این مطالعه میتواند تأییدی بر بهتر بودن مردان در نقشهخوانی و توانایی زنان در درک بهتر احساسات دیگران و انجام چندکار بصورت همزمان (multitasking) باشد.
مطالعه صورت گرفته توسط محققان نشان میدهد، این مسأله احتمالا ناشی از قرار گرفتن در معرض هورمون تستوسترون در رحم مادر است؛ در این مطالعه تعدادی کودک از دوران جنینی تا سن 12 سالگی مورد بررسی قرار گرفتند؛ در هفته 16 بارداری با تهیه نمونه مایع از رحم مادر، میزان هورمون تستوسترون اندازهگیری شد.
نتایج بدست آمده نشان داد که هرچه سطوح تستوسترون در این مایع بالاتر باشد، روند توسعه اجتماعی و همدلی کودک در دوره ابتدایی کندتر میشود؛ با این حال سطوح بالاتر این هورمون در رحم مادر منجر به تواناییهای بهتر تجزیه و تحلیل و آگاهی فضایی میشود که بطور سنتی جزو صفات مردانه محسوب میشوند.
در مطالعه دیگری که توسط محققان دانشگاه پنسیلوانیا انجام شد، مغز 949 داوطلب زن و مرد در سنین هشت تا 22 سال، اسکن شد که حاکی از تفاوت سیمکشی در مغز زنان و مردان است.
اتصالات قویتری بین قسمت جلو و پشت مغز مردان مشاهده شد که به معنای توانایی بهتر مردان در برقراری ارتباط بین آنچه میبینند با آنچه انجام میدهند بوده و زنان نیز دارای سیمکشی قویتری بین نیمکره چپ و راست مغز هستند که انجام چندکار بصورت همزمان و درک بهتر احساسات دیگران را امکانپذیر میکند.
با این حال برخی محققان از جمله پروفسور «آلیس رابرتز» معتقدند که شرایط اجتماعی و تفاوتهای بیولوژیکی باعث شده است که زنان کمتر از مردان وارد حوزههای علمی شوند؛ این مسئله بیشتر تحت تأثیر شرایط اجتماعی بویژه نحوه تربیت در دوره نوجوانی است که باعث میشود زنان از حضور در رشته علمی و مهندسی منصرف شوند.
محققان در مطالعه دیگری، شرایط انتخاب اسباببازی مخصوص پسران از جمله ماشین و اسباببازی مخصوص دختران مانند عروسک را برای میمونها فراهم کردند؛ نتایج نشان داد که میمونهای نر بصورت طبیعی به ماشین و میمونهای ماده به عروسک گرایش داشتند.
به گفته محققان، گرایش میمونهای ماده به عروسک بدلیل نقش مادری آنها طبیعی است، اما دلیل قانع کنندهای برای گرایش میمونهای نر به ماشین بدست نیامد.