرد.

آن شب فرهاد با احمدپور حرف زد و نتیجه‌اش شد همان تیتر تاریخی ... پس‌فردای آن روز هم وقتی این تیتر سر و صدا کرد، فرهاد به دفتر آن روزنامه رفت... همراه علی نظری جویباری، کمتر از روزنامه دلخور بود و بیشتر از یک هفته‌نامه استقلالی كه تیتر زده بود: "فرهاد به استقلال خیانت کرد"...

مجیدی مصاحبه دیگری انجام داد و این بار تیتر شد؛ "استقلالی‌ها رخصت ندادند، به پرسپولیس نرفتم!"

رابطه احمدپور با فرهاد همیشه خوب بود و به پشتوانه همین ارتباط هرگز تصور نمی شد، مجیدی تیتر یک 16 سال قبل روزنامه او را تکذیب کند.

وقتی زنده‌یاد احمدپور دار فانی را وداع گفت و فرهاد به مراسم ختمش نرفت، برخی در توجیه آن گفتند كه ایران نبوده و عذر موجهی دارد. اما شبی که در برنامه 90 اسم احمدپور آمد و مجیدی علاوه بر تکذیب تیتر روزنامه او، درگذشت احمدپور را تسلیت نگفت، تعجب ناظران به اوج رسید.

پیامكی به این مضمون به عادل فردوسی‌پور ارسال شد: «سلام عادل​جان، فرهاد خودش زنگ زد به ناصر احمدپور خدابیامرز و گفت تیتر بزن با اجازه استقلالی‌ها به پرسپولیس می‌روم که احمدپور تیتر زد استقلالی‌ها رخصت به پرسپولیس می‌روم... فرهاد دو روز بعد با نظری جویباری آمد و گفت از اول هم نمی‌خواستم به پرسپولیس بروم و 20 میلیون طلب داشتم و می‌خواستم پولم را زنده کنم...» عادل هم همین جمله‌ها را گفت و فرهاد این بار محکم‌تر از قبل منکر ماجرا شد.

خواستیم بنویسیم: «فرهاد جان مگر می‌شود شما شاگرد مکتب حجازی باشی و از آنهایی که برایت زحمت کشیدند - مثل ناصر احمدپور که مربی فوتبال تو و حامی رسانه‌ای‌ات بود - قدردانی نکنی؟!» كه مجیدی در تماس با ما مطالبی را گفت كه به نوعی دلجویی است: «در استودیو برنامه 90 اتفاقاتی افتاد که کنترل اعصابم را از دست دادم. اصلاً قصدم تکذیب تیتر 16 سال قبل نبود که اگر می‌خواستم این کار را انجام بدهم، همان موقع می‌کردم. الان هم خیلی ناراحتم بابت سلسله اتفاقاتی که در برنامه افتاد، تصاویری پخش شد که اصلاً جایش نبود و ذهن من به​هم ریخت.»

وی افزود: «می‌خواستم درگذشت زنده​یاد احمدپور را به خانواده‌اش تسلیت بگویم اما ذهنم آشفته شد، به حدی که حتی یادم رفت قادیکلا روستایی است در شهرستان قائم‌شهر و به اشتباه گفتم قادیکلا حومه ساری است. شما خودتان بگویید مگر می‌شود من زادگاه پدرم را فراموش کنم. من از این طریق از مردم قائم‌شهر بابت این اشتباه ناخواسته عذرخواهی می‌کنم.»

مجیدی ادامه داد: «خودم پسوند قادیکلایی دارم و پدرم قائم‌شهری است. آدمی نیستم که روی اشتباه خودم پافشاری کنم حتی درباره جهانبخش هم دیدید که وقتی متوجه اشتباهم شدم، عذرخواهی کردم.»

با مجیدی درباره آن تیتر قدیمی هم حرف زدیم و خاطرات آن روز را مو به مو تعریف کردیم که گفت؛ «از آن دوران 16 سال گذشته و حالا که با ذکر جزئیات موضوع را یادآوری کردید، یک چیزهایی به ذهنم آمد. یادم می‌آید همان زمان از این که برای مصاحبه‌ام تیتر زدید استقلالی‌ها رخصت، به پرسپولیس می‌روم دلخور بودم اما هرگز تکذیب نکردم. یکی، دو روز بعدش هم گفتم حرفم این بود که استقلالی‌ها به من اجازه بدهند به خاطر مشکلات مالی بروم ولی آنها اجازه ندادند و من ماندم.»

فرهاد تأکید کرد: «دوست نداشتم این اتفاقات رخ بدهد اما برنامه 90 به سمتی رفت که گارد ایجاد شد. برنامه زنده بود و من هم برای دقایقی ناراحت شدم و ذهنم آشفته شد. دوست ندارم کسی از من ناراحت باشد.»

گاهی اوقات باید به توضیحات قانع شد!