قربانی کردن قانون به نفع فرد!
به گزارش پایگاه 598 نرگس آبیار کارگردان فیلم سینمایی شیار 143 در حاشیه اکران این فیلم در سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت با حضور در غرفه «خبرگزاری دانشجو» به گفتگو با خبرنگار حوزه سینما و تلویزیون ما پرداخت؛ در ادامه مشروح این گزارش را می‌خوانید:
«خبرگزاری دانشجو»: فیلم شیار 143منشا اثر شد و پس از آن اتفاقاتی افتاد مانند پیدا شدن پیکر شهید صبوری. شیار 143 چگونه به سمتی رفت که توانست این اثرات را داشته باشد؟ در حالی که ممکن است برخی انتقاد کنند و بگویند این فیلم از لحاظ کارگردانی قوت لازم را ندارد.
پیدا شدن مادر شهید صبوری یک هفته پس از اکران شیار 143
آبیار: ویژگی های مهمی که یک اثر باید داشته باشد "باورپذیری" و "تاثیرگذاری" است. فیلمی که می تواند تاثیرگذار باشد قطعا باورپذیر هم هست و خیلی ها با دیدن فیلم شیار 143 متاثر شدند. یکی از وقایعی که برای ما رخ داد نمایش این فیلم برای مادران شهدا بود که مادر شهید صبوری هم حضور داشت و آرزو داشت یک بند انگشت از پسرش برگردد. او می گفت انگار تو در کنار من حضور داشتی و لحظه لحظه زندگی مرا ثبت کردی. یک هفته بعد از آن جریان پسرش پیدا شد و آرام گرفت.
این همذات پنداری که مردم با فیلم دارند به خاطر تجربیات جنگ است چون همه ما مابه‌ازاهای این کاراکترها را در اطراف خودمان دیده ایم. شاید نگاه بی واسطه‌تر و مردمی‌تری لازم بود تا ما برشی از واقعیت جنگ را نشان دهیم و مردم بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
به من می گفتند فیلم تو شکست می خورد و دیده نمی شود
«خبرگزاری دانشجو»: شما برای ساخت این فیلم هفت خوان را گذراندید. این سختی ها باعث می شود سراغ فیلم های بی دغدغه تر بروید یا همچنان به ساخت فیلم هایی مانند شیار 143 ادامه می دهید؟
آبیار: ما باید کار خودمان را انجام دهیم. همان موقع هم که من می خواستم سراغ این کار بروند به من می گفتند این کار را نکن، دیگر چیزی باقی نمانده که راجع به مادران چشم به راه بگویی و هر حرفی در این عرصه وجود داشته را دیگران گفته اند. در حالی که در آثار سینمایی چندان روی این موضوع پرداخته نشده بود و شیار 143 حرف کامل تری نسبت به فیلم های قبل از خود کرد. همان موقع هم گفتند این کار را نکن چون شکست می خورد و دیده نمی شود اما من کار خودم را انجام دادم چون می دانستم چه چیزی می خواهم. این فیلم به بخشی از تجربیات من در دوران کودکی و نوجوانی و پس از جنگ بر می گردد و من دلم می خواهد بتوانم این تجربیات را به نسل جدید و حتی نسل قدیم منتقل کنم.
سینماگرانی که از شیار 143 حمایت کردند
«خبرگزاری دانشجو»: بازخورد سینماگران هم در مقابل فیلم شما خوب بود،درست است؟
آبیار: آقای حاتمی کیا و مجید مجیدی فیلم را دیدند و از آن تعریف کردند. کیومرث پوراحمد و پرویز پرستویی هم این فیلم را در ژاپن دیدند. آقای پرستویی به من گفت از دیدن فیلم خیلی متاثر شده و شیار 143 او را یاد برادر شهیدش و تجربه ای که مادرش در شهادت او داشته انداخته است. آقایان عبدالجبار و عبدالستار کاکایی، کمال تبریزی، باشه آهنگر و مصطفی رحماندوست نیز از دیگر هنرمندانی بودند که فیلم را دیدند و با آن ارتباط برقرار کردند.
«خبرگزاری دانشجو»: غیر از هنرمندانی که در عرصه دفاع مقدس فعالیت کرده اند برخی افرادی که به نظر نمی رسد نسبت چندانی با این موضوعات داشته باشند نیز به فیلم شما ابراز علاقه کرده اند. چگونه است که این اتفاق می افتد؟
آبیار: آقای گلمکانی پس از دیدن فیلم با من تماس گرفتند و گفتند فیلمت مرا دو شقه کرد! فیلمی که درباره جنگ و رزمندگان و مادران و همسران شهدا باشد همه گروه ها و جناح ها پشت سر آن می آیند اما در صورتی که فیلم شعار ندهد و نخواهد حرفی را به زور به مخاطب القا کند. این فیلم ها با این نوع نگاه وفاق ایجاد می کنند. من تصمیم دارم فیلم هایی بسازم که همه ایرانی ها پشت آن بیایند.
واکنش رهبر انقلاب به فیلم شیار 143
«خبرگزاری دانشجو»: شما زمان اکران خصوصی شیار 143 برای رهبر انقلاب حضور داشتید؟
آبیار: خیر اما رهبری دو بار فیلم را دیده بودند و در جلسه ای خواستند ما را ببینند. ما هم به همراه سایر عوامل فیلم به دیدار ایشان رفتیم. خیلی برای من جالب بود که ایشان خیلی از فیلم حمایت و تعریف کردند و با آن ارتباط خوبی گرفتند. اطلاعات فنی ایشان هم برای من جالب بود. مثلا به من گفتند این فیلم پیچش خوبی داشت و به موقع هم این پیچ باز شد.
روزی که مغرور شوم تمام شده ام
«خبرگزاری دانشجو»: شیار 143 باعث شد که یک دفعه تیم نرگس آبیار، محمدحسین قاسمی و پورمحمدی تهیه کنندگان فیلم به یک موفقیت چمشگیری برسند و یه سطح اول سینما ایران برسند. راستش را بگوییم یک مقدار می ترسیم که نکند این مدل موفقیت روزی باعث مغرور شدن شما بشود. می خواهم سئوال کنم نرگس آبیار قول می دهد مغرور نشود؟
آبیار: زمانی که من مغرور بشوم تمام شده ام چون دیگر کارهایم نمی تواند تاثیرگذار و حس برانگیز باشد. آقای پورمحمدی یکی از تهیه کنندگان فیلم هم فداکاری بزرگی کردند و منزل خود را در قم برای این فیلم فروختند.
«خبرگزاری دانشجو»: شما علاقه دارید برای ساخت فیلم بعدی خود به سمت کدام یک از سوژه های دفاع مقدس بروید؟
آبیار: هر سوژه ای که فکر کنم به واقعیت جنگ ما نزدیک است به سراغش می روم.
جنگ برای من یک اتفاق حماسی بود
«خبرگزاری دانشجو»: اما واقعیت ممکن از دید هر کس شکل خاصی داشته باشد.
آبیار: بستگی به تفسیر آدم ها از جنگ دارد. ممکن است برای یک نفر جنگ یک مساله مأیوس کننده بوده باشد اما جنگ برای من حماسی بوده و ما در این جنگ از مردم، کشور و دینمان دفاع کردیم. من جنگ را حماسی دیدم و آن را آن گونه که دیده ام منتقل می کنم و نشان می دهم که ما بابت جنگمان صدمه دیدیم و قربانی شدیم. من برای این که نشان دهم ما قربانی این جنگ هستیم و جوانان ما در این جنگ حماسه آفریدند از هیچ کاری دریغ نخواهم کرد.
«خبرگزاری دانشجو»: فیلم شیار 143منشا اثر شد و پس از آن اتفاقاتی افتاد مانند پیدا شدن پیکر شهید صبوری. شیار 143 چگونه به سمتی رفت که توانست این اثرات را داشته باشد؟ در حالی که ممکن است برخی انتقاد کنند و بگویند این فیلم از لحاظ کارگردانی قوت لازم را ندارد.
پیدا شدن مادر شهید صبوری یک هفته پس از اکران شیار 143
آبیار: ویژگی های مهمی که یک اثر باید داشته باشد "باورپذیری" و "تاثیرگذاری" است. فیلمی که می تواند تاثیرگذار باشد قطعا باورپذیر هم هست و خیلی ها با دیدن فیلم شیار 143 متاثر شدند. یکی از وقایعی که برای ما رخ داد نمایش این فیلم برای مادران شهدا بود که مادر شهید صبوری هم حضور داشت و آرزو داشت یک بند انگشت از پسرش برگردد. او می گفت انگار تو در کنار من حضور داشتی و لحظه لحظه زندگی مرا ثبت کردی. یک هفته بعد از آن جریان پسرش پیدا شد و آرام گرفت.
این همذات پنداری که مردم با فیلم دارند به خاطر تجربیات جنگ است چون همه ما مابه‌ازاهای این کاراکترها را در اطراف خودمان دیده ایم. شاید نگاه بی واسطه‌تر و مردمی‌تری لازم بود تا ما برشی از واقعیت جنگ را نشان دهیم و مردم بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
به من می گفتند فیلم تو شکست می خورد و دیده نمی شود
«خبرگزاری دانشجو»: شما برای ساخت این فیلم هفت خوان را گذراندید. این سختی ها باعث می شود سراغ فیلم های بی دغدغه تر بروید یا همچنان به ساخت فیلم هایی مانند شیار 143 ادامه می دهید؟
آبیار: ما باید کار خودمان را انجام دهیم. همان موقع هم که من می خواستم سراغ این کار بروند به من می گفتند این کار را نکن، دیگر چیزی باقی نمانده که راجع به مادران چشم به راه بگویی و هر حرفی در این عرصه وجود داشته را دیگران گفته اند. در حالی که در آثار سینمایی چندان روی این موضوع پرداخته نشده بود و شیار 143 حرف کامل تری نسبت به فیلم های قبل از خود کرد. همان موقع هم گفتند این کار را نکن چون شکست می خورد و دیده نمی شود اما من کار خودم را انجام دادم چون می دانستم چه چیزی می خواهم. این فیلم به بخشی از تجربیات من در دوران کودکی و نوجوانی و پس از جنگ بر می گردد و من دلم می خواهد بتوانم این تجربیات را به نسل جدید و حتی نسل قدیم منتقل کنم.
سینماگرانی که از شیار 143 حمایت کردند
«خبرگزاری دانشجو»: بازخورد سینماگران هم در مقابل فیلم شما خوب بود،درست است؟
آبیار: آقای حاتمی کیا و مجید مجیدی فیلم را دیدند و از آن تعریف کردند. کیومرث پوراحمد و پرویز پرستویی هم این فیلم را در ژاپن دیدند. آقای پرستویی به من گفت از دیدن فیلم خیلی متاثر شده و شیار 143 او را یاد برادر شهیدش و تجربه ای که مادرش در شهادت او داشته انداخته است. آقایان عبدالجبار و عبدالستار کاکایی، کمال تبریزی، باشه آهنگر و مصطفی رحماندوست نیز از دیگر هنرمندانی بودند که فیلم را دیدند و با آن ارتباط برقرار کردند.
«خبرگزاری دانشجو»: غیر از هنرمندانی که در عرصه دفاع مقدس فعالیت کرده اند برخی افرادی که به نظر نمی رسد نسبت چندانی با این موضوعات داشته باشند نیز به فیلم شما ابراز علاقه کرده اند. چگونه است که این اتفاق می افتد؟
آبیار: آقای گلمکانی پس از دیدن فیلم با من تماس گرفتند و گفتند فیلمت مرا دو شقه کرد! فیلمی که درباره جنگ و رزمندگان و مادران و همسران شهدا باشد همه گروه ها و جناح ها پشت سر آن می آیند اما در صورتی که فیلم شعار ندهد و نخواهد حرفی را به زور به مخاطب القا کند. این فیلم ها با این نوع نگاه وفاق ایجاد می کنند. من تصمیم دارم فیلم هایی بسازم که همه ایرانی ها پشت آن بیایند.
واکنش رهبر انقلاب به فیلم شیار 143
«خبرگزاری دانشجو»: شما زمان اکران خصوصی شیار 143 برای رهبر انقلاب حضور داشتید؟
آبیار: خیر اما رهبری دو بار فیلم را دیده بودند و در جلسه ای خواستند ما را ببینند. ما هم به همراه سایر عوامل فیلم به دیدار ایشان رفتیم. خیلی برای من جالب بود که ایشان خیلی از فیلم حمایت و تعریف کردند و با آن ارتباط خوبی گرفتند. اطلاعات فنی ایشان هم برای من جالب بود. مثلا به من گفتند این فیلم پیچش خوبی داشت و به موقع هم این پیچ باز شد.
روزی که مغرور شوم تمام شده ام
«خبرگزاری دانشجو»: شیار 143 باعث شد که یک دفعه تیم نرگس آبیار، محمدحسین قاسمی و پورمحمدی تهیه کنندگان فیلم به یک موفقیت چمشگیری برسند و یه سطح اول سینما ایران برسند. راستش را بگوییم یک مقدار می ترسیم که نکند این مدل موفقیت روزی باعث مغرور شدن شما بشود. می خواهم سئوال کنم نرگس آبیار قول می دهد مغرور نشود؟
آبیار: زمانی که من مغرور بشوم تمام شده ام چون دیگر کارهایم نمی تواند تاثیرگذار و حس برانگیز باشد. آقای پورمحمدی یکی از تهیه کنندگان فیلم هم فداکاری بزرگی کردند و منزل خود را در قم برای این فیلم فروختند.
«خبرگزاری دانشجو»: شما علاقه دارید برای ساخت فیلم بعدی خود به سمت کدام یک از سوژه های دفاع مقدس بروید؟
آبیار: هر سوژه ای که فکر کنم به واقعیت جنگ ما نزدیک است به سراغش می روم.
جنگ برای من یک اتفاق حماسی بود
«خبرگزاری دانشجو»: اما واقعیت ممکن از دید هر کس شکل خاصی داشته باشد.
آبیار: بستگی به تفسیر آدم ها از جنگ دارد. ممکن است برای یک نفر جنگ یک مساله مأیوس کننده بوده باشد اما جنگ برای من حماسی بوده و ما در این جنگ از مردم، کشور و دینمان دفاع کردیم. من جنگ را حماسی دیدم و آن را آن گونه که دیده ام منتقل می کنم و نشان می دهم که ما بابت جنگمان صدمه دیدیم و قربانی شدیم. من برای این که نشان دهم ما قربانی این جنگ هستیم و جوانان ما در این جنگ حماسه آفریدند از هیچ کاری دریغ نخواهم کرد.
اخبار ویژه
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
بررسی سندرم «خودتحقیری» در جریان سازش؛
مافیای واقعی فیلترشکنفروشی در ایران
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
