راهبرد جدید کاخ سفید برای امتیاز گیری مجدد از ایران/ تحلیل نومحافظه کاران آمریکایی از پیشرفت مذاکرات هسته ای

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598، کاخ سفید اخیرا و در پی سفر وزیر امور خارجه ی کشورمان به نیویورک به منظور شرکت در جلسه عمومی سازمان ملل و ادامه ی مذاکرات هسته ای اعلام کرده بود در صورت حضور دکتر روحانی در نیویورک، برنامه ای برای دیدار با وی ندارند و همه چیز بستگی به وی دارد! خبرگزاری تایمز رژیم صهیونیستی در این خصوص در تیتری درشت نوشت: ”دیدار اوباما - روحانی بستگی به تصمیم ایران دارد."

جاناتان اس. رابین، سردبیر مجله ی سیاسی کامنتری مگزین (وابسته به نومحافظه کاران امریکایی) در تحلیل پیشرفت مذاکرات هسته ای، روابط ایران و امریکا، و دخالت یا عدم دخالت ایران در موضوع مقابله با داعش خاطرنشان کرد: ”ایرانی ها می دانند اوباما جنگ با داعش را به جنگ با ایران ترجیح می دهد"و اگر قصد دارد مسئله ی هسته ای ایران را از راهی غیر از جنگ حل و فصل کند ”ناچار است در گفتگوها کوتاه بیاید!"

رابین معتقد است تنش بین روسیه و غرب در ماجرای اوکراین باعث شد روس ها بیش از پیش به هماهنگی و ارتباط با ایران تمایل نشان دهند و بدین ترتیب روسیه که می توانست وزنه ای سنگین در تعیین پیروز مذاکرات باشد، به یکی از دوستان اصلی ایران تبدیل شد. وی با انتقاد از سیاست خارجی اوباما اظهار داشت: ”این دور از گفتگوها باید به نحوی پیش بروند تا کنگره ی امریکا زمان کافی برای تصویب تحریم های بیشتر و سخت تر علیه ایران را پیدا کند!"

این در حالی است که رسانه ها از ابراز ناراحتی و نارضایتی مقامات ایران درخصوص تحریم ها سخن می گویند. ای بی سی نیوز در این باره به نقل از محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ی کشورمان نوشت: ”ایالات متحده ی امریکا با اعمال تحریم ها عقده های خویش را خالی می کند[1]".

از طرفی، با نگاهی به مواضع جدید مقامات امریکایی به نظر می رسد کاخ سفید در صدد است از مسئله ی مقابله با داعش برای تاثیر گذاشتن بر نتیجه ی مذاکرات بهره ببرد. جان کری در مجمع عمومی سازمان ملل اظهار داشت: ”ایران هم قطعا در مقابله ی با داعش نقش خواهد داشت".

لازم به ذکر است اختلاف نظر های عمیقی که در مسئله ی هسته ای کماکان بین ایران و غرب به سرکردگی امریکا باقی است، ناشی از تفاوت های اساسی در بینش، اهداف، و آرمان های دو طرف است و حل کردن آنها به صورتی که هر دو طرف به خواسته های خود برسند بعید و غیرممکن به نظر میرسد. از این رو و با وجود اینکه امریکا پیشتر از دخالت ندادن ایران در مقابله با داعش سخن گفته بود، کم کم لحن سخنان خود را تغییر داده و از نقش یاری دهنده ی ایران در حل مسئله سخن گفت.

این تغییر جهت هم می تواند –در ساده اندیشانه ترین حالت- یک نوع باج دهی به ایران تلقی شود. بدین معنا که امریکا ایران را در معادلات مهم جهانی دخالت خواهد داد به این شرط که ایران قدری از اهداف هسته ای خود دست بکشد. که البته با اعلام موضع ایران توسط رهبر عالیقدر انقلاب در خصوص خواست خود ایران برای عدم دخالت در موضوع جنگ با داعش، می توان این فرضیه را منتفی دانست. اما فرض دوم این است که امریکا ناچار بار دیگر به تاثیر ایران در منطقه معترف گشته و بهترین زمان برای دلجویی از ایران را آستانه ی مذاکرات هسته ای تلقی نموده است.