کامرون جایگزین اوباما شد/ ثمرات این دیدار چه بود؟

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، دومین سفر دکتر حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان به نیویورک جهت شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل و پیگیری مسائل حوزه ی سیاست بین الملل در حالی انجام می گیرد که کوچکترین حرکات، رفتارها و سخنان ایشان و دیگر مقامات ایرانی حاضر در این سفر مورد توجه ویژه ی رسانه ها قرار می گیرد. ترک محل سخنرانی رئیس جمهور امریکا، دیدار مقامات بلندپایه ی ایران و بریتانیا برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مصاحبه دکتر روحانی با فرید زکریا، خبرنگار اتاق فکر و موسسه ی سیاست عمومی امریکای جدید و گفتگوهای هسته ای از سری موضوعاتی بودند که تا کنون بیشترین حاشیه ها را به خود اختصاص داده اند.

اما سایت خبری گاردین که رصد مواضع مقامات ارشد جمهوری اسلامی را در دستور کار دارد در مطلبی به تحلیل سیاست داخلی و خارجی دولت یازدهم پرداخت. گزارشگر گاردین در این مطلب نوشت:

”رئیس جمهور ایران، حسن روحانی، باید تمام قدمهای خود در سازمان ملل و نیویورک را با احتیاط بردارد تا هم هماهنگی خود با رهبران قدرت های جهان را حفظ کند و هم تندروهای داخلی را راضی نگه دارد!"

گاردین یکی از قدم های حساسیت برانگیز دکتر روحانی را گفتگو با دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا عنوان کرده و می نویسد: ”در تهران، انعکاس داخلی هر اظهارنظر بالقوه یا جلسه و ملاقات محتملی از جانب وی می تواند برای او [در انتخابات بعدی و در میزان محبوبیتش] تاثیر داشته و هزینه هایی در پی باشد. برخی از بنیادگرایان مجلس مراقب لغزش های او هستند."

گاردین، در تحلیلی عجیب، دست ندادن دکتر روحانی در راهروی سازمان ملل با باراک اوباما را از روی ناچاری و خلاف خواست خود وی عنوان کرد و نوشت: ”این خودداری از مصافحه با اوباما خلاف میل شخصی روحانی بود و تماس تلفنی وی با رئیس جمهور امریکا مؤید این مدعا است. او با این کار خشم و اعتراض مخالفین را برانگیخت."

گاردین سفر دوم دکتر روحانی به نیویورک را کم اهمیت تر از سفر اول نمی داند و می نویسد: ”اگرچه وی پیشتر با روئسای جمهور کشورهای غربی نظیر فرانسه و اتریش (هولاند و فیشر) دیدار داشته است اما دیدار دوجانبه با دیوید کامرون نقطه ی عطفی در سیاست خارجی ایران پس از انقلاب تا کنون محسوب می شود. باید در نظر داشت که در ایران هنوز هم انگلیس را با نام روباه پیر می شناسند و معتقدند می توان دست های انگلیس را در هر توطئه ای که در ایران به وقوع می پیوندد دید. این عقیده حتی از عقیده ی به خرابکاری های امریکا در ایران نیز قوی تر است."

گاردین بدون اشاره به شواهد قطعی و مستند دخالت داشتن انگلیس در وقایعی نظیر ناآرامی های سال 88 در ادامه و با اشاره به سرمقاله ی دیروز (چهارشنبه) یکی از روزنامه های پرطرفدار و پرتیراژ کشور می نویسد: ”ایرانی ها گمان می کنند امریکا و انگلیس قصد دارند ایران انقلابی و قدرتمند را به زانو در بیاورند." این سایت خبری در ادامه ی تحلیل خود از سیاسیون داخلی ایران مدعی شد: ”اما از سویی افرادی نظیر صادق زیباکلام، استاد دانشگاه و چهره ی جناح اصلاح طلب، دیدار روحانی و کامرون را تاریخی عنوان کرد و اظهار داشت این دیدار نتایج فوق العاده ای را در پی خواهد داشت که می تواند در آینده ی مذاکرات هسته ای تاثیر داشته باشد."

صادق زیباکلام اخیرا با اعلام رضایت از دست اندازی ها و کارشکنی های غرب در ادامه ی مسیر پیشرفت هسته ای ایران گفته بود هرکس غنی سازی را متوقف کند پایش را می بوسم! البته قطعا از اینکه چنین چهره ای توجه رسانه های غربی را به خود جلب کند نمی توان اظهار تعجب کرد. گاردین ترجیح می دهد طرز فکر و نقطه نظرات شخصیت هایی نظیر صادق زیباکلام را –هرچند که تاثیری در سیاست خارجی ایران ندارند- به عنوان تفکر غالب نشان دهد و شاید به همین دلیل است که با آب و تاب فراوان به بیان دیدگاه وی می پردازد. گاردین نیز نظیر این استاد دانشگاه معتقد است دیدار با نخست وزیر بریتانیا، راه را برای دیدار حضوری با اوباما هموار می سازد!

این سایت خبری در بخش پایانی مطلب تحلیلی خود با اشاره به سخنان دکتر روحانی در جمع ژورنالیست های افریقایی نوشت: ”رئیس جمهور ایران معتقد است رسیدن به یک توافق نهایی می تواند باعث گسترش همکاری ها بشود اما این امر نیازمند یک اراده ی قوی از جانب غرب است."