اعدام شیخ نمر و سکوت مجامع حقوق بشری

کمی ساده اندیشی است اگر از مجامع و سازمان هایی همچون موسسه غیر دولتی وودرو ویلسون, کمیساریای عالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد ,اتحادیه ضد افترا, دیدبان حقوق بشر و یا گزارشگران بدون مرز که ساخته و پرداخته دنیای غرب است انتظار داشته باشیم که در اعتراض به حکم اعدام  شیخ نمر حرکتی انجام دهند ولی....
از باب اینکه یکبار دیگر ماهیت اصلی این سازمان ها وسیاست های یک بام ودو هوای آنها برای خوانندگان روشن شود به طرح چند سوال در این زمینه می پردازیم.
بر اساس آنچه که سابقه فعالیت چند ساله اخیر این استاد علوم دینی نشان میدهد و براساس آنچه که دولت عربستان در کیفرخواست این عالم دینی ذکر کرده است هیچ اثری از واکنش مسلحانه و خشونت بار دیده نمی شود و ایت الله نمر  همواره معتقد به حفظ ارامش و پرهیز از خشونت بوده است و اساسا جنس صحبت های شیخ نمر بیان عقیده و اعتراض کلامی به شرایط شیعیان در عربستان است بنابر این طبیعی است که سازمان ها و مجامع بین الملی که دفاع از ازادی بیان را سرلوحه اهداف خود میدانند به این سوال پاسخ دهند که چرا در هنگام دستگیری و پس از صدور حکم اعدام برای این شخصیت علمی هیچ واکنش قابل توجهی از سوی  این مجامع در دنیا مشاهده نمی شود؟
مگر نه این است که آیت الله نمر به لحاظ رتبه بندی علمی از اساتید برجسته علوم دینی در محافل علمی به شمار می رود بنابراین چگونه است که صدور حکم اعدام برای یک استاد علوم دینی با واکنش مراکز آکادمیک و دانشگاهی در کشورهای مدعی آزادی بیان مواجه نمی شود ؟ اگر چه در داخل کشور نیز هنوز آنطور که باید و شاید اقدام شایسته ای در این خصوص انجام نشده است .
نکته قابل توجه دیگر این است که صدور حکم اعدام علیه آیت الله نمر تنها گوشه ای از فشاری است که در طی سال های گذشته بر شیعیان ساکن عربستان وارد شده است به طوری که ساکنین سه منطقه محل اجتماع شیعیان یعنی استان قطیف، الاحنسی و دمله از لحاظ امکانات |آموزشی و بهداشتی و عمرانی در وضعیت اسف باری به سر می برند و شیعیان بدون کمترین گناهی  توسط رژیم آل سعود سر از زندان های مخوف ال سعود در می آورند و هیچ مرجع و محفل حقوق بشری تا کنون از سرنوشت و وضعیت آنها گزارشی را منتشر نکرده است. شدت فشار بر شیعیان درحدی است که ساکنین مناطق شیعه نشین در مکه و مدینه از حجاج و زائرین شیعی دیگر کشورها عاجزانه درخواست می کنند که کسی به دیدن آنها نرود چراکه بازدید از این مناطق و سرکشی به مساجد انها نیز عواقب دردناکی را برای شیعیان به دنبال دارد.
نکته قابل توجه دیگر بی تفاوتی این سازمان ها و محافل بین المللی نسبت به تبعاتی است که در نتیجه اجرای این حکم دامنگیر منطقه خواهد شد چراکه شواهد و قرائن و همچنین اعتراضات گسترده ای که توسط خطبای شیعه و سنی صورت گرفته است  نشان میدهد که اجرای حکم اعدام عواقب و صدمات غیر قابل پیش بینی برای حکومت عربستان در پی خواهد داشت به طوری که  براساس آنچه که هواداران شیخ نمر تاکنون اعلام کرده اند در صورت اجرای این حکم هیچ سعودی و هیچ مکان وابسته به عربستان در منطقه در امان نخواهد بود و این به معنای اغاز یک دور جدید از اعتراضات و اقدامات خشونت بار حکومت آل سعود علیه مخالفین و خصوصا شیعیان در این کشور خواهد بود.
در پایان متذکر میشویم صدور حکم اعدام برای ایت الله نمر هیچ گونه توجیهی از منظر قوانین و اصول حقوق بشر ندارد و تنها نشان دهنده گوشه ای از ظلم و ستمی است که در این کشور بر علیه شیعیان در جریان است بنابر این شایسته است رسانه های کشور های اسلامی با مخاطب قرار دادن دبیر کل سازمان ملل و همه سازمان های مدافع حقوق بشر که فلسفه وجودیشان دفاع از حقوق بشر است لغو این حکم ظالمانه را به صورت مجدانه پیگیری نمایند.