به گزارش پایگاه 598 به نقل از جهان، اگر بیننده تلویزیون باشید
و ندانید آنچه میبینید متعلق به شبکههای صدا و سیمای جمهوری اسلامی است
یا یکی از کشورهای عربی دور و اطراف (و البته صدای تلویزیون هم قطع باشد)،
شما به سختی متوجه خواهید شد که تبلیغات پخششده مربوط به چه کشوری است؛
زنان جوان و بزککرده، لبخندزنان و پُر ادا و اطوار، با لباسهایی به
رنگهای تند و شاد (و موهایی کاملا پوشاندهشده) و فعال و پرتحرک و در کنار
مردان، در نماهایی نیمهنزدیک و بسته، مرتبا نمایش داده میشوند و
کالاهایی را تبلیغ میکنند که با مصرف بیشتر آنها، کانون خانواده گرمتر
خواهد شد!
در نیمه دوم دهه هفتاد که بازار رنگیننامههای مطبوعاتی
داغ شده بود و هر روز عکس دُرشت چهرهای زنانه، روی جلد مجلات و
روزنامهها نقش میبست، قانونی در مجلس شورای اسلامی در ۲۵ مرداد ۷۷ به
تصویب رسید که طی آن یک بند و یک تبصره به ماده شش قانون مطبوعات (که
بیانگر خطوط قرمز است) بدین نحو اضافه شد: استفاده ابزاری از افراد (اعم
از زن و مرد) در تصاویر و محتوی، تحقیر و توهین
به جنس زن، تبلیغ تشریفات و تجملات نامشروع و غیرقانونی.
در
دستورالعمل تولید آگهیهای رادیویی و تلویزیونی که به وسیله اداره کل
بازرگانی صدا و سیما تهیه شده و در اختیار سازندگان و سفارشدهندگان
آگهیها هم قرار میگیرد، این موارد آمده است:
• زن در نظام مقدس
اسلامی از موقعیت ویژه ای برخوردار است... لذا استفاده از خانمها در
آگهیهای رادیو تلویزیونی مستلزم اعمال دقتهای خاصی است و باید جایگاه زن
مسلمان و شئون او مد نظر باشد.
• حضور خانمها و دختر خانمها در
آگهیهای رادیو تلویزیونی در صورت اقتضاء موضوع مورد آگهی، بدون آرایش و با
رعایت کامل حجاب اسلامی امکان پذیر است.
• حضور خانمها در آگهیهایی که وضعیت کالا و مصارف آن با نقش خانمها بستگی نداشته باشد مجاز نیست.
خب
کافی است این آییننامهها و قوانین را با حال و روز امروز پخش آگهی در
تلویزیون مقایسه کنید؛ نه به آگهیهای ابتدای دهه هفتاد و نه به این
آگهیها. کار بدانجا رسیده که در برخی موارد کلیپهای مشهور خوانندگان روز
دنیا دقیقا کپیبرداریشده و در تبلیغات تلویزیونی به نمایش در میآیند.
نگارنده
بنای شرح و تفصیلدادن به این بحث را ندارد و البته جای خوشوقتی است که
بعد از حدود یکسال، رئیس رسانه ملی تصمیم گرفت در جهت اجرای قانون و
اقدامی خیرخواهانه، مانع از تداوم تبلیغ کالاها در برنامههای کودک شود.
اکنون و در آستانه تغییرات پراهمیت این رسانه، کاملا ضروری است تا نحوه
اجراییسازی راهبردهای کلان سیما در زمینه آگهیهای بازرگانی مورد بازنگری
جدی قرار گیرد و بیش از این اجازه داده نشود تا حریم عفت و حیای عمومی،
مخدوش شود.
آگهیها از پُربینندهترین بخشهای برنامههای
تلویزیونیاند و باید بهشدت مراقبت کرد مبادا آنها از جاذبههای کاذب
برای بالابردن اثرگذاریشان بهره بگیرند.