روزنامه نیویورک تایمز نوشت:'اوپک' امروز یک ببر کاغذی بیش نیست و انقلاب سنگ های نفت زا در آمریکای شمالی، مرگ قابل پیش بینی این سازمان را تسریع کرده است.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از اکونیوز ؛ 'جو نوسه را' (Joe Nocera ) نویسنده و روزنامه نگار اخبار تجاری این
روزنامه آمریکایی در مقاله خود می نویسد: 54 سال قبل سازمان کشورهای صادر
کننده نفت'اوپک' با هدف تحکیم مواضع این کشورها در تعامل با شرکت های بین
المللی و بزرگ نفتی تاسیس شد.
13 سال بعد در این سازمان تحریم نفتی اعراب آغاز شد که اثرات بسیار تاثیر گذاری نه تنها بر بازار انرژی جهان داشت بلکه نظم نوینی را در جهان برقرار ساخت.
این تحریم فقط در آمریکا یک کمبود فوق العاده شدید نفت در سراسر کشور را به بار آورد و قیمت نفت و فرآورده های نفتی را در این کشور به شدت گران کرد و باعث تشکیل صف های طولانی مقابل ایستگاه های پمپ بنزین و گاز شد. در مدتی که تحریم برقرار بود قیمت نفت از بشکه ای 3 دلار به 12 دلار افزایش یافت.
شاید مهم ترین اثر این تحریم را بتوان نه گران شدن قیمت نفت در کشورهای وارد کننده نفت بلکه نظم جدیدی دانست که این پدیده بر جهان تحمیل کرد.
این تحریم شرایط جدید ژئوپولیتیک در جهان ایجاد کرد که منجر شد به اینکه 'اوپک' به زور کنترل تولید نفت و قیمت گذاری آن در جهان را که تا آن زمان در اختیار شرکت های بزرگ بین المللی نفتی بود، بدست گیرد.
این تحول، طلیعه افزایش ناگهانی قیمت نفت بود.
پیرامون این موضوع ' امی مایرز جاف' Amy Myers Jaffe و 'اد مورس' Ed Morse دو صاحب نظر نفت و استاد دانشگاه های آمریکا سال گذشته با انتشارمقاله ای در نشریه ' فارین پالیسی' به نکات ظریفی اشاره کرده اند.
در این مقاله که به مناسبت چهلمین سال تاسیس'اوپک' منتشر شده بود توضیح داده شده است که در بدو امر مقرر شده بود جلسات اوپک سالی دو بار با حضور وزرای نفت همه کشورها ی عضو تشکیل شود تا آینده و سیاست گذاری ها در زمینه نفت انجام گیرد و در مورد افزایش و یا کاهش تولید نیز تصمیم گیری شود.
همواره در میان اعضای این سازمان تقلب و ریاکاری وجود داشته است اما با همه این اوصاف؛ به طور معمول یک انضباط کافی در سیاست گذاری های آن مشاهده شده است تا قیمت ها کم و بیش در حد نصاب دلخواه سازمان حفظ شود.
این دو کارشناس نفتی در مقاله شان تصریح می کنند چنانچه امریکا در بازار جهانی نفت کارت خود را به درستی بازی دهد تسلط اوپک بر بازار نفت جهان به اتمام خواهد رسید و امکان دارد هم اینک نیز آن روز فرا رسیده باشد.
طبق پیش بینی این دو صاحب نظر نفتی اوپک تا 50 سال دیگر زنده نخواهد ماند و شاید اصلا عمر او کفاف 10 سال دیگر را هم ندهد.
امروز حصول توافق در اوپک یک کار بسیار سخت است.
سال گذشته که مقاله یادشده در 'فارین پالیسی' منتشر شد نفت بشکه ای 100 دلار به فروش می رسید اما امروز قیمت آن به بشکه ای زیر 80 دلار رسیده و از ماه ژوئن شاهد 25 درصد کاهش بوده است.
زمانی در گذشته نفت بشکه ای زیر 80 دلار برای اعضای اوپک یک رضایتمندی به حساب می آمد اما آن دوران بسر آمده است. نیازهای بودجه ای کشورهای عضو ایجاب می کند قیمت نفت بالا بماند.
به عنوان نمونه نیازهای بودجه ای ونزوئلا ایجاب می کند نفت را بالای بشکه ای 100 دلار بفروشد.
ظهور'بهار عربی' در کشورهای عربی موجب شد تا شماری از اعضای برجسته 'اوپک' شامل عربستان و امارات طرح های هزینه بر خود را که نیاز به افزایش بودجه کل کشور داشت به اجرا در آورند تا جمعیت معترض کشور را راضی نگاه دارند.
طبق اعلام 'صندوق بین المللی پول' به عنوان نمونه کشور امارات برای تامین الزامات بودجه ای خود نیاز دارد نفت را بالای بشکه ای80 دلار بفروشد. امارات در سال 2008 با نفت بشکه ای 25 دلار هم این نیازش برطرف می شد.
چندی پیش ونزوئلا خواستار تشکیل نشست اضطراری اوپک شد تا راجع به کاهش تولید بحث شود. ایران هم اعلام کرد که تشکیل یک چنین نشستی ضرورت ندارد.عربستان که همواره دغدغه اش این بوده بازار نفت خود را از دست ندهد اعلام کرده است که همچنان به تولید بیشتر صرف نظر از نیازهای اعضای اوپک ادامه خواهد داد.
نشست آتی اوپک قرار است اواخر نوامبر برگزار شود اما بعید به نظر می رسد شاهد توافقی باشد.
چه شد که اوپک به این روز افتاد و اینقدر هرج و مرج در آن حاکم شد؟
یکی از عوامل این آشفتگی، عرضه بیش از تقاضاست. اوپک دیگر کنترلی بر عرضه ندارد. تقاضای جهانی برای نفت دچار رکود است.
رشد اقتصاد چین کند شده و به تبع آن ولع این کشور برای نفت هم تنزل پیدا کرده است.
ژاپن هم رویکردش به سمت مصرف گاز طبیعی و انرژی هسته ای رو به فزونی گذارده است.
و اما مهمترین عامل انقلاب در تولید نفت از سنگ های رستی (رسی) در آمریکای شمالی است. این پدیده کاملا بازار عرضه و تقاضا را دستخوش تحول کرده است. از سال 2008 تولید نفت در امریکا بیش از 60 درصد افزایش یافت و به 3 میلیون بشکه در روز رسید.
ظرف چند سال آینده امریکا بازار نفت را از عربستان و روسیه تصاحب خواهد کرد و به بزرگ ترین تولید کننده نفت در جهان بدل خواهد شد.
هزینه اکتشاف و تولید نفت و گاز از سنگ های رستی و صخره های سخت زمین شناسی روند نزولی دارد و حتی در سالهای پیش رو با یک افت شدید مواجه خواهد بود. به عبارتی دیگر با این شرایط، صنعت انرژی امریکا بسیار راحت تر از اعضای اوپک توان ایستادگی مقابل افت بیشتر قیمت ها را خواهد داشت.
به گفته دو کارشناس مزبور؛ اوپک امروز یک نیروی بی رمق است.
طبق نظر این دو کارشناس نفتی، امکان دارد حوادثی نظیر حمله و یا بمباران میادین نفتی بار دیگر در بازار عرضه وقفه ایجاد کند. اما اگر این اتفاق نیفتد آنچه را که سال ها منتظر آن بودیم اتفاق خواهد افتاد و این پدیده مرهون انقلابی است که سنگهای نفت زا آن را آفریده اند.
اوپک امروز یک ببر کاغذی بیش نیست.
13 سال بعد در این سازمان تحریم نفتی اعراب آغاز شد که اثرات بسیار تاثیر گذاری نه تنها بر بازار انرژی جهان داشت بلکه نظم نوینی را در جهان برقرار ساخت.
این تحریم فقط در آمریکا یک کمبود فوق العاده شدید نفت در سراسر کشور را به بار آورد و قیمت نفت و فرآورده های نفتی را در این کشور به شدت گران کرد و باعث تشکیل صف های طولانی مقابل ایستگاه های پمپ بنزین و گاز شد. در مدتی که تحریم برقرار بود قیمت نفت از بشکه ای 3 دلار به 12 دلار افزایش یافت.
شاید مهم ترین اثر این تحریم را بتوان نه گران شدن قیمت نفت در کشورهای وارد کننده نفت بلکه نظم جدیدی دانست که این پدیده بر جهان تحمیل کرد.
این تحریم شرایط جدید ژئوپولیتیک در جهان ایجاد کرد که منجر شد به اینکه 'اوپک' به زور کنترل تولید نفت و قیمت گذاری آن در جهان را که تا آن زمان در اختیار شرکت های بزرگ بین المللی نفتی بود، بدست گیرد.
این تحول، طلیعه افزایش ناگهانی قیمت نفت بود.
پیرامون این موضوع ' امی مایرز جاف' Amy Myers Jaffe و 'اد مورس' Ed Morse دو صاحب نظر نفت و استاد دانشگاه های آمریکا سال گذشته با انتشارمقاله ای در نشریه ' فارین پالیسی' به نکات ظریفی اشاره کرده اند.
در این مقاله که به مناسبت چهلمین سال تاسیس'اوپک' منتشر شده بود توضیح داده شده است که در بدو امر مقرر شده بود جلسات اوپک سالی دو بار با حضور وزرای نفت همه کشورها ی عضو تشکیل شود تا آینده و سیاست گذاری ها در زمینه نفت انجام گیرد و در مورد افزایش و یا کاهش تولید نیز تصمیم گیری شود.
همواره در میان اعضای این سازمان تقلب و ریاکاری وجود داشته است اما با همه این اوصاف؛ به طور معمول یک انضباط کافی در سیاست گذاری های آن مشاهده شده است تا قیمت ها کم و بیش در حد نصاب دلخواه سازمان حفظ شود.
این دو کارشناس نفتی در مقاله شان تصریح می کنند چنانچه امریکا در بازار جهانی نفت کارت خود را به درستی بازی دهد تسلط اوپک بر بازار نفت جهان به اتمام خواهد رسید و امکان دارد هم اینک نیز آن روز فرا رسیده باشد.
طبق پیش بینی این دو صاحب نظر نفتی اوپک تا 50 سال دیگر زنده نخواهد ماند و شاید اصلا عمر او کفاف 10 سال دیگر را هم ندهد.
امروز حصول توافق در اوپک یک کار بسیار سخت است.
سال گذشته که مقاله یادشده در 'فارین پالیسی' منتشر شد نفت بشکه ای 100 دلار به فروش می رسید اما امروز قیمت آن به بشکه ای زیر 80 دلار رسیده و از ماه ژوئن شاهد 25 درصد کاهش بوده است.
زمانی در گذشته نفت بشکه ای زیر 80 دلار برای اعضای اوپک یک رضایتمندی به حساب می آمد اما آن دوران بسر آمده است. نیازهای بودجه ای کشورهای عضو ایجاب می کند قیمت نفت بالا بماند.
به عنوان نمونه نیازهای بودجه ای ونزوئلا ایجاب می کند نفت را بالای بشکه ای 100 دلار بفروشد.
ظهور'بهار عربی' در کشورهای عربی موجب شد تا شماری از اعضای برجسته 'اوپک' شامل عربستان و امارات طرح های هزینه بر خود را که نیاز به افزایش بودجه کل کشور داشت به اجرا در آورند تا جمعیت معترض کشور را راضی نگاه دارند.
طبق اعلام 'صندوق بین المللی پول' به عنوان نمونه کشور امارات برای تامین الزامات بودجه ای خود نیاز دارد نفت را بالای بشکه ای80 دلار بفروشد. امارات در سال 2008 با نفت بشکه ای 25 دلار هم این نیازش برطرف می شد.
چندی پیش ونزوئلا خواستار تشکیل نشست اضطراری اوپک شد تا راجع به کاهش تولید بحث شود. ایران هم اعلام کرد که تشکیل یک چنین نشستی ضرورت ندارد.عربستان که همواره دغدغه اش این بوده بازار نفت خود را از دست ندهد اعلام کرده است که همچنان به تولید بیشتر صرف نظر از نیازهای اعضای اوپک ادامه خواهد داد.
نشست آتی اوپک قرار است اواخر نوامبر برگزار شود اما بعید به نظر می رسد شاهد توافقی باشد.
چه شد که اوپک به این روز افتاد و اینقدر هرج و مرج در آن حاکم شد؟
یکی از عوامل این آشفتگی، عرضه بیش از تقاضاست. اوپک دیگر کنترلی بر عرضه ندارد. تقاضای جهانی برای نفت دچار رکود است.
رشد اقتصاد چین کند شده و به تبع آن ولع این کشور برای نفت هم تنزل پیدا کرده است.
ژاپن هم رویکردش به سمت مصرف گاز طبیعی و انرژی هسته ای رو به فزونی گذارده است.
و اما مهمترین عامل انقلاب در تولید نفت از سنگ های رستی (رسی) در آمریکای شمالی است. این پدیده کاملا بازار عرضه و تقاضا را دستخوش تحول کرده است. از سال 2008 تولید نفت در امریکا بیش از 60 درصد افزایش یافت و به 3 میلیون بشکه در روز رسید.
ظرف چند سال آینده امریکا بازار نفت را از عربستان و روسیه تصاحب خواهد کرد و به بزرگ ترین تولید کننده نفت در جهان بدل خواهد شد.
هزینه اکتشاف و تولید نفت و گاز از سنگ های رستی و صخره های سخت زمین شناسی روند نزولی دارد و حتی در سالهای پیش رو با یک افت شدید مواجه خواهد بود. به عبارتی دیگر با این شرایط، صنعت انرژی امریکا بسیار راحت تر از اعضای اوپک توان ایستادگی مقابل افت بیشتر قیمت ها را خواهد داشت.
به گفته دو کارشناس مزبور؛ اوپک امروز یک نیروی بی رمق است.
طبق نظر این دو کارشناس نفتی، امکان دارد حوادثی نظیر حمله و یا بمباران میادین نفتی بار دیگر در بازار عرضه وقفه ایجاد کند. اما اگر این اتفاق نیفتد آنچه را که سال ها منتظر آن بودیم اتفاق خواهد افتاد و این پدیده مرهون انقلابی است که سنگهای نفت زا آن را آفریده اند.
اوپک امروز یک ببر کاغذی بیش نیست.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
