به گزارش پایگاه 598 به نقل از دنیای اقتصاد ؛ خرداد ماه سال 93شهرداری تهران با قرارگاه خاتمالانبیاء تفاهمنامهای 20
هزار میلیارد تومانی منعقد کرد تا بخش اعظمی از پروژههای عمرانی شهر توسط
سپاه انجام شود، موضوعی که سبب اعتراض برخی از اعضای شورای شهر تهران به
دلیل انحصاری شدن انعقاد قراردادهای پروژههای عمرانی پایتخت شد.
غلامرضا
انصاری، عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران یکی از مخالفان این
تفاهمنامه میگوید: باید رقابت و توسعه بخشهای خصوصی در سطح شهر تهران
مدنظر قرار گیرد و قطعا شورای شهر اجازه نخواهد داد خارج از برنامه پنج
ساله فعالیتی انجام شود، چراکه بهرهوری و کاهش قیمت تمام شده پروژهها
مدنظر است و این موضوع تنها با ایجاد رقابت قابل اجراست.
این حرف و
حدیثها در سطح ملی و محلی ادامه داشت تا سردار عبادالله عبداللهی، فرمانده
قرارگاه سازندگی خاتمالانبیا(ص) در واکنش به انتقادها به یکی از
خبرگزاریها میگوید: ما اگر کاری بر زمین مانده باشد انجام میدهیم. گاهی
برخی پروژهها بوده که دیگران میتوانستند انجام دهند و ما حتی در مناقصه
آن هم شرکت نکردیم. به گفته عبداللهی کیفیت، سرعت و قیمت از مولفههای
قرارگاه خاتمالانبیاء در اجرای پروژهها است.
اما ابوالفضل قناعتی، عضو
شورای شهر تهران درباره تمایل شهرداری برای واگذاری پروژههای کلان به این
قرارگاه میگوید: معمولا کارفرمایان علاقه دارند با پیمانکارانی کار کنند
که از بنیه مالی خوبی برخوردار باشند تا اگر به مشکلی در جریان کار
برخوردند، پروژه به دلیل مشکلات مالی و تجهیزاتی متوقف نشود.
او ادامه
میدهد: اگر در پروژهای مانند صدر کار با سرعت پیش نمیرفت و پیمانکار
برای مشکلاتی که در هر پروژه عمرانی وجود دارد کار را به آرامی انجام
میداد مشکلات زیادی برای ساکنان محل به وجود میآمد اما این پل در
کوتاهترین زمان احداث شد.
قناعتی ارزانتر بودن قیمتهای قرارگاه را
نسبت به سایر پیمانکاران دلیل دیگر جذابیت همکاری شهرداری تهران با این
قرارگاه عنوان میکند و میگوید: به دلیل پشتوانههای مالی این نهاد،
قرارگاه با هزینههای بسیار پایینتری پروژهها را به سرانجام میرساند.
او
این نکته را هم یادآوری میکند که سپاه دو نوع بودجه دارد؛ یکی بودجه دفاع
و دیگری سازندگی و هیچگاه ریالی از بودجه دفاعی صرف پروژههای عمرانی
نمیشود، بلکه موسسات زیرمجموعه در این سالها به دلیل پروژهها و
فعالیتهایی که انجام دادهاند، بنیه مالی قوی پیدا کردهاند.
برخی از
منتقدان این قرارگاه معتقدند پروژههایی که به عهده این قرارگاه گذاشته
میشود به سایر شرکتها سپرده میشود و این قرارگاه تنها نقش واسطهگری
دارد. قناعتی در این رابطه میگوید: همه پیمانکاران بزرگ، تعدادی پیمانکار
جزء هم دارند. به طور مثال ممکن است در پروژه صدر بخش بتن را خود قرارگاه
انجام دهد و آرماتوربندیاش را به شرکتی خصوصی واگذار کند.پروژههای بزرگ
جبهههای کاری زیادی دارند و ممکن است برخی از کارها به دست پیمانکار دست
دو سپرده شود که بر اساس فهرست بها بخشهای مالی محاسبه میشود.
قناعتی
درباره کیفیت پروژههایی که این قرارگاه انجام میدهد هم میگوید: زمانی
برای نخستین بار اتوبان ساوه را قرارگاه احداث کرد که میشد بهتر از آن هم
کار شود اما در طول این سالها قرارگاه رشد خوبی داشته و پروژههایی را با
مشخصات فنی بسیار دشوار و پیچیده به سرانجام رسانده است.
این عضو شورای
شهر تهران درباره تاخیر در برخی از پروژههایی که مسوولیت آن با این
قرارگاه است مانند خط7 مترو میگوید: گاهی به دلیل اولویتهای کارفرما
بودجه صرف پروژههای دیگر میشود و این خط هم به دلیل کمبود اعتبار متوقف
شده بود که با تذکر شورا دوباره آغاز به کارکرده است.
قناعتی ادامه
میدهد: انتخابات ریاستجمهوری و شهردار برخی از پروژهها را قفل کرده بود
اما خوشبختانه دوباره با سرعت از سر گرفته شدهاند.
او درباره تجهیز این
قرارگاه به تجهیزات اختصاصی مثل دستگاه تیبیام که مربوط به حفر تونل
است، میگوید: برخی از تجهیزات کارکردهای امنیتی و عمرانی دارند به درد بخش
خصوصی نمیخورند و وارد کردن چنین تجهیزاتی به صرفه نیست.این عضو شورای
شهر تهران درباره سرانجام تفاهمنامه شهرداری و سپاه میگوید: هنوز
قراردادی بر اساس آن تفاهمنامه بسته نشده است.
او در پاسخ به این پرسش
که بر اساس این تفاهمنامه باید ظرف مدت یک ماه پروژههای واگذار شده مشخص
شود، توضیح میدهد: این تفاهمنامه تعهدی برای طرفین ایجاد نمیکند و هنوز
واگذاری بر اساس آن انجام نشده است.