صنعت گردشگری در انتظار "اقتصاد تعطیلات" است/ 3 نکته درباره روزهای تعطیل و مسافرانی که در کمین نشسته اند

به گزارش سرویس اقتصادی پایگاه 598؛ بسیار شنیده اید که تعطیلات در کشورمان فراوان است و مثلا بیش از فلان کشور بوده و هر روز تعطیلی بهمان ریال به اقتصاد ضرر وارد میکند. اما از نگاه دیگر این گردشگری است که از محل اقتصاد تعطیلات بهره مند شده و سودی چندین برابر ضرر محتمل را نقدا وارد جیب مردم میکند.

ایران با وجود فضاهای مطلوب گردشگری سهم کمی از توریسم جهانی را به خود اختصاص داده و عمده بار صنعت گردشگری بر دوش مسافران داخلی است که در انتظار روزهای متوالی تعطیل نشسته اند تا چمدان ها را جمع کرده و راهی سفر شوند. اقتصاد تعطلات یکی از پرسود ترین بخش های اقتصادی کشور ما به شمار میرود که معمولا توسط منتقدین نادیده گرفته میشود.

به طور نمونه اگر 4روز تعطیلات در کشور توالی پیدا کند، تهران و بسیاری از شهرهای بزرگ خالی از سکنه شده –که البته موجب کاهش آلودگی هوا نیز هست- و مسیرهای گردشگری از مشهد تا شمال و غرب و جنوب روزهای پر تردد خود را تجربه میکنند.

جالب آنجاست که گردش مالی اقتصاد تعطیلات از سمت شهرهای بزرگ و قشر مرفه جامعه به سمت مناطق محروم و قشر کم درآمد است چرا که اغلب مناطق گردشگری در استان های کمتر برخوردار قرار گرفته که با ورود مسافران جان تازه به خود میگیرند. از خدمات بین راهی و صنعت حمل و نقل تا رستوران و هتل و منزل اجاره ای تا بازدید آثار تاریخی و خرید صنایع دستی و سوغات محلی؛ همه و همه درگیر حضور چند میلیون نفر گردشگر داخلی است و چرخه اقتصادی چند ده هزار میلیاردی را در سال ایجاد کرده که کمتر صنعتی میتواند با آن رقابت کند.

اما برای کارآمد تر نمودن این ایام و کاهش آسیب های آن چند نکته قابل ملاحظه است:

یکم) افزایش کارآمدی و ساعت کار مفید: آنچه به اقتصاد کشور ضرر عمده را وارد میکند کم کاری و تنبلی است نه میزان روزهای تعطیل. زمانی که هر ایرانی در 24 ساعت حدود 45دقیقه کار مفید انجام میدهد که میتوانید با یک محاسبه ساده به عمق فاجعه پی ببرید. تن پروری، بیکاری و تنبلی عمده مشکل نیروی کار ما در کشور است که اگر بهبود پیدا کند میتواند یک جهش اقتصادی به همراه داشته باشد. فرض کنید هر ایرانی به جای 45 دقیقه یک ساعت و نیم کار کند! آنوقت اگر نیمی از روزهای سال را هم تعطیلی کنیم خسران بزرگی را متحمل نشده ایم(!).

دوم) استفاده از تقویم قمری: اغلب روزهای تعطیل سال ایام ثابت سال شمسی هستند مانند 12روز ابتدای فروردین -بزرگترین تعطیلات رسمی کشور- و... این یکنواختی موجب شده تا برخی مقاصد گردشگری رشد فوق العاده خوبی داشته و ما بقی آن از رشد کمتری برخوردار باشند چرا که مثلا در فروردین به علت سرمای شدید هوا مناطق غرب و شمال غرب کشور رونق شایسته خود را ندارند. در صورتی که میتوان این تعطیلات را به صورت گردشی در ماه های گوناگون سال قرار داد تا هر سال سمتی از کشور از نعمت حضور مسافران بهره مند گردد.

بهترین راهکار آن نیز -که همخوانی کامل فرهنگی با مردم ما دارد- استفاده از تقویم قمری برای تعطیلات است. به طور نمونه با کاستن از تعطیلات نوروز و یا تابستان می‌توان به تعطیلات عید فطر، عید غدیر و یا نیمه شعبان افزود . این کار موجب خواهد شد تا هم اعیاد بزرگ اسلامی توسط مردم به نیکویی گرامی داشته شود و هم به جهت گردش تقویم قمری در سال شمسی، هرساله روزهای تعطیل در فصول مختلف جا به جا شده و تنوع مقصد سفر را به همراه داشته باشد.

سوم) تجمیع تعطیلات: یکی دیگر از اموری که برای بهبود وضعیت تعطیلات کشور لازم است، تجمیع آن است به این معنا که مناسبت ها در تقویم به صورت پرا کنده قرار دارد و هر سال در یک روز از هفته قرار میگیرد. به طور مثال یک تک روز در سه شنبه تعطیل خواهد بود که فقط موجب از بین رفتن همان 45دقیقه کار مفید میشود و نمیتواند محرک علاقه مندان به سفر باشد. اما اگر این روزها –که ابتدای هرسال در تقویم مشخص است- تجمیع شده و یا مناسبت هایی برای تعطیلی انتخاب شوند که در روزهای پایانی یا آغازین هفته قرار دارند، این مسئله نیز مرتفع خواهد شد. البته برخی مناسبت های دینی خاص به درستی از این قائده مستثنی میشوند.

لازم به یادآوری نیست که وجود فرصت سفر علاوه بر گردش مالی به سمت مناطق محروم، رونق درآمدهای دولتی و... موجب افزایش نشاط و بهبود سلامت روانی جامعه است که برای جامعه امروز ما یک ضرورت بشمار میرود.