به گزارش پایگاه 598 به نقل از دنیای اقتصاد ؛ لولهکشی آب تهران در دهه1330 موجب تعطیلی و بیکاری اتحادیه صنف بشکهداران
و آببرداران شد. آنچه میخوانید نمونهای از اسناد اعتراضی این اتحادیه
است:
تاریخ 15 آذرماه 35
ساحت مقدس مجلس سنا
محترما به عرض عالی
میرساند صنف بشکهدار و کارگران بشکههای آب آشامیدنی تهران و حومه در
جلوس ناجی ایران شاهنشاه فقید رضاشاه کبیر، پیشینه اجدادی خود را که توزیع
آب (به) وسیله مشکهای سقایی بود به تدریج با احداث خیابانها و ایجاد
معابر عمومی تبدیل به بشکه نموده و سپس درصدد تمرکز آنها در نقطه (ای) که
بتوان آب گوارا به مصرفکنندگان محترم رساند برآمدیم در آن تاریخ که زاید
بر سی سال قبل باشد چون امور مربوط به قنات شاه با شهرداری بود با موافقت
آن مقام محل فعلی آببرداری که پشت بانک سپه است معلوم گردید و به مرور
زمان و وسعتی که شهرتهران مییافت، با رعایت بهداشت بر تعداد بشکهها و
مستحدثات لازمه به هزینه خود افزوده تا به صورت تشکیلات حاضر رسیده که
چهارصد و بیست دستگاه بشکه از آببرداری و به مشتریان و مصرفکنندگان محترم
آب میرسانند و دوازده هزار نفر کارگر و عائله آنها از این امر اعاشه
میکنند و اما عملیات و اقدامات صنف در ظرف مدت سی سال بشکهداری آنها به
شرح ذیل است:
اولا تا سال 1323 که امور آب شاه با شهرداری بود طبق دستور
مقامات مربوطه از جهت توسعه وسایل آب کشی و احداث ساختمانها با هزینه خود
کوشا بود. ثانیا از سال مزبور تا حال که اداره محترم بیوتات سلطنتی به
نمایندگی تولیت از شخص شخیص بندگان اعلیحضرت همایون شاهنشاهی اداره آن را
(به) عهده داشته به طور مرتب روزانه حداقل دو هزار ریال طبق قراردادی که
داشتهایم پرداخته. وجه مرتب مزبور صرف لایروبی و حفظ و تنقیه قنات رسیده
است. در نتیجه قنات که در سال 1323 برابر صورت جلسههای موجود دارای سه سنگ
آب بود مدتها است که بیست سنگ آب دارد. علاوه بر شرب محلات موقوف علیهم
حاجت بشکهها را نیز تامین میکند.
ثالثا از لحاظ بهداشت تحت نظر بنگاه
پاستور بود و حتی مبالغ معتنابهی به طور مرتب بهای دارویی که موسسه مزبور
مصرف میکند میپردازیم.
حال به عرایض وضع موجود میپردازد- مدتی است
اداره راهنمایی و رانندگی در بین ساعت هفت صبح تا یک بعدازظهر و نیز از
ساعت 4 بعدازظهر به بعد عبور بشکهها را در خیابانهای مرکزی شهر قدغن و در
نتیجه بشکههایی که محل آبریزی آنها در این حوزهها بوده (است) متصدیان آن
به حال فلاکتباری افتادهاند و چیزی که مزید بر این علت و حتی با اساس
اصلی آنها برخورد دارد تصمیمات جدید اداره شهرداری تهران است. نقطه
آببرداری فعلی را میخواهد کور کرده و بالنتیجه آببرداری بشکهها متروک
گردد. با انجام این تصمیم در درجه اول بالغ بر سه میلیون ریال مستحدثات صنف
که تشکیلات آببرداری باشد فنای محض شده و سپس اقلا سی میلیون ریال شبکه و
وسایل و سازمانهای مربوط بدان هم بر خسارت سازمان آببرداری افزوده شده
نابود میشود و مالکین و کارگران مربوطه به این تشکیلات که دوازده هزار نفر
باشند سربار فقر اجتماعی ایرانی میگردند.
با عرض مراتب، متمنی است به
عرایض این صنف زحمتکش ترتیبی اتخاذ شود تا سرمایه یک عمر این طبقه از بین
نرفته و (به) علاوه بتوانند لقمه نانی با کد یمین خویش تحصیل نمایند. چه با
عملی شدن کور شدن قنات شاه در محل آببرداری فعلی کلیه تشکیلات آن فانی
میگردد و پیشه افراد صنف هم نابود میشود