درمان فوری خشکی لب ها

اگر لب‌های ترک‌خوردهٔ شما زبان می‌داشتند، درخواست دو چیز می‌کردند: رطوبت و چیزی که رطوبت را نگاه دارد. اما لب‌ها چه‌گونه رطوبت خود را از دست می‌دهند؟ اگر شما هم عادت شایع زبان زدن به لب‌ها را دارید، شرایط مناسب برای ترک‌خوردن لب‌ها را فراهم کرده‌اید.

در هوای خشک، مثل اتاق دارای دستگاه حرارت مرکزی، رطوبت لب‌ها تبخیر می‌شود و شما به طور ناخودآگاه خشکی لب‌ها را احساس کرده و با زبان آنها را مرطوب می‌کنید. وقتی این رطوبت هم تبخیر شود، باز هم رطوبت بیشتری از لب‌ها خارج می‌شود. آفتاب سوختگی لب‌ها نیز شما را وادار به مرطوب کردن آنها کرده و بالاخره ترک خوردن آنها را به‌دنبال دارد.

از علل شایع دیگر واکنش آلرژیائی به رنگ ماتیک است.

برخی افراد عمدتاً در گوشه‌های لب دچار ترک‌خوردگی می‌شوند که احتمالاً به‌خاطر شکل لب‌هایشان است. اگر در حالت استراحت صورت گوشه‌های لب‌ها پائین می‌افتند، بزاق دهان در آنجا جمع شده و باعث ترک خوردن آنها می‌گردد. ترک خوردن لب‌ها آنها را تحریک‌پذیر و ناخوشایند می‌کند. اما همیشه راهی برای درمان آنها وجود دارد.

آب نمک بزنید. درمان نهائی ترک خوردن لب کمپرس کردن روزانهٔ آنها با آب نمک سرد است. یک قاشق مرباخوری نمک را در نیم لیتر اب حل کنید. حوله‌ای را در آن خیسانده و چند دقیقه روی لب‌ها بگذارید. این کار را به مدت یک هفته هنگام رفتن به رختخواب انجام دهید. رطوبت را حبس کنید. بلافاصله بعد از کمپرس کردن لب‌ها لایه‌ای ضخیم‌ نرم‌کنندهٔ لب، مثل وازلین یا لانولین روی لب بزنید تا رطوبت را در آن حفظ کند.

کورتیزون بزنید. اگر یک هفته کمپرس آب نمک و وازلین ترک لب‌ها را درمان نکرد، می‌توانید پماد هیدروکورتیزون یک درصد هم به آن اضافه کنید. پماد را زیر نرم‌کننده بزنید. این کار را دو هفته تکرار کنید.

زبان نزنید. خیس کردن لب‌ها با زبان کاری غیر ارادی مثل پلک زدن است. اما خود داری از آن اولین قدم در درماند ترک لب است. باید متوجه باشید که زبان زدن لب‌ها اولین عامل ترک‌خوردن آنهاست.