به گزارش پایگاه 598 به نقل از دنیای اقتصاد ؛ دفتر برنامهريزي و اقتصاد مسكن وزارت راهوشهرسازي اعلام كرد: طول زمان
انتظار براي خانهدار شدن در ايران در فاصله سالهاي 89 تا 91 به بيشترين
حد در مقايسه با سالهاي قبل رسيد طوري كه در سال91، شاخص دسترسي مسكن به
36سال افزايش پيدا كرد به اين معني كه اگر خانوار ايراني در دهك متوسط
درآمد، همه درآمد سالانه خود را براي خريد مسكن پسانداز كند و مخارج و
هزينههاي ديگري نداشته باشد، ظرف 12 سال ميتواند خانهدار شود. اين در
حالي است كه نرخ طبيعي پسانداز مسكن معادل يكسوم درآمد است و در اين
صورت، شاخص دسترسي به 36سال ميرسد. اين شاخص در سال 76 معادل 15 سال بود
اما در سال 79 كاهش پيدا كرد و به 12 سال رسيد، سپس در سال 84 مجددا به 17
سال افزايش يافت و هماكنون نيز شاخص به 36 سال رسيده است. وزارتخانه،
كمترين دوره انتظار براي خانهدار شدن در 20 سال اخير را متعلق به سال79 و
بيشترين زمان انتظار را مربوط به سال91 ميداند.