تحلیل استراتژی‌های محور مقاومت و غرب در تنش‌های منطقه‌ای؛
در فاصله یک ساعت با آغاز دیدار روز گذشته پرسپولیس، خبر قهر نیلسون کوریا از اردوی این تیم دهان به دهان چرخید. تعدادی از اطرافیان باشگاه، از سوار نشدن در اتوبوس پرسپولیس خبر دادند و گفته می شد این گلر برزیلی به سبب فیکس نبودن، ترجیح داده به ورزشگاه نرود.
در جریان مسابقه راه آهن و پرسپولیس اما اولین نماهای تلویزیون، حضور نیلسون روی نیمکت را نشان دادند. او با چهره ای خندان و با روحیه ای خوب در کنار سایر هم تیمی ها نشسته بود تا ثابت کند شایعه ها در مورد جدایی این بازیکن از اردوی تیم صحت ندارد. تماشاگرهایی که روز گذشته در ورزشگاه تختی حضور داشتند، با نگاه به نیمکت پرسپولیس بعد از هر گل متوجه شدند کوریا به مراتب بیشتر از سایر نیمکت نشین ها شادی می کند و به نوعی آغازگر جشن گلزنی های پرسپولیس است. جتی در لحظه تعویض عجیب فاطمی نیز این دروازه بان اولین نفری بود که به سراغ مهره جوان تیمش رفت و معلوم نیست با چه زبانی تمام تلاشش را به خرج داد تا به او روحیه برود.
ذخیره های طلایی، همواره هم به خاطر ورود به زمین و درخشش در برابر حریف انتخاب نمی شوند. گاهی نشستن روی نیمکت بدون اعتراض و نمایش اتحاد در تیم و کمک برای روحیه دادن به سایر بازیکنان، از اتفاقات درون زمین هم مهم تر می شود. کوریا دیروز ذخیره طلایی پرسپولیسی ها بود. هر چند که شاید این ماجرا چندان به سود او تمام نشود. اینجا تنها صداهای بلند را می شنوند.
