به گزارش 598،رد پای برهانی در همه گل‌هایی که استقلال وارد دروازه حریفانش کرده به چشم می‌خورد. شماره 9 بی‌جهت بهترین گلزن همه ادوار استقلال نیست و او را بی‌دلیل تافته‌ای جدا بافته نمی‌دانند. یک آرش است و یک استقلال. یک شماره 9 است و یک استقلال و گل‌هایی که یکی پس از دیگری وارد دروازه حریفان کرده است.
آرش بوی گل می‌دهد. این را نمی‌شود کتمان کرد. بازیکنی که به‌رغم پستی بلندی‌های فراوان همواره کنار استقلال بوده و هیچ‌گاه تیمش را رها نکرده است. استقلال به آرشش می‌نازد. شماره 9 در فصل چهاردهم هم بوی گل می‌دهد و به‌رغم آنکه امیر قلعه‌نویی بارها او را مورد شماتت قرار داده و حتی در حین بازی سرش فریاد زده است اما پای استقلال ایستاده است. دل است دیگر.
وقتی استقلال را دوست داشته باشی حتی تنبیه آشکار معلمت را هم در برابر چشم هزاران نفر تحمل می‌کنی. 2 هفته پیش بود که وقتی آرش آن موقعیت‌ها را در بازی با فولاد خوزستان گل نکرد امیر قلعه‌نویی از شدت ناراحتی و عصبانیت شماره 9 را کنار زمین بمباران کرد. شاید اگر هر بازیکنی بود از کوره در می‌رفت. آرش اما ایستاد، حرف‌های قلعه‌نویی را شنید و دم نزد.
فرهاد مجیدی وارد می شود!
تصور کنید امیر قلعه‌نویی همین رفتار را با فرهاد مجیدی می‌کرد؛ بازیکنی که حالا دوره افتاده، مصاحبه می‌کند و از قهرمانی‌های آسیا حرف می‌زند و وعده‌های آنچنانی می‌دهد. اگر فرهاد جای آرش اینگونه توسط قلعه‌نویی مورد شماتت قرار می‌گرفت چند مصاحبه علیه امیر قلعه‌نویی می‌کرد؟ چند بار استقلال را تهدید به جدایی می‌کرد؟
پاسخ روشن است. فرهاد مجیدی آستانه تحمل وسیعی ندارد. او خصوصیات اخلاقی شکننده‌ای دارد و در برابر مشکلاتی از این دست زود می‌شکند و واکنش نشان می‌دهد. نمونه‌اش جدایی‌های پردردسرش از استقلال.
نمونه‌اش آن مصاحبه‌هایی که علیه امیر قلعه‌نویی کرد. نمونه‌اش یکی دوتا نیست. فرهاد مجیدی هم روزگاری مانند برهانی جایگاهش را در استقلال از دست داده بود اما هیچ‌گاه امیر قلعه‌نویی را رها نکرد و پی‌درپی با مصاحبه‌های آنچنانی مربی‌اش را زخم زبان زد.
آرش برهانی اما چیز دیگری است. با خصوصیات اخلاقی متفاوت. فردی که با مردانگی‌اش ما را به فکر فرو می‌برد تا این سوال را بپرسیم که اگر فرهاد جای او بود و چنین برخوردهایی را می‌دید چه واکنش‌هایی را نشان می‌داد؟
امیر قلعه‌نویی باید قدر این دست بازیکنان را بداند. منظور این نیست که آرش برهانی در هر وضعیت فنی وارد ترکیب اصلی استقلال شود یا اینکه امیر قلعه‌نویی حق ندارد این بازیکن را تعویض کند، منظور این است که امیر قلعه‌نویی خوب و بد را خوب بشناسد. بداند که چه کسی یارش است و چه کسی منتظر است او بلغزد تا جایش را برباید. امیر قلعه‌نویی باید آگاهی محیطی‌اش نسبت به اتفاقات پیرامون خودش را بالاتر ببرد و دریابد که دوست کیست و دشمن کیست. استقلال حالا حالا‌ها با امیر قلعه‌نویی کار دارد و امیر قلعه‌نویی هم هنوز تمام نشده که بخواهیم برایش جانشین تعریف کنیم. امیر و استقلال هنوز در کنار هم خواهند بود؛ تنها دغدغه این است که امیر قلعه‌نویی نداند دوست کیست، دشمن کیست.
