دایى-رحیمى برنده ى نبرد پنهان با سیاسى -گودرزى

على دایى از هدایت پرسپوایس برکنار شد. پس از شکست ٣-١ مقابل تراکتور اصلاً هم بعید نبود.على دایى این بار فاصله زیادی با طرد شدن از سوی سکوهای پرسپولیسی نداشت و هواداران تیم قرمز پایتخت رفته رفته به گزینه جدایی او از تیم می اندیشیدند اما او در خالی تیم را ترک کرد که هنوز جایگاهش را در میان هواداران از دست نداده بود. دایی قهرمانانه رفت. درست مثل سه سال قبل. محبوب و معترض. با نامی که احتمالا دوباره به سکوها برمی گردد. 

دایی این قهرمانانه رفتن را باید مدیون کم هوشى تصمیم سازان پرسپولیس باشد.سیاسى هم همان اشتباه کاشانى را تکرار کرد.هردوى آن ها با برکنارى دایى کار درستى کردند.اما  چرا استیلى و حالا هم درخشان؟به راستى دانش فنى درخشان از دایى بیشتر است؟آیا او واقعاً یک پرسپولیسى واقعیست؟(که گر اینگونه بود در تمام این سال ها همه ى سرمربیان پرسپولیس را به باد انتقاد نمى گرفت)

تیم سیاسى-گودرزى فاصله ى چندانى با شکست دادن تیم دایى-رحیمى نداشت.تنها کافى بود از بین فرکى یا کرانچار یکى را سرمربى مى کردند.آن وقت دیگر کسى رحیمى را به دلیل حمایت همه جانبه از دایى و صحبت هایش مبنى بر دخالت آشکار وزارت در فوتبال و غیر قانونى بودن این تصمیم،مورد ستایش قرار نمى داد.اما انتخاب درخشان بدترین تصمیم در بدترین زمان ممکن بود.این وسط خوش به حال دایى شد،هم ٢ میلیارد را تمام و کمال مى گیرد هم به چهره محبوبی نزد پرسپولیسی ها معترض به انتخاب درخشان تبدیل می شود.