به گزارش پایگاه 598 به نقل از فیفادی،آنهایی که سن کمی دارند یا مسناند اما برخی نکات گذشته را از یاد بردهاند، نمیدانند که اولین تجربه سرمربیگری حمید درخشان در پرسپولیس به اواسط دهه 1370 برمیگردد. وقتی استانکو پوکله پوویچ کروات که پرسپولیس را در لیگ دسته اول کشور در فصلی بسیار طولانی 74-1373 به عنوان قهرمانی رساند، بر اثر بروز مشکلاتی سرخها را در اواسط فصل بعدی ترک گفت، این دستیار اول و جوان او حمید درخشان بود که جانشین او و سرمربی قرمزها و هدایتگر تیمی شد که امثال دایی، باقری، عابدزاده و مهدویکیا در آن توپ میزدند. با هدایت درخشان قرمزها پیروزی زمان استانکو را که به نظر میرسید به اندازه گذشته مورد تایید امیر عابدینی مدیرعامل وقت پرسپولیس نیست، تکرار کردند.
هم شرایط ویژه آن فصل و هم شهامت عابدینی که هنوز تبدیل به مدیرعامل عجیب و غریب سالهای اخیر داماش نشده بود، در رویکرد به درخشان سبب شکوفایی زودهنگام یک مربی جوان شد. مربی که حتی نوع بازیاش چه در پست هافبک چپ که شروع راه او در فوتبال بود و چه هافبک وسط که بعدا به سمت آن میل کرد و همسو با افزایش تجربه وی در این پست بود، نشان میداد او از آن معدود بازیکنانی است که در زمین کاری بسیار بیشتر از یک بازیکن انجام میدهند؛ او مدیریت به خرج میداد بازی را اداره میکرد، خط حرکت تیم را مشخص میساخت و برای هر مقطع از مسابقه فکری داشت. او بازیکن – مربی تیم بود. در یک کلام او «حمید درخشان» بود.