به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598؛ اختلاف سلایق سیاسی بین دولت های مختلفی که در یک نظام مردم سالار بر سر کار می آیند امر بعید و دور از ذهنی نیست. اما اغراق و زیاده روی در بیان آن، توهم شکاف بین مسئولین را برای غیرخودی ها به وجود خواهد آورد. متاسفانه این رفتار ناپسند از برخی دولت هایی که تا کنون به خدمت مشغول شده اند دیده شده است. تخریب آقای هاشمی توسط اصلاح طلبان از نمونه های این زیاده روی هاست. اما در دولت دکتر روحانی به قدری در این امر زیاده روی شد که با تذکرات جدی رهبر معظم انقلاب نیز همراه گردید. اما نکته ی تاسف برانگیز ماجرا، سوء استفاده ی دشمن و تخریب کل نظام به وسیله ی آن بود.
دولت نهم و دهم اگرچه در دو یا سه سال آخر خدمت خود با چالش های فراگیر اقتصادی مواجه شده بود اما با این وجود، به دلیل مواضع ضد استکباری و عزتمندانه خود و دفاع از حقوق ایرانیان و بلکه مسلمانان جهان (که همواره موضع رسمی نظام اسلامی بوده است) مورد غضب دشمنان ایران و اسلام قرار داشت. به همین دلیل تخریب های صورت گرفته علیه آن و مخصوصا شخص دکتر احمدی نژاد نه تنها به صلاح نبود بلکه به نوعی همنوایی با دشمن محسوب شده و نشان از کم لطفی دولت یازدهم و یا حتی بی تجربگی سیاسی آنان داشت (که البته با توجه به سوابق سیاسی رئیس دولت و باقی اعضا امری بعید به نظر میرسد!) به عنوان مثال فقط یکی از عواقب تخریب دولت نهم و دهم توسط دولت فعلی را می توان در یادداشتی دید که نیویورک تایمز در تاریخ 15 جولای 2013 درج نمود. در این یادداشت بارها به بهانه ی انتقاد از دولت احمدی نژاد، مواضع حقه ی نظام اسلامی ایران زیر سوال رفته است.
اما بهتر است دولت عدالت محور را از دید افراد، رسانه ها و موسسات خارجی نیز مشاهده کنیم تا فارغ از جناح بندی های سیاسی به درک بهتری از اوضاع و شرایط دولت نهم و دهم دست پیدا کنیم.
محبوبیت
اما هیچکس نمی تواند این امر را کتمان کند که شور و نشاط سیاسی که با ورود دکتر احمدی نژاد به گردونه ی رقابت انتخابات ریاست جمهوری در سال 1384 به پا شد غیرقابل پیش بینی بود. آشتی مردم با مسئولین و برداشتن فاصله بین مسئولین دولتی و مردم، ایجاد روحیه ی مطالبه گری، تقویت عزت نفس ملت، پیشرفت های خیره کننده ی علمی و اقتصادی و سیاسی، زنده کردن شعارهای صدر انقلاب که کم کم به فراموشی سپرده میشدند، ساده زیستی مسئولین مخصوصا رئیس جمهور وقت و ... از جمله عللی بود که دکتر احمدی نژاد را به یکی از محبوب ترین چهره های سیاسی زمان خود در داخل و حتی خارج از کشور تبدیل نمود.
برخی منابع ریشه ی محبوبیت ایشان را در زمان خدمتشان در شهرداری تهران میدانند: ”سال 2003 که احمدی نژاد به عنوان شهردار تهران انتخاب شد کسی او را نمیشناخت اما کارهایی نظیر بهبود وضعیت ترافیک تهران، پایین آوردن نرخ برخی خدمات، ایجاد آسایش بیشتر برای خانم ها در ساختمان های دولتی (با جدا کردن آسانسورهای خانم ها و آقایان)، و ... او را به چهره ای محبوب تبدیل نمود."
یک سال پس از روی کار آمدن دولت نهم، گاردینمحبوبیت احمدی نژاد را در بدبینانه ترین حالت بیش از 70% و ”بسیار شگفت انگیز" عنوان کرد و در گزارشی تفصیلی به بررسی دلایل این امر را مردمی بودن، خدمت صادقانه، و ارتباط صمیمی با مردم عادی دانست. گاردین در خصوص محبوبیت دکتر احمدی نژاد می نویسد: ”برخلاف دیدگاه دیپلمات های غربی که معتقد بودند دولت احمدی نژاد سه ماه بیشتر دوام نمی آورد، حمایت های مردمی از وی سیر فزاینده ای دارد." در گزارش مذکور همچنین اعاده ی حیثیت ایران مخصوصا در امر هسته ای (پس از عقب نشینی های خفت آور دولت هشتم که به جسور شدن دشمن انجامید) یکی از علل اصلی اقبال مردم به دولت نهم عنوان شده است.گاردین همچنین محبوبیت دکتر احمدی نژاد بین ملل مسلمان و کشورهای آسیب خورده از استکبار و استعمار امریکا را فراتر از حد انتظار دانست.
البته العربیه و برخی دیگر از سایت ها در تحلیل هایی محبوبیت احمدی نژاد را به زیان وی دانسته و نوشتند: محبوبیت احمدی نژاد برخی اطرافیان وی را به طمع انداخت تا با سوء استفاده از اقبال مردم به وی، خود را منتسب به او عنوان کرده و اهداف خود را پیش ببرند.
سیاست خارجی
اگرچه غرب به سرکردگی امریکا تمام سعی خود را در منزوی کردن و منزوی نشان دادن ایران به خرج میداد اما سیاست خارجی ایران در فاصله ی سالهای 2005 تا 2013 نشان داد که برخلاف ادعای رسانه های معاند، ایران نه تنها منزوی نبود بلکه طرح جدیدی در مواجهه با استکبار را به ملل مظلوم جهان نشان داد. مایک وارنار، استاد دانشگاه و نویسنده ی هلندی کتاب سیاست خارجی ایران در زمان احمدی نژادمی نویسد: ”ایران در فاصله ی سالهای 2005 تا 2013 تلاش نمود با رد هژمونی امریکا و سلطه ی این کشور بر جهان، خود را جایگزین آینده ی آن نشان دهد. ایران توانست با برقراری ارتباط با کشورهای مختلف، جاگزین های دیگری برای جبران قطع ارتباط های اجباری پیدا کند."
در برخی صفحه های مجازی معتبر مخصوص ذخیره ی اطلاعات درباره ی سیاست خارجی دولت های نهم و دهم مواردی ذکر شده که به خوبی نشان از موفقیت سیاست خارجی نظام اسلامی در آن دوران است. Facts On File می نویسد: ”احمدی نژاد اولین و تنها رئیس جمهوری بود که با نامه نوشتن به رئیس جمهور وقت امریکا، سیاست های وی نه تنها در قبال عراق و اسرائیل که حتی درخصوص رویکرد داخلی او را مورد مواخذه قرار داد. اگرچه غرب تلاش می کرد ایران را منزوی کند اما احمدی نژاد توانست روابط خوبی را با کشورهایی نظیر اندونزی، هند، مالزی، ونزوئلا و پاکستان برقرار کند."
انرژی هسته ای
موسسه ی بروکینگز که مسئول رصد تحولات ایران در تمام حوزه ها است در گزارشی در رابطه با علل موفقیت دولت نهم می نویسد: ”ضعیف عمل کردن دولت خاتمی در رابطه با موضوع هسته ای، و ورود قدرتمند احمدی نژاد به این موضوع، برگ برنده ی وی محسوب می شود."
مسکن مهر
گاردین در گزارشی که در ابتدای سال میلادی جاری در خصوص تحولات اقتصادی ایران منتشر نمود، به بررسی اجمالی طرح مسکن مهر دولت دکتر احمدی نژاد پرداخت. گاردین در این باره نوشت: ”اگرچه ایده ی خانه دار کردن افراد فقیر و یا حتی افرادی که فقیر نیستند ولی نمی توانند خانه بخرند طرح قابل ستایش است اما دکتر روحانی در گزارش صد روز ی خود اعلام کرد قریب به 40% از تورم در ایران ناشی از طرح مسکن مهر است." در ادامه ی مطلب مذکور آمده است در شرایط اقتصادی ناشی از تحریم ها که ایران با آن دسته و پنجه نرم می کرد، میلیاردها دلار هزینه ی ساختن 17 شهر جدید و 1.5 میلیون خانه ی مسکونی گردید که به بانک ها خصوصا بانک مسکن فشار زیادی را وارد نمود.
البته گاردین نتیجه اسکان دادن مردم در مناسق جدید راافت میزان اشتغال دانست و مدعی شد بین سالهای 2005 تا 2012 فقط 68 هزار فرصت شغلی ایجاد شده است.
اقتصاد
در میانه ی سال 2013 میلادی، سایت خبری فوربز در گزارشی درخصوص وضعیت اقتصادی ایران در سالهای خدمت رسانی دکار احمدی نژاد، اقتصاد ایران را در سالهای آخر دولت نهم در وضعیتی ”نگران کننده" عنوان نمود و نوشت: ”تحریم ها باعث شدند در اواخر عمر دولت دکتر احمدی نژاد، هر ماه به طور متوسط 1.5 میلیارد دلار امریکا از درآمدهای ایران در بانک های خارجی متوقف گردد که ضربه ی ناگواری بر اقتصاد ایران محسوب می شود!"
اقدامات شجاعانه داخلی و بین المللی
برخی از شجاعانه ترین اقدامات احمدی نژاد که در رسانه های خارجی نظیر گاردین (که از حیث صحت خبر و بی طرفی، به نوعی معتبرترین آنها محسوب میشود) منتشر شدند به شرح زیر می باشند: احمدی نژاد ریسک سهیه بندی بنزین را پذیرفت+. احمدی نژاد با وجود مشکلات اقتصادی، تحدید نسل در ایران را به چالش کشید+. مصاحبه با گزارشگران خبره ی خبرگزاری های مطرح دنیا بدون واهمه از انعکاس دیدگاه های وی، سخنرانی در دانشگاه کلمبیا، زنده کردن شعار امام خمینی درخصوص اسرائیل (اسرائیل باید از صفحه ی روزگار محو شود)، به چالش کشیدن افسانه هولوکاست، برقراری ارتباط های تنگاتنگ با مخالفین نظام استکباری امریکا مخصوصا در امریکای جنوبی و ... از دیگر مواردی است که در زمان خود به شدت در رسانه های بین المللی دنبال میشد.
حمایت از نهاد های مذهبی
زمانی که دکتر احمدی نژاد برای اولین بار در سخنان خود از مداحان اهل بیت علیم السلام تقدیر و حمایت نمود هیچکس تصور نمی کرد توجه رسانه ها به این اقدام ایشان نیز جلب شود. اما تحلیل های مفصل نهادها و اشخاصی که ریز فعالیت های دکتر را تحت نظر داشتند نشان میدهد وجهه ی مذهبی احمدی نژاد از چشم تیزبین آنالیزورهای عرصه ی سیاست بین الملل دور نمانده است. این مطلب باز هم نشان می دهد ترس و واهمه ی اصلی مخالفین خارجی وی، زنده کردن بیش از پیش ارزشهای مذهبی و انقلابی بود +.