به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبرنامه دانشجویان ایران: غلامحسین کرباسچی در تازه ترین اظهارنظرش در قالب سرمقاله هفته نامه، صدا ارگان حزب کارگزاران خبر از حذف عارف از محوری اصلاح طلبان داده است. به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری آریا،دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی در سرمقاله اش اعلام کرده که باید محور خاتمی ،هاشمی روحانی و ناطق باید برای انتخابات مجلس شکل بگیرد.
کارگزاران که در واقع بدنه سیاسی هاشمی رفسنجانی است با نادیده گرفتن نقش
محمدرضا عارف در انتخابات سال 92همچنان بر استفاده از مدل انتخابات 24خرداد
برای انتخابات مجلس اصرار دارد .به این معنا که اصلاح طلبان حتما با بخشی
از اصولگرایان ائتلاف کرده و حتی در راس افراد خود از چهره های همان جناح
قرض بگیرد. پیش از این نیز روزنامه آرمان که نزدیک به هاشمی رفسنجانی است
انتقادات تندی را نسبت به حرکات سیاسی محمدرضا عارف منتشر کرده بود. با
چنین تفاسیری حالا باید منتظر مهمترین تصمیم محمدرضا عارف پس از ماجرای
کناره گیری اش از انتخابات باشیم. اینکه آیا او به محور طراحی شده کرباسچی
می پیوندد یا ترجیح می دهد از تشکیلات بزرگ خود که در سراسر کشور فعال است
تحرکاتش را به صورت مستقل به همراه دیگر چهره های اصلاح طلب ادامه دهد؟
سرنوشت یک کاندیدا
وقتی نام نامزدهای تایید صلاحیت شده از سوی شورای نگهبان برای انتخابات
ریاست جمهوری یازدهم اعلام شد فقط محمدرضا عارف بود که از جناح اصلاح طلبان
مجوز حضور در مهمترین رقابت سیاسی نظام را دریافت کرده بود.
به گزارش خبرنگار سیاسی آریا ، او سخنرانی های فراوانی کرد ، به شهرهای
مختلفی رفت و تا لحظه آخر همچنان امیدوار بود که جناح «بی سامان» اصلاح طلب
او را به عنوان کاندیدای تحت حمایت خود اعلام کرده و سرمایه اجتماعی اش را
به سمت او سوق دهد. حرف و حدیث ها بسیار بود اما بالاخره چند دقیقه مانده
به اجرای یکی از همایش های انتخاباتی ، به او خبر دادند که سید محمد خاتمی
قصد مکالمه تلفنی با او را دارد. آن تماس به هر دلیلی برقرار نشد اما تلاش
های رییس دولت اسبق پایانی نداشت . کار تا آنجا پیش رفت که در انتهای شب
مرقومه ای با امضای سید محمد خاتمی به دست محمدرضا عارف رسید. نامه ای که
محتوایش این بود :«عرصه رقابت را ترک کن».
صرف نظر از اینکه در آن شب پرماجرا بر محمدرضا عارف چه گذشت و چه صحبت
هایی میان او و مشاوران و مسولان ستاد انتخاباتی اش رد و بدل شد ،طبیعت
رفتاری معاون اول دولت خاتمی این نبود که از خواسته تشکیلاتی رییس سابقش
بگذرد.
حالا دیگر او کاندیدا نبود.
حسن روحانی مورد اجماع قرار گرفت،سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان به سمت او
شیفت شد و تحولات پی در پی انتخاباتی هم در نهایت روانه پاستورش کرد.
حالا همه منتظر بودند عارف یا وزیر شود یا معاون اول. زمان گذشت ؛ شعارهای
«روحانی یادت باشه ؛ عارف باید باشه » فرجامی پیدا نکرد و محمد رضاعارف
همچنان خارج از قدرت رسمی باقی ماند.
اکنون او می گفت که نگاهش به پارلمان دهم دوخته شده است.محمد رضا عارف
همان زمان در اظهار نظری گفته بود: « حتما حتما و محکم در انتخابات مجلس
آینده حضور خواهم داشت.»
او همچنین گفته بود:« اصلاح طلبان در انتخابات مجلس آینده باید با برنامه
وارد عرصه انتخابات شوند و با همگرایی میان جریانهای مختلف اصلاحطلبی و
دوری از تفرقه و چند دستگی در اندیشه پیروزی قاطع در انتخابات مجلس
باشند.»
سخنرانی و مصاحبه یکی پس از دیگری . کناره گیری او به درخواست اصلاح
طلبان برای اجماع روی حسن روحانی این انتظار را تقویت می کرد که تصمیم
سازان اصلاح طلب او را به عنوان گزینه اصلی سرلیستی انتخابات مجلس معرفی
کنند.
واکنش ها اما به گونه ای دیگر رقم خورد. اصلاح طلبان، خصوصا کارگزارانی ها
جور دیگری به انتخابات مجلس نگاه کردند .آنها بیش از اینکه افق نگاهشان به
محمد رضا عارف دوخته باشد چشم به پاسخ مثبت علی اکبر ناطق نوری و یا فردی
مانند او دوخته شده است.
کرباسچی پیش از این گفته بود :«احزاب اصلاح طلب از روش های سیاسی معقول و
فعال تر برای انتخابات مجلس استفاده می کنند و بعید نیست با توجه به سابقه
ناطق نوری و مجموعه گرایش اصلاح طلبان، اجماع بر روی ناطق صورت بگیرد. »
کرباسچی در مورد وضعیت محمد رضا عارف در صورت کاندیداتوری ناطق نوری گفته
بود : « عارف از نیروهای خوبی است که تجربه معاون اجرایی و وزارت را در
کارنامه خود دارد و در مجلس می تواند نقش خوبی ایفا کند، اما این بحث نیست
که یا عارف در انتخابات مجلس حضور داشته باشد و یا ناطق نوری؛ به هر حال
مجلس 290 کرسی دارد و همه شخصیت های خوب و توانمند می توانند در آن حضور
داشته باشند و این انتخابات مجلس می تواند این شخصیت ها را جمع کند.»
همسو با او سعید حجاریان هم چنین عقیده ای داشت :«تا زمان انتخابات آتی
مجلس زمان زیادی باقی است اما من معتقدم باید مجلس دهم شبیه مجلس پنجم شود
یعنی اقلیت قوی و تأثیرگذار از اصلاحطلبان وارد مجلس شوند و با توجه به
شرایط موجود، چنین چیزی قابل قبول و راضیکننده خواهد بود. در مجلس پنجم،
کارگزاران فراکسیونی قوی بودند. به نظر من حضور آقای ناطق نوری در مجلس
بعدی بسیار مؤثر خواهد بود و من از حضور چنین نیروهایی در مجلس بعدی
استقبال میکنم اما خود آقای ناطق گفته است که در انتخابات شرکت
نمیکند.هماکنون در شورای شهر هم نیروهای اصلاحطلب خوبی حضور دارند که
حاکمیت بر روی آنها حساسیت نداشت. آنها اصلاحطلبان جوانی بودند که مورد
حمایت شخصیتهای محبوب اصلاحطلب هم قرار گرفتند. در انتخابات مجلس هم
میتوان بر نیروهای جوان اصلاحطلب سرمایهگذاری کرد و با حمایت رهبران
جریان اصلاحطلب آنها را به مجلس بعدی فرستاد.»
این اظهار نظرها اگر چه با واکنش عارف و برخی نزدیکان او مواجه شد اما یک
واقعیت را روشن ساخت :«محمد رضا عارف برای اصلاح طلبان همچنان در موقعیت
اردیبهشت و خرداد 92 حضور دارد ؛ به یک معنا او هنوز تنها گزینه یا گزینه
قطعی نیست»
باید دید که آیا صبر سیاسی محمدرضا عارف دنباله دار خواهد بود و یا اینکه او ترجیح می دهد زمان را بیش از این از دست ندهد.