سرویس فرهنگی نقد رسانه پایگاه 598/
متن زیر، مصاحبه دبیر سرویس فرهنگی نقد رسانه پایگاه 598 با دکتر وحید یامین پور می باشد که در نمایشگاه بین المللی مطبوعات و رسانه و در غرفه این پایگاه صورت گرفته است.سوالات بنیادین و مبنایی زیادی در عرصه تلویزیون و رسانه وجود دارد، اما به نظر می رسد همه این سوالات و پژوهش ها، اصلاً مورد توجه سازمان صدا و سیما قرار نمی گیرد. موسسات پژوهشی و نقادان دغدغه مند برای خودشان می نویسند و تحقیق می کنند، سازمان هم کوچکترین توجهی به این تأملات و پژوهش ها نمی کند. به نظر شما دلیل این امر چیست؟دلیلش این است که در درون ساختار صدا وسیما، حفره هایی وجود دارد؛ آن کسانی که متولی امر تولید هستند، یعنی کارگردانان و تهیه کنندگان، هیچ نیازی نمی بینند که باید به سمت امور پژوهشی حرکت کنند. دلیلش هم این است که ساختار، آنها را ملزم نمی کند؛ اگر هم احساس ضعف و نیازی کنند، از یک جای دیگر برآورده می کنند.
ساختار اصلاً برای آنها این ضرورت و احساس نیاز را ایجاد نمی کند. آنها احساس می کنند که هر چیزی بسازند، به روی آنتن می رود. اینکه شما بعنوان رئیس و معاون سازمان، از سریال ها و برنامه های ضعیف تقدیر می کنی و به آنها سکه می دهی، این باعث پایین آمدن انگیزه ی منِ برنامه ساز می شود و می گویم وقتی این برنامه ی ضعیف، بدون تحقیق و بدون مبنا دارد از مدیران سازمان جایزه می گیرد، چه انگیزه ای دارم که بروم سراغ تحقیق و پژوهش؟
ساختار سازمان و مدیران سازمان طوری برخورد می کنند که برنامه سازان سازمان، ضرورت تحقیق و پژوهش را احساس نمی کنند و فکر می کنند مستغنی هستند و دلیلی ندارد وقت و پول خودشان را صرف این پدیده بکنند.
به نظر شما این آسیب، به این امر بر نمی گردند که خود مدیران سازمان اصلاً دغدغه ی جدی در این عرصه ندارند؟من این را گفته ام و باز هم می گویم که مدیران سازمان، مدیر رسانه نیستند، مدیر سیاسی اند. یعنی خیلی آشنا نیستند که رسانه چه چیزی است؟ مدیر سیاسی اند و فقط دغدغه ی امورات سیاسی خودشان را دارند.