"زن مسلمان"زیر تازیانه جریان‌شبه‌‌روشنفکری

به گزارش پایگاه 598، «نسیم» نوشت:

تاریخ، مطالب فراوانی از زن و مسائل مربوط به او در سینه خود ثبت کرده است. مروری کوتاه بر صفحات تاریخ این نکته را روشن می کند که بخش قابل توجهی از فرازهای برجسته و جنجالی تاریخ بشر، بر محور آفرینش، شخصیت، انسانیت و مسئولیت زن شکل گرفته است.

به تعبیر دیگر، وجود زن همیشه، بحث انگیز بوده است به طوری که اقوام و ملت ها، هر کدام متناسب با ایمان و اعتقادشان رفتار ویژه ای با این موجود داشته اند که این نوع برخوردها، نمایان گر میزان اعتقاد و اعتماد آنان به شخصیت و منزلت زن می باشد.

یکی از بحث های ریشه ای و اختلاف های اصولی ما با غرب، در تفسیر از انسان است. تفکر مادی غرب برای انسان اصالت الهی و خدایی قائل نیست و لذا نوعی برخورد و روش بهره گیری از استعدادها و زیبایی های این موجود، بر مبنای نوع تفسیری است که از انسان دارد.

بر اساس تفسیری که غرب از انسان ارائه می دهد، هر کس با اندک تأملی می تواند جایگاه و موقعیت زن را در فکر و فرهنگ غربی به سادگی مشخص نماید اگر غربی ها خواستار عریان بودن زن در جامعه، تحت لوای آزادی هستند، اگر سرمایه داران غربی برای فروش هر چه بیشتر فرآورده های صنعتی خود و به منظور جذب و جلب مشتری های بهتر، از زن استفاده می کنند، اگر لطافت و ظرافت های زن را در فیلم ها و تئاترها و نمایش گاه ها به حراج می گذارند اگر در نتیجه ی بی بند و باری ها، بنیان خانواده را در هم شکسته اند و اگر... همه و همه ریشه در تفکر دارد که آنها انسان را به غلط تفسیر کرده اند.

بر خلاف اسلام که برای زن همانند مرد فطرت الهی قائل است. بنابراین برنامه های زندگی او اعم از فردی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی باید هم آهنگ با فطرت تدوین و تنظیم گردد تا در سایه ی آن رشد مطلوب فراهم آید.

نخستین پیامی که حجاب، به ویژه در دوران ما دارد دفاع از ارزش پایمال شده و ستم دیده ی حجاب است؛ زیرا دنیای بی اعتقاد به مبانی دینی و الهی و نیز تمدن مادی غرب و برنامه ریزان استعمارگر آن که به دنبال افزون خواهی هر چه بیشتر و تدارک امکاناتی زیادتر، به خاطر تغذیه ی ماشین تمدن بودند به پایمال کردن ارزش های دینی، اخلاقی و ملی اقوام و ملت های گوناگون همت گماشتند و تحت عنوان "آزادی زن"، حجاب را مورد هجمه بی رحمانه قرار دادند.

تمرکز بر روی مدیوم سینما و بررسی و دقت در محصولات و خروجی‌های این حوزه، رسانه‌ها و کارشناسان را از بررسی و دقت در سایر مدیوم‌ها و حوزه‌ها بازداشته است. با توجه به تاثیر بسزایی که هنرهای معماری،تجسمی، عکس، نقاشی بر روح و روان انسان دارد و تاثیری که این هنرها می‌تواند بر فرهنگ و اعتقادات ما داشته باشد و از جهتی غفلت و کم کاری هنرمندان جبهه انقلاب اسلامی در این حوزه ها، راه را برای جولان دادن هنرمندان شبه روشنفکر این عرصه باز کرده تا با آثار خود فضای هنری این عرصه را مورد هجوم افکار خود قرار داده‌اند که حجاب و مساله زن نیز از این مساله مستثنا نیست.

چندی پیش نمایشگاهی از آثار نقاشی شهلا شیلاتی در یکی از گالری های تهران به نمایش عموم گذاشته شد. " فرشتگان دربند" نام نمایشگاهی است که شیلاتی برای آثار خود برگزیده که به گفته خود او، این آثار به صورت نمادین به وضعیت زن امروز ایرانی اشاره دارد. زنانی که هویت جدیدی پیدا کرده اند و در تلاش هستند با شکستن موانع به پیشرفت و حقانیت حقوقی خود دست پیدا کنند؛ جدای از عنوان این نمایشگاه که خود نمایانگر محتوای آن است نگاهی به آثار عرضه شده نیز می تواند در درک بهتر فضای شبه روشنفکری علیه زن مسلمان و معتقداتی که بدانها پایبند است، کمک کند.

در زمینه عکاسی نیز، این هنرمندان روشنفکر با تهیه مجموعه عکس های تخریبی با موضوع حجاب، این ارزش اجتماعی را که با فرهنگ ملی و دینی ما آمیخته است؛ به سخره و تخریب قرار داده اند.

مجموعه عکس "مثل هر روز" از آثار شادی قدیریان که پیش از این با مجموعه زنان قاجار توانست دل بسیاری از محافل هنری غربی را بیرد و پس از آن اکثر آثارش با اقبال جشنواره‌ها و محافل هنری غرب مواجه شد، از جمله مجموعه‌هایی است که در تخریب زن متدین سنتی خانه‌دار ایرانی اجرا شد و در کشورهای مختلفی هم به نمایش گذاشته شد.

اما با مراجعه به صفحه فیسبوک انجمن هنرمندان تجسمی زیرزمینی ایران که بسیاری از اعضای آن از خروجی‌های مراکز آموزشی هنر در کشور هستند و از فعالان این عرصه به شمار می‌آیند، با آثاری مواجه می شویم که آنها نیز به تخریب حجاب و زن خانه دار سنتی پرداخته اند.

آثار " هدی افشار" در تخریب زنان محجبه و خانه دار

هم نشینی توهین آمیز حجاب و عقب ماندگی در اثر "بهشته ذبحی"

اثری از "مصطفی هروی"

دستگاه تبلیغاتی استعمارگران غرب، با روش های پر جاذبه  تبلیغاتی، عقب ماندگی زنان را از کاروان دانش و هنر به حجاب ارتباط داده و پیشرفت و ترقی را در برهنگی و بی حجابی قلمداد کردند، لذا حجاب ها را دریدند و زن ها را با بدن نیمه عریان به صحنه های مختلف ابتذال کشیدند تا چشم ها را آلوده و دل ها را تیره و بنیان خانواده را در هم بشکنند. این کردار گناه آلود، پی آمدهای تلخ و ناگواری به دنبال داشت.

حجاب امروز زنان جامعه ی ما، پیام دفاع از مظلومیت حجاب را با خود دارد و زن محجبه با پوشش اسلامی خود می گوید که حجاب مانع حضور زن در صحنه های اجتماعی، سیاسی، علمی... نیست.

حجاب مزاحم زن برای شرکت در عرصه ی دفاع از حقوق انسانی خویش نمی باشد. با حجاب می توان بر مسند علم، سیاست، صنعت و هنر تکیه زد و دوشادوش مردان، در صحنه های مختلف زندگی حضور داشت. ما این معنا را در انقلاب شکوه مند اسلامی به خوبی دیدیم که زنان جامعه، با حفظ حجاب نه تنها چیزی را از دست ندادند بلکه با گرم نگه داشتن کانون خانواده و حرمت به جایگاه بلند مادری و همسری، در میدان های سازندگی و بالندگی، مبارزه با طاغوت و حتی جنگ و جبهه حضور خویش را حفظ نموده با حجاب خودشان یاوه گویی های یاوه گویان را بر ملا ساختند. بنابراین پیام حجاب، پیش از هر چیز دفاع از ارزش والا و احیا شده حجاب است.

بنابراین به نظر می‌رسد رسانه‌های جریان انقلاب و کارشناسان و نهادهای فرهنگی باید بسیار بیشتر از وضعیت فعلی به حوزه هنرهای تجسمی ورود کنند و علاوه بر رصد نیروها و خروجی‌های این حوزه، هم‌سنگ مدیوم‌هایی مثل سینما و .... برای تولید محصولات مطلوب تلاش کنند.